Πυρηνικά Απόβλητα—Τα Θανατηφόρα Σκουπίδια
Η ΠΛΗΜΜΥΡΑ των οικιακών σκουπιδιών δεν είναι ο μόνος κίνδυνος που απειλεί να αφανίσει τη ζωή απ’ αυτόν τον κόσμο. Ωχριά σε σημασία μπροστά σ’ ένα πολύ μεγαλύτερο και πιο θανάσιμο πρόβλημα που σχετίζεται με τα απορρίμματα. Αφότου βρήκε ο άνθρωπος τον τρόπο να δαμάσει το άτομο για να κατασκευάσει πυρηνικά όπλα και να παραγάγει ηλεκτρισμό, οι επιστήμονες δεν μπορούν να βρουν ποιες είναι οι πιο ασφαλείς μέθοδοι απαλλαγής από τα άκρως ραδιενεργά πυρηνικά απόβλητα που παράγουν αυτά τα συστήματα.
Δισεκατομμύρια δολάρια έχουν δαπανηθεί στην προσπάθεια να βρεθούν μέθοδοι για να αποτραπεί η μόλυνση των ανθρώπων και του περιβάλλοντος στις επερχόμενες γενιές απ’ αυτά τα θανατηφόρα απόβλητα. Αυτό αποτελεί πράγματι ένα τρομακτικό έργο, εφόσον τα ραδιενεργά απόβλητα συνεχίζουν να είναι θανατηφόρα για όλους τους ζωντανούς οργανισμούς επί χιλιάδες χρόνια!
Επί δεκαετίες το μεγαλύτερο μέρος αυτών των αποβλήτων απλώς θαβόταν επί τόπου μέσα σε λάκκους και σε πορώδεις λεκάνες του εδάφους με την πεποίθηση ότι οι επικίνδυνες ύλες θα διαλύονταν και θα γίνονταν ακίνδυνες—μια υπόθεση που είχε καταστροφικές συνέπειες, όπως θα δούμε. Εκατομμύρια γαλόνια ραδιενεργά απόβλητα με υψηλή στάθμη ακτινοβολίας αποθηκεύτηκαν σε τεράστιες υπόγειες δεξαμενές· άλλα απόβλητα σφραγίστηκαν σε βαρέλια και αποθηκεύτηκαν πάνω από την επιφάνεια του εδάφους—μια άλλη μέθοδος απαλλαγής από τα απόβλητα που αποδείχτηκε κι αυτή επικίνδυνη.
Τόσο επικίνδυνα και θανάσιμα είναι αυτά τα απόβλητα, ώστε οι επιστήμονες έχουν σκεφτεί τα πάντα—από την εκτόξευση των αποβλήτων στο έξω διάστημα μέχρι το θάψιμό τους κάτω από τους πολικούς πάγους. Τώρα βρίσκεται υπό μελέτη η δυνατότητα να ρίξουν μεταλλικά κιβώτια με απόβλητα στο βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό, όπου αναμένεται ότι θα μπορούσαν να εισχωρήσουν τριάντα μέτρα μέσα στη λάσπη του ωκεάνιου βυθού. «Έχουμε κάποιο υλικό σ’ αυτόν τον πλανήτη που θα πρέπει να το τακτοποιήσουμε είτε στην ξηρά είτε στη θάλασσα είτε κάτω από τα νερά του ωκεανού. Αυτές είναι οι μόνες επιλογές μας», είπε ο αντιπρόεδρος του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Γουντς Χόουλ.
Προς το παρόν, μέχρι να βρεθεί μια ασφαλέστερη και μονιμότερη μέθοδος απαλλαγής από τα ραδιενεργά υλικά, η μεγαλύτερη ποσότητα αυτού του ραδιενεργού υλικού αποθηκεύεται σε δεξαμενές γεμάτες νερό μέσα σε σφραγισμένα κτίρια. Το Οντάριο του Καναδά, λόγου χάρη, έχει 16 πυρηνικούς αντιδραστήρες, οι οποίοι έχουν ήδη παραγάγει πάνω από 7.000 τόνους ραδιενεργά απόβλητα, που είναι τώρα αποθηκευμένα σε τέτοιες δεξαμενές. Η Βρετανία, επίσης, αντιμετωπίζει το περίπλοκο πρόβλημα του τι να κάνει τα δικά της απόβλητα. Απόβλητα υψηλής ακτινοβολίας φυλάγονται τώρα σε σημεία πάνω από την επιφάνεια του εδάφους, και αυτή η μέθοδος θα συνεχίσει να εφαρμόζεται μέχρι να βρεθούν και να ελεγχθούν στεγανά σημεία στο υπέδαφος. Η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιαπωνία προσπαθούν επίσης να βρουν άκρη στο πρόβλημα των πυρηνικών τους αποβλήτων.
