Κάτι που έλαβε χώρα τον Απρίλιο του 1986 αποτελεί πιο τρομακτικό παράδειγμα των ανθρώπινων αδυναμιών. Ένα σοβαρό ατύχημα στον αντιδραστήρα του πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ενέργειας, στο Τσερνόμπιλ της Ε.Σ.Σ.Δ., σκότωσε περίπου 30 άτομα, έθεσε σε κίνδυνο ανυπολόγιστες χιλιάδες άλλα άτομα και ανάγκασε 135.000 Σοβιετικούς πολίτες να εκκενώσουν την περιοχή. Η The Wall Street Journal αναφέρει: «Πολλοί επιστήμονες λένε ότι θα παραμείνουν άγνωστες για χρόνια οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις που θα έχει στην υγεία Σοβιετικών και Ευρωπαίων η ραδιενέργεια που απορρόφησαν μετά το πυρηνικό ατύχημα. . . . [Οι επιστήμονες] αναμένουν να σημειωθεί αύξηση στις περιπτώσεις λευχαιμίας, καθώς επίσης και καρκίνου του πνεύμονα, του μαστού και του θυρεοειδούς».

Αλλά οι άνεμοι είναι ευμετάβλητοι. Για παράδειγμα, τότε που έγινε το δυστύχημα στο Τσερνόμπιλ, οι άνεμοι άλλαξαν κατεύθυνση, κάνοντας την Πολωνία, τις χώρες της Βαλτικής και τη Σκανδιναβία—για να μην πούμε και για την ίδια τη Σοβιετική Ένωση—να μολυνθούν με ραδιενεργό αέρα πολύ πιο σοβαρά απ’ όσο άλλα μέρη της Ευρώπης.