Επειδή οι συμπολίτες του Ιερεμία στην Αναθώθ συνωμοτούν να τον εξοντώσουν, ο προφήτης στρέφεται στον Ιεχωβά για δύναμη και βοήθεια. Ο Ιεχωβά υπόσχεται εκδίκηση κατά της Ανανώθ. Ο Ιερεμίας ρωτάει: «Δια τι η οδός των ασεβών ευοδούται;» Ο Ιεχωβά τον βεβαιώνει: ‘Θα αποσπάσω εντελώς και θα εξολοθρεύσω το ανυπάκουο έθνος’.—12:1, 17.

17. Ποια σκληρή εμπειρία έχει ο Ιερεμίας, αλλά μήπως τον κάνει αυτή να σωπάσει;

¹⁷ Δεν εγκαταλείπει τον αγώνα, παρά το διωγμό (20:1-18). Ο Πασχώρ, επιστάτης στο ναό, εξαγριωμένος από το θαρραλέο κήρυγμα του Ιερεμία, βάζει τον Ιερεμία ‘στο δεσμωτήριο [σε ξύλινα ποδόδεσμα, ΜΝΚ]’ επί μια νύχτα. Όταν τον βγάζουν από εκεί, ο Ιερεμίας προλέγει ότι ο Πασχώρ θα πάει αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα και θα πεθάνει εκεί. Ο Ιερεμίας θλίβεται που τον εμπαίζουν και τον ονειδίζουν και σκέφτεται να εγκαταλείψει τον αγώνα. Όμως, δεν μπορεί να μείνει σιωπηλός. Ο λόγος του Ιεχωβά γίνεται ‘στην καρδιά του σαν φωτιά που καίει κλεισμένη στα οστά του’, κι έτσι αναγκάζεται να μιλήσει. Αν και καταριέται τη μέρα που γεννήθηκε, φωνάζει: ‘Ψάλλετε εις τον Ιεχωβά, αινείτε τον Ιεχωβά· διότι ηλευθέρωσε την ψυχήν του πτωχού εκ χειρός πονηρευομένων’.—20:9, 13.