Αναζωογονητική Αύξηση σε ένα Πανέμορφο Νησί

ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ στην Ταϊβάν δεν μπορούν παρά να εντυπωσιαστούν από την πλούσια τροπική βλάστηση που καλύπτει το νησί. Το υπέροχο πράσινο χρώμα των τρυφερών φυτών του ρυζιού μετατρέπεται σε χρυσαφί τον καιρό του θερισμού. Πυκνά, θαλερά δάση καλύπτουν τις βουνοπλαγιές. Σε αντίθεση με τις πυκνοκατοικημένες πόλεις, η οργιώδης βλάστηση στους αγρούς και στα βουνά είναι εξαιρετικά αναζωογονητική. Άλλωστε, αυτό υποκίνησε τον πρώτο άνθρωπο Δυτικής καταγωγής που είδε το νησί να επιλέξει το όνομα Ίλα Φορμόσα, ή αλλιώς «Πανέμορφο Νησί».

Ναι, η Ταϊβάν είναι ένα πανέμορφο αλλά μικρό νησί—έχει μόλις 390 χιλιόμετρα μήκος και περίπου 160 χιλιόμετρα μέγιστο πλάτος. Ψηλά βουνά καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του νησιού. Το Γιουσάν (όρος Μόρισον) είναι ψηλότερο από το όρος Φούτζι της Ιαπωνίας ή το όρος Κουκ της Νέας Ζηλανδίας. Οι στενές πεδιάδες που περιβάλλουν τα κεντρικά βουνά και φτάνουν μέχρι τη θάλασσα βρίθουν από τον πολύβουο πληθυσμό της Ταϊβάν, ο οποίος ξεπερνά τώρα κατά πολύ τα 22 εκατομμύρια.

Νέο Είδος «Βλάστησης»

Υπάρχει, όμως, ένα άλλο είδος «βλάστησης» το οποίο γίνεται ολοένα και πιο εμφανές στην Ταϊβάν—η πνευματική «βλάστηση». Αυτή αντανακλάται στο ζήλο που δείχνουν οι άνθρωποι, νέοι και ηλικιωμένοι, όταν γνωρίζουν τον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό να παρατηρούμε την αύξηση στον αριθμό εκείνων που εργάζονται με ζήλο προκειμένου να βοηθούν άλλους να μάθουν για τον Ιεχωβά και το σκοπό του.

Η αύξηση καθιστά αναγκαία την επέκταση. Το Δεκέμβριο του 1990 έγινε η αγορά ενός οικοπέδου με σκοπό την επέκταση του γραφείου τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Οι προηγούμενες εγκαταστάσεις, οι οποίες βρίσκονταν στην Ταϊπέι, ήταν πια πολύ μικρές για να επιβλέπονται οι δραστηριότητες των 1.777 ευαγγελιζομένων της Βασιλείας που υπήρχαν στην Ταϊβάν τότε. Έπειτα από μερικά χρόνια επιμελούς εργασίας από διεθνείς και ντόπιους εθελοντές όλων των ηλικιών, οι υπέροχες καινούριες εγκαταστάσεις στο Χσίνγου ήταν έτοιμες για χρήση τον Αύγουστο του 1994. Τότε 2.515 άτομα συμμετείχαν στη διάδοση των καλών νέων από το Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. Τώρα, δέκα και πλέον χρόνια αργότερα, αυτός ο αριθμός έχει υπερδιπλασιαστεί, ξεπερνώντας τους 5.500 ευαγγελιζομένους, ενώ κάθε μήνα το ένα τέταρτο περίπου από αυτούς συμμετέχει στο ολοχρόνιο ευαγγελιστικό έργο. Αξίζει να αναφερθούμε ιδιαίτερα στους άντρες και στις γυναίκες νεαρής ηλικίας που είναι σαν αναζωογονητικές πρωινές «δροσοσταλιές».—Ψαλμός 110:3.

