Διατροφή. Σύμφωνα με το Σύλλογο για Θετικά Αποτελέσματα στην Εγκυμοσύνη, προτού μια γυναίκα μείνει έγκυος χρειάζεται τουλάχιστον τέσσερις μήνες για να απαλλαχτεί από βλαβερές ουσίες στις οποίες έχει εκτεθεί και να συσσωρεύσει καλό απόθεμα θρεπτικών συστατικών. Λόγου χάρη, ο κίνδυνος δισχιδούς ράχης, που προκαλείται από την ελαττωματική σύγκλειση του νευρικού σωλήνα, ελαττώνεται πολύ όταν η έγκυος έχει επαρκές απόθεμα φολικού οξέος. Εφόσον ο νευρικός σωλήνας του εμβρύου κλείνει ανάμεσα στην 24η και στην 28η ημέρα μετά τη σύλληψη​—καιρό προτού αντιληφθούν πολλές γυναίκες ότι είναι έγκυες—​μερικές που σχεδιάζουν να μείνουν έγκυες παίρνουν φολικό οξύ.

Ένα άλλο ουσιώδες θρεπτικό συστατικό είναι ο σίδηρος. Πράγματι, οι ανάγκες μιας γυναίκας σε σίδηρο διπλασιάζονται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αν τα αποθέματά της είναι χαμηλά​—πράγμα που συμβαίνει με πολλές γυναίκες στις αναπτυσσόμενες χώρες—​μπορεί να παρουσιάσει σιδηροπενική αναιμία. Αυτή η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί με τις επανειλημμένες εγκυμοσύνες, εφόσον η γυναίκα ίσως να μην έχει το χρόνο να αναπληρώσει τα αποθέματα του σιδήρου της στο ενδιάμεσο διάστημα.a

[Πλαίσιο στη σελίδα 14]

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΓΚΥΟΥΣ

● Φυσιολογικά, το καθημερινό διαιτολόγιο μιας εγκύου πρέπει να περιλαμβάνει φρούτα, λαχανικά (ιδιαίτερα σκουροπράσινα, πορτοκαλί και κόκκινα), όσπρια (όπως φασόλια, σόγια, φακές και ρεβίθια), δημητριακά (σιτάρι, καλαμπόκι, βρώμη και κριθάρι​—κατά προτίμηση ολικής άλεσης ή εμπλουτισμένα), καθώς και τροφή ζωικής προέλευσης (ψάρι, κοτόπουλο, μοσχάρι, αβγά, τυρί και γάλα, κατά προτίμηση αποβουτυρωμένο). Τα λίπη, η κατεργασμένη ζάχαρη και το αλάτι είναι καλύτερα να καταναλώνονται σε μέτριες ποσότητες. Να πίνετε άφθονο νερό. Να αποφεύγετε τα καφεϊνούχα ποτά, καθώς και τις τροφές που περιέχουν συντηρητικά και πρόσθετα (όπως τεχνητές χρωστικές και αρωματικές ουσίες). Η κόλλα κολλαρίσματος, ο πηλός και άλλες μη βρώσιμες ουσίες μπορούν να προκαλέσουν υποσιτισμό και τοξικότητα.

Αύξηση βάρους. Η έγκυος θα πρέπει να αποφεύγει τα άκρα. Σύμφωνα με το σύγγραμμα Τροφή, Διατροφή και Θεραπεία με Δίαιτα, του Κραούσε (Krause’s Food, Nutrition and Diet Therapy), ένα νεογέννητο χαμηλού βάρους διατρέχει 40 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο θνησιμότητας από ένα με φυσιολογικό βάρος. Από την άλλη μεριά, αν η έγκυος τρώει για δύο, αυτό θα την οδηγήσει απλώς σε παχυσαρκία. Η φυσιολογική αύξηση βάρους​—η οποία γίνεται πιο εμφανής από το δεύτερο τρίμηνο—​δείχνει ότι η έγκυος καταναλώνει ποσότητα τροφής που είναι ανάλογη με τις αυξημένες ανάγκες της.b