Ποιο Όφελος Μπορεί να Προκύψει από τη Συζήτηση για τη Θρησκεία;
ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ περιμένουν ανυπόμονα να πει το μωρό τις πρώτες του λέξεις. Όταν το ακούν να επαναλαμβάνει κάποια συλλαβή καθώς μουρμουρίζει, ίσως «μαμά» ή «μπαμπά», η καρδιά τους ξεχειλίζει από ευτυχία. Γρήγορα λένε τα νέα για αυτό σε φίλους και γείτονες. Οι πρώτες κουβέντες του μωρού είναι στ’ αλήθεια καλά νέα που φέρνουν χαρά.
Οι ήχοι, οι εικόνες και οι οσμές που δέχονται οι αισθήσεις του μικρού παιδιού προκαλούν κάποια ανταπόκριση. Φυσικά, ο τρόπος ανταπόκρισης διαφέρει. Αν όμως, έπειτα από κάποια περίοδο χρόνου, ένα βρέφος δεν αντιδρά σε αυτά τα ερεθίσματα, οι γονείς δικαιολογημένα θα ανησυχήσουν σκεπτόμενοι ότι ίσως η ανάπτυξη του παιδιού τους να έχει διαταραχτεί.
Τα μωρά ανταποκρίνονται πιο φιλικά σε ανθρώπους τους οποίους γνωρίζουν. Όταν η μητέρα αγκαλιάζει το μωρό, συνήθως εμφανίζεται ένα πλατύ χαμόγελο. Όμως, το άγγιγμα κάποιου επισκέπτη συγγενή μπορεί να προκαλέσει δάκρυα, ή ακόμη και την επίμονη άρνηση του μωρού να το πάρει αυτός αγκαλιά. Οι περισσότεροι συγγενείς που έχουν βρεθεί σε αυτή τη θέση δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια. Καθώς το μωρό τούς γνωρίζει καλύτερα, με χαρά ανακαλύπτουν ότι ο φραγμός που υπάρχει εξαιτίας της έλλειψης οικειότητας υποχωρεί, και το χαμόγελο του μωρού εμφανίζεται σιγά σιγά.
Με παρόμοιο τρόπο, πολλοί ενήλικοι διστάζουν να συζητήσουν ανοιχτά τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις με ένα άτομο το οποίο δεν γνωρίζουν από παλιά. Ίσως να μην καταλαβαίνουν το λόγο για τον οποίο θα ήθελε κάποιος ξένος να συζητήσει ένα προσωπικό ζήτημα—τη θρησκεία. Το αποτέλεσμα είναι ότι επιτρέπουν να παρεμβληθεί κάποιος φραγμός ανάμεσα στους ίδιους και σε εκείνους που μιλούν για τον Δημιουργό. Φτάνουν στο σημείο ακόμη και να αρνηθούν να συζητήσουν αυτό που, σε τελική ανάλυση, αποτελεί έμφυτο χαρακτηριστικό του ανθρωπίνου γένους, την επιθυμία για απόδοση λατρείας.
Στην πραγματικότητα, θα πρέπει να ενδιαφερόμαστε να μάθουμε για τον Δημιουργό μας, και η συζήτηση με άλλους μπορεί να μας βοηθήσει να μάθουμε. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός από παλιά είναι συνυφασμένος με την ανοιχτή επικοινωνία. Ας δούμε πώς συμβαίνει αυτό.
‘Ακούστε και Μάθετε’
Η πρώτη φορά που επικοινώνησε ο Θεός με κάποιον άνθρωπο ήταν με τον Αδάμ στον κήπο της Εδέμ. Ωστόσο, έπειτα από την αμαρτία τους, ο Αδάμ και η Εύα προτίμησαν να κρυφτούν όταν ο Θεός τούς κάλεσε, όταν θέλησε να επικοινωνήσει μαζί τους εκτενέστερα. (Γένεσις 3:8-13) Παρ’ όλα αυτά, η Αγία Γραφή καταγράφει λεπτομέρειες σχετικά με άντρες και γυναίκες που δέχονταν με χαρά να επικοινωνούν με τον Θεό.