Πνευματική Αύξηση Ανάμεσα στα Νεαρά Άτομα

Πολλοί από τους ζηλωτές διαγγελείς των καλών νέων είναι άτομα που βρίσκονται σε αρκετά νεαρή ηλικία. Μερικοί είναι μαθητές δημοτικού. Παραδείγματος χάρη, σε μια κωμόπολη στη βόρεια Ταϊβάν, κάποιο αντρόγυνο προσκλήθηκε για πρώτη φορά να παρακολουθήσει τη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας, όπου οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μαθαίνουν πώς να διδάσκουν τις Γραφικές αλήθειες. Το αντρόγυνο έμεινε έκπληκτο βλέποντας ένα αγοράκι, τον Γουέιτζουν, να διαβάζει τη Γραφή από το βήμα πιο επιδέξια από πολλούς ενηλίκους. Στις άλλες συναθροίσεις που παρακολούθησαν, εντυπωσιάστηκαν βαθιά από το γεγονός ότι ακόμη και παιδιά προσχολικής ηλικίας έδιναν εύστοχες απαντήσεις. Αυτό το ζευγάρι σχολίασε πόσο καλά συμπεριφέρονταν τα μικρά παιδιά στην Αίθουσα Βασιλείας.

Γιατί είναι αυτά τα νεαρά άτομα τόσο προσηλωμένα στη Γραφική εκπαίδευση σε μια ως επί το πλείστον Βουδιστική και Ταοϊστική χώρα; Επειδή οι Χριστιανοί γονείς τους έχουν εφαρμόσει τις Γραφικές αρχές και έχουν οικοδομήσει ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή η οποία εστιάζεται στη σχέση με τον Ιεχωβά. Επειδή οι γονείς του Γουέιτζουν προσπαθούν να κάνουν την οικογενειακή Γραφική μελέτη και τη διακονία αγρού απολαυστική, τα μεγαλύτερα αδέλφια αυτού του μικρού αγοριού είναι ήδη βαφτισμένοι Μάρτυρες. Όταν ζητήθηκε πρόσφατα από τον Γουέιτζουν να συμμετάσχει στο δημόσιο έργο κηρύγματος, η μητέρα του ανέφερε ότι το αγόρι είχε ήδη δώσει περισσότερα περιοδικά εκείνον το μήνα από ό,τι όλη η υπόλοιπη οικογένεια. Είναι φανερό πως του αρέσει να μιλάει για την αλήθεια, να σχολιάζει στις συναθροίσεις και να μεταδίδει σε άλλους όσα μαθαίνει.

Καθώς Μεγαλώνουν

Πώς τα πηγαίνουν αυτά τα νεαρά άτομα καθώς μεγαλώνουν; Τα περισσότερα συνεχίζουν να δείχνουν πραγματική αγάπη για τον Ιεχωβά και για τη διακονία. Παραδείγματος χάρη, η Χουέπινγκ σπουδάζει. Κάποια μέρα ο καθηγητής της ανέφερε ότι τα μέλη μιας θρησκείας δεν δέχονται αίμα αλλά ο ίδιος δεν γνώριζε ποιοι ήταν αυτοί. Όταν σχόλασε η τάξη, εκείνη η νεαρή Χριστιανή εξήγησε στον καθηγητή της ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αυτοί καθώς και το γιατί κρατούν τέτοια στάση.

Κάποια άλλη καθηγήτρια πρόβαλε μια βιντεοταινία σχετικά με τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες. Η βιντεοταινία ανέφερε το εδάφιο 1 Κορινθίους 6:9, αλλά η καθηγήτρια ισχυριζόταν ότι η Γραφή δεν καταδικάζει την ομοφυλοφιλία. Και πάλι η Χουέπινγκ μπόρεσε να παρουσιάσει στην καθηγήτρια την άποψη του Θεού για το ζήτημα.

Όταν μια συμμαθήτριά της, η Σούσα, ετοίμαζε κάποια έκθεση αναφορικά με την ενδοοικογενειακή βία, η Χουέπινγκ τής έδωσε το Ξύπνα! 8 Νοεμβρίου 2001 που είχε στο εξώφυλλο τον τίτλο «Βοήθεια για Κακοποιημένες Γυναίκες» και της εξήγησε ότι αυτό περιείχε πολλές σχετικές Γραφικές πληροφορίες. Με τον καιρό, η Σούσα έγινε αβάφτιστη ευαγγελιζόμενη. Αυτή και η Χουέπινγκ μεταδίδουν τώρα τα καλά νέα και σε άλλους.