«Σύμφωνα με την επίσημη άποψη στις Ηνωμένες Πολιτείες», ανέφερε η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times), «η ασφαλέστερη μέθοδος είναι το θάψιμο σε μια ‘βαθιά γεωλογική κρύπτη’, σ’ ένα στεγνό, σταθερό και έρημο μέρος. Αλλά η ανεύρεση ενός τέτοιου μέρους αποδεικνύεται δύσκολη». Πραγματικά δύσκολη! Σύμφωνα με τους επιστήμονες, πρέπει να είναι ένα τόσο στεγνό και σταθερό μέρος που να μπορεί να στεγάσει με ασφάλεια το υλικό αυτό για 10.000 χρόνια. Μολονότι, όπως υπολογίζεται, κάποια απ’ αυτά τα ατομικά απόβλητα μπορεί να παραμείνουν θανατηφόρα για μια περίοδο 250.000 ετών, οι ειδικοί πιστεύουν ότι μέσα σε 10.000 χρόνια θα γίνουν τόσο μεγάλες γεωλογικές μεταβολές «ώστε δεν έχει νόημα να προσπαθεί κανείς να κάνει πιο μακροχρόνια προγράμματα». «Δεν έχω υπόψη μου κανένα υπολογιστικό μοντέλο, οπουδήποτε στη γη, με βάση το οποίο θα μπορούσαν να γίνουν προβλέψεις έστω και για 1.000 χρόνια», είπε ένας διακεκριμένος ειδικός σε θέματα ακτινοβολίας. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι είναι «δύσκολο να μιλήσει σχετικά με το πόσο επικίνδυνο για την υγεία θα είναι κάτι μετά από 10.000 χρόνια».
Καταστροφή!
Όταν οι επιστήμονες ξεκλείδωσαν τα μυστικά του ατόμου, απελευθέρωσαν ένα περίεργο καινούριο φαινόμενο το οποίο δεν ήταν προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν—τον εφιάλτη της θανατηφόρας μόλυνσης που θα επακολουθούσε. Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, ακόμη κι όταν προειδοποιήθηκαν για τον πιθανό κίνδυνο, αγνόησαν εσκεμμένα τις προειδοποιήσεις. Καθώς τα ατομικά όπλα έγιναν το πιο σπουδαίο ζήτημα για τα έθνη που είχαν τη δυνατότητα και τα απαραίτητα υλικά για την κατασκευή τους, εγκαταλείφτηκε κάθε πρόνοια για την προστασία της υγείας και της ζωής των ανθρώπων, καθώς και της ποιότητας του περιβάλλοντος. Εφαρμόστηκαν πρόχειρες διαδικασίες για την απαλλαγή από τα θανατηφόρα απόβλητα. Για παράδειγμα: Σ’ ένα εργοστάσιο κατασκευής ατομικών όπλων, «χύθηκαν μέσα σε μη στεγανοποιημένους λάκκους και λίμνες περισσότερα από 750 [δισεκατομμύρια] λίτρα επικίνδυνα απόβλητα, αρκετά για να πλημμυρίσουν το Μανχάταν σε ύψος 12 μέτρων», έγραψε το περιοδικό Νέα των Η.Π.Α. και Παγκόσμιες Ειδήσεις (U.S.News & World Report) το Μάρτιο του 1989. «Οι τοξικές ουσίες διαπότισαν το έδαφος και μόλυναν τουλάχιστον 260 τετραγωνικά χιλιόμετρα επιφανειακού νερού. Περίπου 170 εκατομμύρια λίτρα ραδιενεργά λύματα υψηλής ακτινοβολίας είναι αποθηκευμένα σε γιγαντιαίες υπόγειες δεξαμενές και, από το πλουτώνιο που έχει διαρρεύσει απ’ αυτές, θα μπορούσαν να φτιαχτούν πάνω από 50 βόμβες σαν εκείνη που ρίχτηκε στο Ναγκασάκι», έλεγε το περιοδικό αυτό. Υπολογίζεται ότι ο καθαρισμός αυτής της περιοχής θα κοστίσει μέχρι και 65 δισεκατομμύρια δολάρια (περ. 11 τρισ. δρχ.).
Μερικές δεξαμενές κατασκευασμένες για αποθήκευση πυρηνικών αποβλήτων θερμάνθηκαν τόσο πολύ από τη ραδιενέργεια, ώστε παρουσίασαν ρωγμές. Έχει υπολογιστεί ότι 2 εκατομμύρια λίτρα ραδιενεργά απόβλητα έχουν διαρρεύσει στο έδαφος. Το πόσιμο νερό έχει μολυνθεί από ραδιενεργό στρόντιο-90 χίλιες φορές περισσότερο από το όριο που έχει θέσει η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος για το πόσιμο νερό. Σ’ ένα άλλο εργοστάσιο κατασκευής ατομικών όπλων, «ραδιενεργές ουσίες από λάκκους αποβλήτων που περιείχαν 42 εκατομμύρια λίτρα ουράνιο . . . διαρρέουν σ’ ένα υδροφόρο στρώμα και έχουν μολύνει πηγάδια 800 μέτρα νότια των εγκαταστάσεων», έγραψε η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς. Η εφημερίδα ανέφερε επίσης ότι στην Πολιτεία της Ουάσινγκτον δισεκατομμύρια λίτρα μολυσμένο νερό χύθηκαν στο έδαφος και μια σταθερή ποσότητα ραδιενεργού τρίτιου ρέει στον Ποταμό Κολούμπια.