Ο Θεός επικοινώνησε με τον Νώε σχετικά με την επικείμενη καταστροφή του ασεβούς κόσμου των ημερών του, και έπειτα από αυτό ο Νώε έγινε ‘κήρυκας δικαιοσύνης’. (2 Πέτρου 2:5) Ως εκπρόσωπος του Θεού στη γενιά του, ο Νώε όχι μόνο επέδειξε πίστη στον τρόπο με τον οποίο πολιτευόταν ο Θεός με τον άνθρωπο αλλά επίσης διακήρυξε δημόσια ότι ο ίδιος ήταν με το μέρος του Ιεχωβά. Ποια ανταπόκριση συνάντησε ο Νώε; Δυστυχώς, οι περισσότεροι από τους συγχρόνους του «δεν έδωσαν προσοχή μέχρι που ήρθε ο κατακλυσμός και τους σάρωσε όλους». (Ματθαίος 24:37-39) Όμως το ευχάριστο για εμάς είναι ότι εφτά μέλη της οικογένειας του Νώε άκουσαν, υπάκουσαν στις οδηγίες του Θεού και επέζησαν από τον παγγήινο Κατακλυσμό. Από αυτούς κατάγονται όλοι οι άνθρωποι που ζουν σήμερα.
Αργότερα, ο Θεός επικοινώνησε με ένα ολόκληρο έθνος ανθρώπων, τον αρχαίο Ισραήλ. Μέσω του Μωυσή, ο Θεός τούς έδωσε τις Δέκα Εντολές και περίπου 600 ακόμη εξίσου δεσμευτικούς νόμους. Ο Ιεχωβά ανέμενε ότι οι Ισραηλίτες θα υπάκουαν σε όλα αυτά. Ο Μωυσής έδωσε την οδηγία να διαβάζεται μεγαλόφωνα ο Νόμος του Θεού κάθε εφτά χρόνια, στη διάρκεια της ετήσιας Γιορτής της Σκηνοπηγίας. «Σύναξον τον λαόν», παρήγγειλε, «τους άνδρας και τας γυναίκας και τα παιδία και τον ξένον σου τον εντός των πυλών σου». Για ποιο σκοπό; ‘Δια να ακούσωσι και δια να μάθωσι και να φοβώνται Ιεχωβά τον Θεόν σας, και δια να προσέχωσι να εκτελώσι πάντας τους λόγους του νόμου τούτου’. Όλοι έπρεπε να ακούσουν και να μάθουν. Φανταστείτε πόσο θα πρέπει να απολάμβαναν τη συζήτηση γύρω από τα όσα άκουγαν!—Δευτερονόμιον 31:10-12.
Περισσότερο από πεντακόσια χρόνια αργότερα, ο βασιλιάς του Ιούδα Ιωσαφάτ οργάνωσε άρχοντες και Λευίτες σε μια εκστρατεία με σκοπό την αναβίωση της αγνής λατρείας του Ιεχωβά. Αυτοί οι άντρες ταξίδεψαν σε όλες τις πόλεις του Ιούδα διδάσκοντας στους κατοίκους τους νόμους του Ιεχωβά. Κάνοντας διευθετήσεις ώστε να συζητιούνται δημόσια αυτοί οι νόμοι, ο βασιλιάς επέδειξε την τόλμη του για την αληθινή λατρεία. Όσο για τους υπηκόους του, αυτοί έπρεπε να ακούσουν και να μάθουν.—2 Χρονικών 17:1-6, 9.
Επίδοση Μαρτυρίας Μέσω Συζήτησης
Ο Θεός έστειλε τον ίδιο του τον Γιο, τον Ιησού, στη γη για να υπηρετήσει ως ο Εκπρόσωπός Του. (Ιωάννης 1:14) Καθώς τρεις μαθητές παρίσταντο μάρτυρες της μεταμόρφωσης του Ιησού, άκουσαν την ίδια τη φωνή του Θεού να διακηρύττει: «Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει· να τον ακούτε». (Ματθαίος 17:5) Εκείνοι πρόθυμα υπάκουσαν.