Πολλοί Χριστιανοί στο σχολείο διαπιστώνουν ότι δεν είναι εύκολο να είναι γνωστοί ως άτομα που ζουν σύμφωνα με τις Γραφικές αρχές. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα σε αγροτικές κωμοπόλεις. Ο Τζιχάου ήρθε αντιμέτωπος με την πίεση των συνομηλίκων λόγω της πίστης του και της δράσης του στο κήρυγμα. Ο ίδιος αναφέρει: «Στενοχωριόμουν τόσο πολύ ώστε φοβόμουν να συναντήσω τους συμμαθητές μου όταν συμμετείχα στη διακονία. Μερικές φορές μαζεύονταν καμιά δεκαριά από αυτούς και με περιγελούσαν!» Κάποια μέρα, ο καθηγητής ανέθεσε στον Τζιχάου να εκφωνήσει στην τάξη μια ομιλία σχετικά με τη θρησκεία του. «Αποφάσισα να αρχίσω την ομιλία μου με το 1ο κεφάλαιο της Γένεσης και κατόπιν να εξετάσω ερωτήσεις όπως: Ποιος έφτιαξε τη γη και όλα τα πράγματα που υπάρχουν σε αυτήν; Και πώς ήρθε σε ύπαρξη ο άνθρωπος; Μόλις διάβασα κάτι από τις Γραφές, ορισμένοι άρχισαν να γελούν μαζί μου, λέγοντας ότι ήμουν δεισιδαίμονας. Ωστόσο, συνέχισα και ολοκλήρωσα την παρουσίασή μου. Κατόπιν, είχα την ευκαιρία να μιλήσω με μερικούς συμμαθητές μου προσωπικά για το έργο και την πίστη μας. Τώρα, όταν με βλέπουν στη διακονία, δεν γελούν πια μαζί μου!»

Ο Τζιχάου συνεχίζει: «Επειδή οι γονείς μου είναι Μάρτυρες, εξετάζουμε το εδάφιο της ημέρας κάθε πρωί. Μελετάμε επίσης τη Γραφή και παρακολουθούμε τις συναθροίσεις τακτικά. Γι’ αυτό είμαι σε θέση να αντιμετωπίσω οποιονδήποτε θελήσει να με περιγελάσει όταν προσπαθώ να μεταδώσω αναζωογονητικές Γραφικές αλήθειες σε άλλους».

Η Τινγκμέι είναι μαθήτρια σε μια τεχνική σχολή θηλέων. Κάποια φορά προσκλήθηκε να πάει εκδρομή με μερικές συμμαθήτριές της καθώς και με αγόρια από μια σχολή αρρένων. Διέκρινε τον ηθικό κίνδυνο που εγκυμονούσε αυτού του είδους η συναναστροφή και αρνήθηκε να πάει. Προσκλήθηκε αρκετές φορές, παρότι είχε συζητήσει με τις συμμαθήτριές της θαυμάσια ύλη από το βιβλίο Οι Νεαροί Ρωτούν—Αποτελεσματικές Απαντήσεις.a Τα κορίτσια την κορόιδευαν, λέγοντάς της ότι ήταν οπισθοδρομική. Εντούτοις, σύντομα φάνηκε πόσο σοφό είναι να εφαρμόζει κάποιος τις Γραφικές αρχές όταν ένα από τα κορίτσια έμεινε έγκυος και έκανε έκτρωση. Η Τινγκμέι αναφέρει: «Το γεγονός ότι ενεργώ σύμφωνα με την κατεύθυνση του Ιεχωβά με κάνει να έχω καθαρή συνείδηση. Ως αποτέλεσμα, απολαμβάνω εσωτερική χαρά και βαθιά ικανοποίηση».

