«Αλλά η γη πρόστρεξε σε βοήθεια της γυναίκας, και άνοιξε η γη το στόμα της και κατάπιε τον ποταμό που έβγαλε ο δράκοντας από το στόμα του.

Αποκάλυψη 12:16,

«Η γη»—στοιχεία μέσα στο ίδιο το σύστημα πραγμάτων του Σατανά—άρχισε να καταπίνει «τον ποταμό», ή αλλιώς το «χείμαρρο». Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1940, οι Μάρτυρες κέρδισαν μια σειρά από ευνοϊκές αποφάσεις στο Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών καθώς επίσης από τις κυβερνητικές εξουσίες μερικών άλλων χωρών, αποφάσεις που υποστήριζαν την ελευθερία λατρείας. Τελικά, τα Συμμαχικά έθνη κατάπιαν την αδυσώπητη επίθεση του ναζισμού και του φασισμού, προς ανακούφιση των Μαρτύρων που είχαν υποφέρει υπό απάνθρωπες δικτατορίες. Οι διωγμοί δεν τερματίστηκαν εντελώς, επειδή η οργή του δράκοντα παρατείνεται μέχρι σήμερα και αυτός συνεχίζει τον πόλεμο εναντίον εκείνων που «έχουν το έργο της επίδοσης μαρτυρίας για τον Ιησού». Σε πολλές χώρες, όσιοι Μάρτυρες εξακολουθούν να βρίσκονται στη φυλακή και μερικοί εξακολουθούν να πεθαίνουν λόγω της ακεραιότητάς τους. Αλλά σε μερικές από αυτές τις χώρες, οι αρχές χαλαρώνουν κατά καιρούς την πίεσή τους και οι Μάρτυρες απολαμβάνουν μεγαλύτερο βαθμό ελευθερίας.c Έτσι λοιπόν, σε εκπλήρωση της προφητείας, η γη συνεχίζει να καταπίνει τον ποταμό του διωγμού.

30. (α) Για να λάβει χώρα ποιο πράγμα έχει προμηθεύσει αρκετή ανακούφιση η γη; (β) Ποιο είναι το αποτέλεσμα της ακεραιότητας του λαού του Θεού;

³⁰ Με αυτόν τον τρόπο, η γη έχει προμηθεύσει αρκετή ανακούφιση, επιτρέποντας στο έργο του Θεού να εξαπλωθεί σε περίπου 235 χώρες και να φέρει σε ύπαρξη πάνω από έξι εκατομμύρια πιστούς κήρυκες των καλών νέων.

[Πλαίσιο στη σελίδα 185]

«Άνοιξε η Γη το Στόμα Της»

Ο ορμητικός χείμαρρος διωγμού του Σατανά έχει εξαπολυθεί σε πολλές χώρες εναντίον των χρισμένων Χριστιανών και των συντρόφων τους. Συχνά, όμως, οι εξελίξεις μέσα στο ίδιο το σύστημα πραγμάτων του Σατανά είχαν ως αποτέλεσμα να καταποθεί αυτός ο χείμαρρος.

Ο χείμαρρος των οχλοκρατικών επιθέσεων και των φυλακίσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες καταπόθηκε σε μεγάλο βαθμό μέσω ευνοϊκών αποφάσεων του Ανώτατου Δικαστηρίου στη διάρκεια της δεκαετίας του 1940.

1945: Ο θηριώδης διωγμός σε χώρες που ελέγχονταν από τη Γερμανία και την Ιαπωνία τερματίστηκε μέσω της νίκης των Συμμάχων στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όταν επιβλήθηκε απαγόρευση στους Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Δομινικανή Δημοκρατία, οι Μάρτυρες φυλακίστηκαν, μαστιγώθηκαν και ξυλοκοπήθηκαν με υποκόπανους. Το 1960, μια ρήξη μεταξύ του δικτάτορα Ραφαέλ Τρουχίλιο και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας οδήγησε στην άρση της απαγόρευσης που είχε επιβληθεί στους Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Οι πυροβολισμοί, οι εμπρησμοί, οι βιασμοί, οι ξυλοδαρμοί, τα βασανιστήρια και οι θάνατοι των Μαρτύρων στη διάρκεια ενός εμφύλιου πολέμου στη Νιγηρία τερματίστηκαν το 1970, όταν οι κυβερνητικές δυνάμεις κατέλαβαν την επαρχία που είχε αποσχιστεί και στην οποία συνέβαιναν αυτά τα πράγματα.

Στην Ισπανία, γίνονταν επιδρομές στα σπίτια Χριστιανών και τους επιβάλλονταν πρόστιμα και ποινές φυλάκισης επειδή διέπρατταν το «έγκλημα» να μιλούν για τον Θεό και να διεξάγουν Χριστιανικές συναθροίσεις. Τελικά, αυτός ο διωγμός σταμάτησε το 1970 όταν, ως αποτέλεσμα της αλλαγής της κυβερνητικής πολιτικής προς τις μη Καθολικές θρησκείες, επιτράπηκε στους Μάρτυρες του Ιεχωβά να καταχωριστούν νομικά.

Στην Πορτογαλία, διεξάγονταν έρευνες χωρίς ένταλμα σε εκατοντάδες σπίτια. Οι Μάρτυρες υφίσταντο σωματικές βλάβες, ρίχνονταν στη φυλακή και κατάσχονταν οι Γραφές τους. Αυτή η τρομοκρατία “καταπόθηκε” όταν, το 1974, μια στρατιωτική επανάσταση οδήγησε σε αλλαγή της κυβέρνησης και θεσπίστηκε ένας νόμος που διασφάλιζε την ελεύθερη διεξαγωγή συγκεντρώσεων.

Στην Αργεντινή, υπό μια στρατιωτική κυβέρνηση, τα παιδιά των Μαρτύρων του Ιεχωβά αποβάλλονταν από το σχολείο ενώ σε όλη τη χώρα οι Μάρτυρες συλλαμβάνονταν επειδή κήρυτταν τα καλά νέα. Αυτός ο διωγμός τελικά σταμάτησε το 1984 όταν η κυβέρνηση που ήταν τότε στην εξουσία αναγνώρισε νομικά το Σωματείο των Μαρτύρων του Ιεχωβά.