Παρόμοια, ο Ιησούς κατηύθυνε τους αποστόλους του να διακηρύξουν τους σκοπούς του Θεού σε άλλους. Όμως, όταν απέμεναν περίπου έξι μήνες επίγειας διακονίας, ο Ιησούς γνωστοποίησε ότι το έργο κηρύγματος της Βασιλείας των ουρανών ήταν τόσο τεράστιο ώστε θα χρειάζονταν περισσότεροι μαθητές. Δίδαξε 70 από αυτούς σχετικά με το πώς να συζητούν για τη Βασιλεία του Θεού με ξένους και κατόπιν τους απέστειλε να διαδώσουν δημόσια εκείνο το άγγελμα. (Λουκάς 10:1, 2, 9) Λίγο πριν επιστρέψει στον Πατέρα του στον ουρανό, ο Ιησούς παρότρυνε τους ακολούθους του να παίρνουν την πρωτοβουλία να μιλούν σε άλλους για αυτό το άγγελμα, και μάλιστα τους παρήγγειλε: «Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη, . . . διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα σας έχω παραγγείλει». (Ματθαίος 28:19, 20) Σε παγκόσμια κλίμακα, οι αληθινοί Χριστιανοί σήμερα φέρνουν σε πέρας αυτή την αποστολή συζητώντας τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού με τους πλησίον τους. Αυτές οι συζητήσεις τούς καθιστούν ικανούς να δίνουν μαρτυρία για την αλήθεια σχετικά με τον Δημιουργό, τον Ιεχωβά.—Ματθαίος 24:14.
Ειρηνικές, Εποικοδομητικές Συζητήσεις
Με ποιον τρόπο έπρεπε οι μαθητές του Ιησού να συζητούν τις πεποιθήσεις τους με άλλους; Δεν έπρεπε να ερεθίζουν τους εναντιουμένους ούτε έπρεπε να φιλονικούν με αυτούς. Αντίθετα, έπρεπε να ψάχνουν να βρουν εκείνους που δέχονταν με χαρά τα καλά νέα και κατόπιν να παρουσιάσουν τις Γραφικές αποδείξεις που τα υποστήριζαν. Ασφαλώς, ο Θεός παρατηρούσε τις αντιδράσεις εκείνων που έρχονταν σε επαφή με τους μαθητές του Γιου του, ακριβώς όπως δήλωσε ο Ιησούς: «Αυτός που δέχεται εσάς δέχεται και εμένα, και αυτός που δέχεται εμένα δέχεται και αυτόν που με απέστειλε». (Ματθαίος 10:40) Πόσο προσβλητικό ήταν το ότι οι περισσότεροι από τους συγχρόνους του Ιησού απέρριψαν το άγγελμά του!
«Ο δούλος . . . του Κυρίου δεν χρειάζεται να μάχεται», συμβούλεψε ο Χριστιανός απόστολος Παύλος. Αντίθετα, «χρειάζεται να είναι ήπιος προς όλους, να έχει τα προσόντα να διδάσκει, να συγκρατεί τον εαυτό του όταν συμβαίνει κάτι κακό, να διδάσκει με πραότητα εκείνους που δεν έχουν ευνοϊκή διάθεση· μήπως ο Θεός τούς δώσει μετάνοια που οδηγεί σε ακριβή γνώση της αλήθειας». (2 Τιμόθεο 2:24, 25) Ο τρόπος με τον οποίο ο Παύλος διακήρυξε τα καλά νέα στους κατοίκους της Αθήνας θέτει ένα θαυμάσιο παράδειγμα. Συζητούσε λογικά με τους Ιουδαίους στις συναγωγές τους. Καθημερινά στην αγορά μιλούσε με «εκείνους που τύχαινε να βρίσκονται εκεί». Μολονότι μερικοί, αναμφίβολα, αρέσκονταν απλώς στο να ακούν καινούριες απόψεις, ο Παύλος μιλούσε ευθέως και με ευγένεια. Συζητούσε με τους ακροατές του το άγγελμα του Θεού, το οποίο τους προσκαλούσε να μετανοήσουν. Η αντίδρασή τους έμοιαζε πολύ με αυτήν που εκδηλώνουν οι άνθρωποι σήμερα. «Μερικοί άρχισαν να τον εμπαίζουν, ενώ άλλοι είπαν: ‘Θα σε ακούσουμε και άλλη φορά σχετικά με αυτό’». Ο Παύλος δεν επέμεινε να παρατείνει τη συζήτηση. Εφόσον είχε κηρύξει το άγγελμά του, «βγήκε από ανάμεσά τους».—Πράξεις 17:16-34.