Υπερνίκηση Εμποδίων για Αύξηση

Μια στενή φίλη της Τινγκμέι είναι η Ρεϊγούεν. Όταν ήταν μικρότερη, η Ρεϊγούεν πίστευε ότι το να πηγαίνει στις Χριστιανικές συναθροίσεις και να συμμετέχει στη διακονία αγρού ήταν απλώς κουραστική ρουτίνα. Ωστόσο, βλέποντας την αντίθεση ανάμεσα στη γνήσια αγάπη των ατόμων της εκκλησίας της και στη ρηχή φιλία των συμμαθητριών της, πείστηκε ότι χρειαζόταν να κάνει ορισμένες αλλαγές στη ζωή της. Η Ρεϊγούεν ξεκίνησε να κηρύττει στις συμμαθήτριές της και σύντομα διέκρινε πιο καθαρά τι έπρεπε να κάνει. Άρχισε να υπηρετεί ως βοηθητική σκαπάνισσα, αφιερώνοντας 50 και πλέον ώρες το μήνα στη διακονία. Κατόπιν ξεκίνησε το τακτικό σκαπανικό, αφιερώνοντας 70 και πλέον ώρες το μήνα στην υπηρεσία. Η Ρεϊγούεν λέει: «Είναι δύσκολο να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στον Ιεχωβά. Ποτέ δεν με θεώρησε χαμένη υπόθεση. Μολονότι έκανα πράγματα που τον απογοήτευσαν, εξακολούθησε να με αγαπάει. Η μητέρα μου και άλλοι στη Χριστιανική εκκλησία έδειχναν την ίδια στοργική στάση. Τώρα που διεξάγω πέντε Γραφικές μελέτες, αισθάνομαι ότι συμμετέχω στο πιο ικανοποιητικό έργο».

Σε κάποιο λύκειο μιας αγροτικής περιοχής, δύο νεαροί Μάρτυρες διορίστηκαν να εκπροσωπήσουν το σχολείο σε διαγωνισμό παραδοσιακών χορών. Όταν έμαθαν για τη φύση του διαγωνισμού, οι νεαροί Μάρτυρες θεώρησαν ότι η συμμετοχή τους θα παραβίαζε τη Χριστιανική τους συνείδηση. Όταν προσπάθησαν να εξηγήσουν την άποψή τους και ζήτησαν να απαλλαχτούν, το αίτημά τους δεν έγινε δεκτό. Αντίθετα, οι καθηγητές τούς είπαν ότι, εφόσον είχαν διοριστεί, έπρεπε να πάνε. Μη σκοπεύοντας να συμβιβαστούν, οι νεαροί Μάρτυρες συνδέθηκαν με την ιστοσελίδα του υπουργείου παιδείας και έστειλαν μια επιστολή εξηγώντας το πρόβλημά τους. Παρότι οι νεαροί δεν πήραν προσωπική απάντηση, το σχολείο έλαβε σύντομα την οδηγία να μην αναγκάζει κανέναν να συμμετέχει σε τέτοιου είδους διαγωνισμούς. Πόσο χαρούμενοι ήταν αυτοί οι δύο νεαροί βλέποντας ότι η Γραφική εκπαίδευση που είχαν λάβει, όχι μόνο διαμόρφωσε τη συνείδησή τους, αλλά τους έδωσε επίσης τη δύναμη να ταχθούν υπέρ του ορθού!

Ακόμη και όσοι έχουν σωματικούς περιορισμούς βρίσκουν μεγάλη χαρά μεταδίδοντας τη Γραφική τους ελπίδα σε άλλους. Η Μίνγιου είναι εκ γενετής παράλυτη. Εφόσον δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα χέρια της, γυρίζει τις σελίδες της Γραφής με τη γλώσσα της και βρίσκει το εδάφιο που θέλει να διαβάσει. Όταν έχει διορισμό για ομιλία στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας στην Αίθουσα Βασιλείας, η ίδια κάθεται σε έναν χαμηλό καναπέ και η βοηθός της κάθεται σε ένα σκαμνάκι και της κρατάει το μικρόφωνο. Πόσο συγκινητικό είναι να βλέπει κανείς την προσπάθεια που καταβάλλει η Μίνγιου για αυτές τις ομιλίες!

