Ένας Παράδεισος Χωρίς Προβλήματα—Απλώς ένα Όνειρο;

«ΕΙΝΑΙ τόσο ήσυχα!» Η θέα από το πευκόδασος που απλώνεται πάνω από τη λίμνη Ρέντφις της πολιτείας Άινταχο, των Η.Π.Α., ήταν πράγματι γαλήνια. «Κάπως έτσι φαντάζομαι τον παράδεισο», είπε ο ταξιδιώτης.

Ο ήλιος έλαμπε έντονα στη νότια ακτή της Κύπρου. Τα κύματα έσκαγαν απαλά στην ακτή. Ο επισκέπτης που καθόταν σε κάποιο εστιατόριο στην κορυφή ενός λόφου, με θέα την ακτή, αναφώνησε: «Αυτός είναι ο παράδεισος!»

Πολλοί από εμάς νοσταλγούμε τέτοιες σκηνές. Αλλά όσοι μένουν σε αυτά τα μέρη καταλαβαίνουν ότι το παραδεισιακό περιβάλλον πολλές φορές έρχεται σε αντίθεση με τις σκληρές πραγματικότητες της καθημερινής ζωής: τις πυρκαγιές στους δασωμένους πρόποδες των Βραχωδών Ορέων· τη ρύπανση της θάλασσας που επηρεάζει τα ψάρια και τελικά τους ανθρώπους—για να μην αναφέρουμε τις απειλητικές για τη ζωή εθνικές και διαφυλετικές συγκρούσεις.

Παράδεισος—Τι Είναι;

Πώς φαντάζεστε εσείς τον παράδεισο; Το Νέο Συντμημένο Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης (The New Shorter Oxford English Dictionary) δίνει ως πρώτο ορισμό τον εξής: «Ο κήπος της Εδέμ ο οποίος περιγράφεται στο 2ο και 3ο κεφάλαιο της Γέν [εσης]». Αναφέρεται στην περιγραφή που υπάρχει στο πρώτο βιβλίο της Αγίας Γραφής σχετικά με το μέρος όπου ο Θεός εγκατέστησε τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ. Σε εκείνον τον αρχικό Παράδεισο μεγάλωναν άφθονα δέντρα “επιθυμητά στην όραση και καλά για τροφή”.—Γένεση 2:9.

Ο δεύτερος ορισμός αυτού του λεξικού συνδέει τον «παράδεισο» με τον «Ουρανό, στη Χριστιανική και Μουσουλμανική θεολογία», αλλά κατόπιν προσθέτει: «Τώρα η λέξη είναι κυρίως ποιητ [ική]». Ωστόσο, για τον ταξιδιώτη και τον επισκέπτη μας, ο παράδεισος ήταν «ένας τόπος υπέρτατης ομορφιάς ή απόλαυσης», σύμφωνα με τον τρίτο ορισμό του λεξικού.

Ο Σερ Τόμας Μορ, Βρετανός πολιτικός του 16ου αιώνα, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο Ουτοπία (Utopia), στο οποίο περιέγραφε μια φανταστική χώρα όπου οι νόμοι, η κυβέρνηση και οι κοινωνικές συνθήκες ήταν τέλεια. Αυτή φάνηκε τόσο εξωπραγματική ώστε σήμερα ένας από τους ορισμούς που δίνει το Νέο Κολεγιακό Λεξικό του Γουέμπστερ (Webster’s New Collegiate Dictionary) για την «Ουτοπία» είναι: «Ένα ανεφάρμοστο σχέδιο για κοινωνική βελτίωση».

Για τους οπαδούς του Τζιμ Τζόουνς, ηγέτη της αίρεσης Ο Ναός του Λαού, η Ουτοπία ήταν ένα ξέφωτο στη ζούγκλα της Γουιάνας. Δυστυχώς, το 1978 αυτός ο ποθητός παράδεισος έγινε θέατρο θανάτου για 900 και πλέον από αυτούς—ένας εφιάλτης πράγματι! Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι μερικές φορές συνδέουν την ιδέα του παραδείσου με παράξενες αιρέσεις των οποίων οι πράξεις συγκλονίζουν και ενοχλούν.

Σε έναν κόσμο όπου υπάρχει η απειλή του εγκλήματος και της βίας, όπου η αρρώστια κατατρέχει μεγάλους και μικρούς ανεξαιρέτως, και όπου το μίσος και οι θρησκευτικές διαφορές χωρίζουν ολόκληρες κοινότητες, το όμορφο περιβάλλον πολλές φορές δεν είναι παρά ένα επίχρισμα. Δεν είναι, λοιπόν, να απορεί κανείς που οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο παράδεισος δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα όνειρο! Αλλά αυτό δεν έχει αποτρέψει ορισμένους από το να προσπαθούν να βρουν ή ακόμα και να δημιουργήσουν έναν παράδεισο για τον εαυτό τους. Πόσο πετυχημένες έχουν αποδειχτεί οι προσπάθειές τους;