Αργότερα, ο Παύλος είπε σε μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας της Εφέσου ότι ‘δεν είχε διστάσει να πει οποιαδήποτε από τα πράγματα που ήταν επωφελή και να διδάξει δημόσια και από σπίτι σε σπίτι’. Επιπρόσθετα, είχε ‘συζητήσει πλήρως σχετικά με τη μετάνοια προς τον Θεό και την πίστη στον Ιησού Χριστό και με Ιουδαίους και με Έλληνες’.—Πράξεις 20:20, 21.
Αυτά τα Γραφικά παραδείγματα αποκαλύπτουν τον τρόπο με τον οποίο συζητούσαν για τη θρησκεία οι πιστοί υπηρέτες του Θεού στους Βιβλικούς χρόνους. Συνεπώς σήμερα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά υπάκουα συζητούν για τη θρησκεία με τους πλησίον τους.
Συζητήσεις που Είναι Πολύ Καρποφόρες
‘Να δίνετε προσοχή στο Λόγο του Θεού’. ‘Να ακούτε τις εντολές Του’. Πόσο συχνά συναντούμε τέτοιες προτροπές στην Αγία Γραφή! Μπορείτε να ανταποκριθείτε σε αυτές τις Γραφικές κατευθύνσεις την επόμενη φορά που θα σας μιλήσουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ακούστε το άγγελμα που σας φέρνουν από την Αγία Γραφή. Αυτό δεν είναι ένα πολιτικό άγγελμα αλλά υποστηρίζει την ουράνια κυβέρνηση του Θεού, τη Βασιλεία του. Αυτή είναι το μέσο που θα χρησιμοποιήσει ο Θεός για να απομακρύνει τις αιτίες των σημερινών συγκρούσεων. (Δανιήλ 2:44) Στη συνέχεια, αυτή η διακυβέρνηση του Θεού από τον ουρανό θα φροντίσει ώστε ολόκληρη η γη να μετατραπεί σε παράδεισο, όπως ήταν ο κήπος της Εδέμ.
Κάποιος πρώην αξιωματικός της αστυνομίας συχνά αρνιόταν να ακούσει όταν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τού μιλούσαν για την Αγία Γραφή. Όμως, καθώς ερχόταν αντιμέτωπος με την αύξηση του εγκλήματος, απογοητεύτηκε από τη ζωή. Έτσι, είπε στον επόμενο Μάρτυρα που τον επισκέφτηκε ότι θα ερευνούσε τις αποδείξεις που υποστηρίζουν το Γραφικό άγγελμα. Ακολούθησαν τακτικές συζητήσεις. Μολονότι ο αστυνομικός μετακόμισε πολλές φορές, οι Μάρτυρες πρόθυμα έψαχναν κάθε φορά να τον βρουν στην καινούρια τοποθεσία για να συνεχίσουν τις συζητήσεις. Τελικά, ο αξιωματικός αναγνώρισε: «Οι αποδείξεις που έψαχνα βρίσκονταν ακριβώς εκεί, στις Άγιες Γραφές, όλο αυτόν τον καιρό. Αν εκείνοι οι Μάρτυρες δεν είχαν εμμείνει στις συζητήσεις τους μαζί μου, θα βρισκόμουν ακόμη εκεί έξω, και θα αναρωτιόμουν για το νόημα της ζωής. Πραγματικά, έμαθα την αλήθεια, και θα δαπανήσω τις υπόλοιπες μέρες μου ψάχνοντας για άλλους που αναζητούν τον Θεό, όπως έκανα και εγώ».