Όταν η Μίνγιου θέλησε να γίνει ευαγγελιζόμενη της Βασιλείας, ορισμένες αδελφές στην εκκλησία έμαθαν πώς να δίνουν μαρτυρία από τηλεφώνου ώστε να τη βοηθούν. Η ίδια πατάει τα πλήκτρα με τη γλώσσα της ενώ οι αδελφές τη βοηθούν να κρατάει σημειώσεις για τα τηλεφωνήματά της. Της αρέσει το έργο τόσο πολύ ώστε κάνει βοηθητικό σκαπανικό, μιλώντας σε άλλους για τη Βασιλεία του Θεού 50 με 60 ώρες κάθε μήνα μέσω του τηλεφώνου. Έχει βρει ορισμένα άτομα τα οποία δέχονται Γραφικά έντυπα και της επιτρέπουν να τους τηλεφωνεί. Τώρα διεξάγει τρεις Γραφικές μελέτες με άτομα με τα οποία ήρθε σε επαφή κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Ναι, όπως οι αναζωογονητικές δροσοσταλιές, οι νεαροί άντρες—και γυναίκες—στις 78 εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Ταϊβάν μεταδίδουν πρόθυμα και με ζήλο τα ζωοσωτήρια καλά νέα της Βασιλείας στους εκατομμύρια ανθρώπους αυτού του πυκνοκατοικημένου νησιού. Πρόκειται για ένα μικρό μόνο μέρος της παγκόσμιας εκπλήρωσης της ακόλουθης Γραφικής προφητείας: «Ο λαός σου θα προσφέρει πρόθυμα τον εαυτό του την ημέρα της στρατιωτικής σου δύναμης. Με λάμψεις αγιότητας, από τη μήτρα της αυγής, έχεις την ομάδα των νεαρών αντρών σου σαν δροσοσταλιές». (Ψαλμός 110:3) Τι πηγή ενθάρρυνσης αποτελούν αυτά τα νεαρά άτομα για τους μεγαλύτερους σε ηλικία συνεργάτες τους και, πάνω από όλα, τι πηγή χαράς αποτελούν για τον ουράνιο Πατέρα τους, τον Ιεχωβά Θεό!—Παροιμίες 27:11.

[Υποσημείωση]

[Πλαίσιο/​Εικόνα στη σελίδα 10]

ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ

Λόγω της αύξησης στην Ταϊβάν, η ανάγκη για περισσότερες Αίθουσες Βασιλείας θέτει μια μεγάλη πρόκληση. Γιατί; Επειδή εκτός από ό,τι συμβαίνει σε μερικές αγροτικές περιοχές, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου οικόπεδα που να είναι κατάλληλα για οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας. Πέρα από αυτό, οι τιμές των οικοπέδων είναι εξωφρενικές και οι νόμοι της πολεοδομίας αυστηροί. Σε μεγαλύτερες πόλεις, η μόνη λύση είναι η αγορά χώρων γραφείου και η μετατροπή τους σε Αίθουσες Βασιλείας. Μολαταύτα, τα περισσότερα γραφεία είναι πολύ χαμηλοτάβανα, έχουν υψηλό κόστος συντήρησης, ελεγχόμενη είσοδο, ή υπάρχουν άλλοι παράγοντες που τα καθιστούν ακατάλληλα για να χρησιμοποιηθούν ως Αίθουσες Βασιλείας.

Ωστόσο, τα πρόσφατα χρόνια, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ταϊβάν έχουν καταφέρει να αποκτήσουν κάποιες καινούριες Αίθουσες Βασιλείας. Η έρευνα για νέους ιδιόκτητους χώρους συνεχίζεται καθώς οι Μάρτυρες δείχνουν προθυμία να αναλάβουν την οικονομική ευθύνη και να αναπτύξουν τις απαραίτητες ικανότητες στην οικοδόμηση.