Στο Αϊντάχο, ίχνη πλουτωνίου διέφυγαν από ρηχούς λάκκους αποβλήτων στο Συγκρότημα Επεξεργασίας Ραδιενεργών Αποβλήτων, ανέφερε η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς. Αυτό το πλουτώνιο «προχωρεί μέσα από πετρώματα και κατευθύνεται σ’ ένα τεράστιο υδροφόρο στρώμα που τροφοδοτεί χιλιάδες κατοίκους του νότιου Αϊντάχο». Το θανατηφόρο αυτό στοιχείο έχει εισχωρήσει σε βάθος 70 μέτρων, έχοντας καλύψει σχεδόν τη μισή απόσταση ως το υδροφόρο στρώμα, είπε η εφημερίδα.
Πόσο θανατηφόρα είναι αυτά τα απόβλητα πλουτωνίου που έχουν χυθεί σε ποταμούς και ρυάκια κι έχουν εκτοξευτεί στον αέρα; «Το πλουτώνιο παραμένει ραδιενεργό για 250.000 χρόνια», ανέφερε η Δε Νιου Γιορκ Τάιμς, «και ακόμη και μικροσκοπικά σωματίδια μπορεί να είναι θανατηφόρα αν τα εισπνεύσει ή τα καταπιεί κάποιος». «Η εισπνοή ενός και μόνο μορίου σκόνης πλουτωνίου μπορεί να προκαλέσει καρκίνο», είπε το περιοδικό Νιούζγουικ (Newsweek).
Οι άμεσες καθώς και οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των πυρηνικών αποβλήτων στους ανθρώπους δεν είναι γνωστές. Μπορεί να μη γίνουν ποτέ. Αρκεί να πούμε, όμως, ότι σ’ ένα ατομικό εργοστάσιο έχουν αναφερθεί 162 κρούσματα καρκίνου ανάμεσα σ’ αυτούς που ζουν σε ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων από τις εγκαταστάσεις. Οι άνθρωποι διστάζουν να πιουν το νερό και είναι πολύ φοβισμένοι. «Πρόκειται να έχουν από έξι μέχρι 200 επιπλέον κρούσματα καρκίνου», είπε ένας καθηγητής πανεπιστημίου και σύμβουλος των εργαζομένων στο εργοστάσιο. «Όλοι τους είναι τρομοκρατημένοι. Νιώθουν σαν να έχουν χάσει τον έλεγχο του περιβάλλοντός τους και της ζωής τους».
Και όντως τον έχουν χάσει. Πριν από πολλούς αιώνες ένας πιστός προφήτης του Ιεχωβά είπε: ‘Ιεχωβά, γνωρίζω ότι η οδός του ανθρώπου δεν εξαρτάται απ’ αυτού· του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνη τα διαβήματα αυτού’. (Ιερεμίας 10:23) Η ιστορία έχει σίγουρα αποδείξει πόσο αληθινά είναι αυτά τα λόγια—και μάλιστα με δραματικό τρόπο τον τελευταίο καιρό. Η οξυνόμενη κρίση των σκουπιδιών είναι μια μόνο από τις πολλές αποτυχίες του ανθρώπου στην προσπάθειά του να κατευθύνει τα βήματά του με σοφία.
Δεν είναι, όμως, ανάγκη να απογοητευτούμε. Οι προφητείες της Αγίας Γραφής δείχνουν καθαρά ότι σύντομα θα απομακρυνθεί το τωρινό σύστημα πραγμάτων και ο Δημιουργός θα εισαγάγει ένα νέο κόσμο. Ο Δημιουργός δεν πρόκειται να ανεχτεί για πολύ ακόμη τα όσα κάνει ο άνθρωπος στη γη και στον εαυτό του, αλλά θα ‘καταστρέψει εκείνους που καταστρέφουν την γην’. (Αποκάλυψις 11:18, ΚΔΤΚ) Μετά απ’ αυτό, με την κατεύθυνση του Δημιουργού, οι άνθρωποι θα μάθουν πώς να φροντίζουν κατάλληλα τη γη και πώς να χρησιμοποιούν τους πόρους της με σοφία.—Ψαλμός 37:34· 2 Πέτρου 3:10-13.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 9]
Τα πυρηνικά απόβλητα μπορεί να παραμείνουν θανάσιμα για μια περίοδο 250.000 ετών
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 10]
«Η εισπνοή ενός και μόνο μορίου σκόνης πλουτωνίου μπορεί να προκαλέσει καρκίνο»