Οι ακροατές που ενδιαφέρονται γνήσια επιθυμούν να μάθουν περισσότερα. Δικαιολογημένα αναμένουν να ακούσουν τις αιτίες που βρίσκονται πίσω από τις πεποιθήσεις που παρουσιάζονται. (1 Πέτρου 3:15) Όπως ακριβώς ένα μικρό παιδί «βομβαρδίζει» τους γονείς του με ερωτήσεις και περιμένει να του απαντήσουν, δικαιολογημένα και εσείς περιμένετε να σας προσφέρουν οι Μάρτυρες βάσιμες απαντήσεις. Μπορείτε να είστε βέβαιος ότι με χαρά θα επιστρέψουν και θα συζητήσουν εκτενέστερα μαζί σας το Γραφικό άγγελμα.
Ίσως να γνωρίζετε ήδη μερικά πράγματα για την Αγία Γραφή. Πιθανόν να αντιλαμβάνεστε ότι αυτά που αναμένει ο Θεός από εσάς συνεπάγονται μερικές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο ζείτε. Μη διστάζετε να συνεχίσετε εξαιτίας του φόβου ότι οι απαιτήσεις του Θεού θα σας κοστίσουν πολύ. Απλώς θα σας φέρουν αληθινή ευτυχία. Θα το καταλαβαίνετε αυτό καθώς θα προοδεύετε βήμα προς βήμα.
Πρώτα πρώτα, εξετάστε ποιος είναι ο Ιεχωβά, τι αναμένει από εσάς και τι προσφέρει. Ζητήστε από τους Μάρτυρες να σας δείξουν τι αναφέρει η Αγία Γραφή σχετικά με αυτό. Επιβεβαιώστε αυτά που σας λένε από το δικό σας αντίτυπο της Αγίας Γραφής. Καθώς θα μαθαίνετε ότι οι Μάρτυρες είναι λογικοί σε σχέση με αυτά που παρουσιάζουν ως την αλήθεια στο θέμα της θρησκείας, αναμφίβολα θα θέλετε να ερευνήσετε σε βάθος πολύ περισσότερα θαυμάσια πράγματα τα οποία μπορούν να σας μεταδώσουν από τις Γραφές.—Παροιμίαι 27:17.
Είστε ευπρόσδεκτος να παρατηρήσετε τους Μάρτυρες στο χώρο συναθροίσεων που έχουν τοπικά, την Αίθουσα Βασιλείας. Εκεί θα ακούσετε ωφέλιμες συζητήσεις γύρω από το Λόγο του Θεού. Θα δείτε πώς οι παρόντες απολαμβάνουν να μιλούν μεταξύ τους για τους σκοπούς του Θεού. Αφήστε αυτούς τους Μάρτυρες να σας βοηθήσουν να μάθετε την αλήθεια για το θέλημα του Θεού σχετικά με εμάς σήμερα. Ανταποκριθείτε στην πρόσκληση που κάνει ο Θεός να συζητήσετε για την αληθινή λατρεία και δεχτείτε το χαμόγελο της επιδοκιμασίας του, και, ακόμη περισσότερο, αιώνια ζωή στον Παράδεισο.—Μαλαχίας 3:16· Ιωάννης 17:3.
[Εικόνα στη σελίδα 5]
Ο Νώε μιλούσε ανοιχτά σχετικά με το σκοπό του Θεού
[Εικόνες στη σελίδα 7]
Όπως ο Παύλος στην αρχαία Αθήνα, έτσι και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διδάσκουν τις Γραφικές αλήθειες σε άλλους