ΕΝΑ ΜΩΣΑΪΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΩΝ ΣΤΟΛΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Η προσωπικότητα​—το μοναδικό σύνολο χαρακτηριστικών που έχει ο καθένας από εμάς και που ποικίλλει από άτομο σε άτομο—​μπορεί να συμβάλει σε βαθιές φιλίες. Αλλά οι διαφορές στην προσωπικότητα μπορούν να προκαλέσουν και συγκρούσεις. Ένας έμπειρος πρεσβύτερος δίνει το εξής παράδειγμα: «Κάποιος που είναι συνεσταλμένος μπορεί να δυσκολεύεται να κάνει παρέα με κάποιον που είναι εκδηλωτικός και διαχυτικός. Αυτή η διαφορά ίσως φαίνεται ασήμαντη, αλλά μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα». Μήπως όμως έχετε την άποψη ότι άτομα με σαφώς διαφορετικές προσωπικότητες είναι καταδικασμένα να έχουν προβλήματα; Ας δούμε το παράδειγμα δύο αποστόλων. Πώς ήταν ο Πέτρος; Ίσως τον φαντάζεστε εκδηλωτικό και παρορμητικό. Τι θα πούμε για τον Ιωάννη; Ίσως τον φανταζόμαστε στοργικό και συνήθως συγκρατημένο στα λόγια και στις πράξεις του. Μπορεί να υπάρχει κάποια βάση για τέτοιες σκέψεις όσον αφορά τους δύο αποστόλους. Φαίνεται ότι οι προσωπικότητές τους διέφεραν. Ωστόσο, είχαν καλή συνεργασία. (Πράξ. 8:14· Γαλ. 2:9) Συνεπώς, και σήμερα είναι εφικτό για Χριστιανούς με πολύ διαφορετικές προσωπικότητες να συνεργάζονται.

Ίσως να υπάρχει στην εκκλησία σας κάποιος αδελφός που λέει ή κάνει πράγματα τα οποία σας εκνευρίζουν. Εντούτοις, αντιλαμβάνεστε ότι ο Χριστός πέθανε και για εκείνο το άτομο και ότι πρέπει να δείχνετε αγάπη. (Ιωάν. 13:34, 35· Ρωμ. 5:6-8) Αντί λοιπόν να ξεγράψετε οποιαδήποτε φιλία μαζί του ή να το αποφεύγετε, αναρωτηθείτε: “Κάνει ο αδελφός μου κάτι που είναι σαφώς εσφαλμένο από Γραφική άποψη; Μήπως προσπαθεί κακοπροαίρετα να με αναστατώνει; Ή απλώς έχουμε διαφορετικές προσωπικότητες;” Επίσης, πολύ σημαντική είναι και η εξής ερώτηση: “Ποια από τις καλές του ιδιότητες μπορεί να με ωφελήσει;”

Αυτή η τελευταία ερώτηση είναι ουσιώδης. Αν εκείνος είναι ομιλητικός τύπος ενώ εσείς λιγομίλητος, σκεφτείτε με πόση ευκολία θα αρχίζει συζητήσεις στη διακονία. Θα μπορούσατε να του προτείνετε να βγείτε μαζί στο έργο και να δείτε τι μπορείτε να μάθετε από αυτόν. Αν εκείνος δείχνει συχνά γενναιοδωρία ενώ εσείς είστε κάπως σφιχτοχέρης, γιατί να μην παρατηρήσετε τη χαρά που προκύπτει όταν δίνει κανείς στους ηλικιωμένους, στους αρρώστους ή στους φτωχούς; Το σημείο είναι ότι, αν και έχετε διαφορετικές προσωπικότητες, εσείς και ο αδελφός σας ίσως μπορέσετε να έρθετε πιο κοντά εστιάζοντας στα θετικά. Κάνοντάς το αυτό, ίσως να μη γίνετε οι καλύτεροι φίλοι, αλλά μπορεί να πλησιάσετε ο ένας τον άλλον και να αυξήσετε την ειρήνη​—τόσο μεταξύ σας όσο και μέσα στην εκκλησία ως σύνολο.

Η Ευοδία και η Συντύχη ίσως να είχαν χτυπητές διαφορές στη συμπεριφορά ή στην προσωπικότητα. Αλλά ο απόστολος Παύλος τις παρότρυνε «να εκδηλώνουν το ίδιο φρόνημα σε σχέση με τον Κύριο». (Φιλιπ. 4:2) Θα εργαστείτε και εσείς για αυτόν τον στόχο όπως και για τον συναφή στόχο της ειρήνης;