Αποφασιστικότητα Παρά τον Διωγμό

13. Γιατί πρέπει να προσευχόμαστε όταν αντιμετωπίζουμε διωγμό;

¹³ Όταν οι πρώτοι μαθητές του Ιησού αντιμετώπισαν διωγμό, ικέτευσαν τον Ιεχωβά να τους δώσει τόλμη. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Γέμισαν με άγιο πνεύμα και ενδυναμώθηκαν ώστε να λένε τον λόγο του Θεού με τόλμη. (Πράξ. 4:18-31) Και εμείς προσευχόμαστε για σοφία και δύναμη ώστε να συνεχίσουμε να δίνουμε μαρτυρία παρά τον διωγμό. (Ιακ. 1:2-8) Επειδή ευλογούμαστε από τον Θεό και βοηθούμαστε από το πνεύμα του, συνεχίζουμε την υπηρεσία της Βασιλείας. Τίποτα δεν σταματάει το έργο μαρτυρίας​—ούτε η σφοδρή εναντίωση ούτε ο κτηνώδης διωγμός. Όταν διωκόμαστε, ασφαλώς χρειάζεται να προσευχόμαστε για άγιο πνεύμα, καθώς και για σοφία και θάρρος, ώστε να διακηρύττουμε τα καλά νέα.​—Λουκ. 11:13.

14, 15. (α) Τι συνέβη ως αποτέλεσμα της “θλίψης η οποία έγινε εξαιτίας του Στεφάνου”; (β) Στην εποχή μας, πώς γνώρισαν την αλήθεια πολλοί άνθρωποι στη Σιβηρία;

¹⁴ Ο Στέφανος έδωσε μαρτυρία με τόλμη προτού τον θανατώσουν οι εχθροί. (Πράξ. 6:5· 7:54-60) Στον “μεγάλο διωγμό” που έγινε τότε, όλοι οι μαθητές εκτός από τους αποστόλους διασκορπίστηκαν μέσα στην Ιουδαία και στη Σαμάρεια. Αλλά αυτό δεν σταμάτησε το έργο μαρτυρίας. Ο Φίλιππος πήγε στη Σαμάρεια για “να κηρύξει τον Χριστό” και το έκανε αυτό με άριστα αποτελέσματα. (Πράξ. 8:1-8, 14, 15, 25) Επιπρόσθετα, μας λέγεται το εξής: «Εκείνοι που είχαν διασκορπιστεί από τη θλίψη η οποία έγινε εξαιτίας του Στεφάνου έφτασαν ως τη Φοινίκη, την Κύπρο και την Αντιόχεια, αλλά ανάγγελλαν τον λόγο μόνο στους Ιουδαίους. Ωστόσο, μερικοί από αυτούς, οι οποίοι ήταν από την Κύπρο και την Κυρήνη, ήρθαν στην Αντιόχεια και άρχισαν να μιλούν στους ελληνόφωνους, διακηρύττοντας τα καλά νέα για τον Κύριο Ιησού». (Πράξ. 11:19, 20) Εκείνη την εποχή, ο διωγμός έγινε αιτία να εξαπλωθεί το άγγελμα της Βασιλείας.

¹⁵ Στην εποχή μας, κάτι παρόμοιο συνέβη στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Ιδίως τη δεκαετία του 1950, χιλιάδες Μάρτυρες του Ιεχωβά εξορίστηκαν στη Σιβηρία. Επειδή διασκορπίστηκαν σε διάφορους οικισμούς, τα καλά νέα εξαπλώνονταν διαρκώς σε εκείνη την αχανή έκταση. Δεν υπήρχε περίπτωση να βρουν τόσοι Μάρτυρες τα απαραίτητα χρήματα προκειμένου να ταξιδέψουν ως και 10.000 χιλιόμετρα για να κηρύξουν τα καλά νέα! Ωστόσο, η ίδια η κυβέρνηση τους έστειλε στην άλλη άκρη της χώρας. Ένας αδελφός είπε: «Τελικά, οι ίδιες οι αρχές έδωσαν σε χιλιάδες ειλικρινείς ανθρώπους στη Σιβηρία τη δυνατότητα να γνωρίσουν την αλήθεια».

Επιπρόσθετα, μόνο με τη βοήθεια και την ευλογία του Θεού μπορούμε και υπομένουμε σφοδρή εναντίωση​—ενίοτε σκληρό διωγμό—​και διεξάγουμε επιτυχώς τη διακονία μας, όπως έκαναν ο Παύλος και οι άλλοι πρώτοι Χριστιανοί. (Πράξ. 14:19-21) Ο Ιεχωβά Θεός είναι πάντοτε στο πλευρό μας. “Οι αιώνιοι βραχίονές” του μας στηρίζουν ανελλιπώς σε όλες μας τις δοκιμασίες. (Δευτ. 33:27) Ας θυμόμαστε επίσης ότι για χάρη του μεγάλου του ονόματος ο Ιεχωβά δεν εγκαταλείπει ποτέ τον λαό του.​—1 Σαμ. 12:22· Ψαλμ. 94:14.

¹⁹ Ας εξετάσουμε ένα παράδειγμα. Επειδή ο αδελφός Χάραλντ Αμπτ δεν έπαψε να δίνει μαρτυρία, οι Ναζί τον έστειλαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σαξενχάουζεν στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Τον Μάιο του 1942, η Γκεστάπο πήγε στο σπίτι της συζύγου του, της Έλζας, πήρε το κοριτσάκι τους και συνέλαβε την Έλζα, η οποία στάλθηκε σε διάφορα στρατόπεδα. «Τα χρόνια που πέρασα στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης με δίδαξαν ένα σημαντικό μάθημα», είπε η αδελφή Αμπτ. «Με δίδαξαν πόσο πολύ μπορεί να σε ενισχύσει το πνεύμα του Ιεχωβά όταν περνάς κάποια ακραία δοκιμασία! Πριν από τη σύλληψή μου, είχα διαβάσει το γράμμα μιας αδελφής που έλεγε ότι κάτω από οδυνηρές δοκιμασίες το πνεύμα του Ιεχωβά σε πλημμυρίζει γαλήνη. Σκέφτηκα πως πρέπει να τα παραλέει λιγάκι. Αλλά όταν πέρασα εγώ η ίδια δοκιμασίες, κατάλαβα ότι έλεγε την αλήθεια. Έτσι ακριβώς συμβαίνει. Είναι δύσκολο να το καταλάβεις αν δεν το ζήσεις. Και όμως έτσι συνέβη με εμένα».