Στην Αίγυπτο, για παράδειγμα, κατηύθυνε το λαό να λατρεύει τον Νείλο Ποταμό ως θεό, θεωρώντας ότι οι ιερείς τους ασκούσαν θεϊκό έλεγχο στις εποχιακές πλημμύρες του, από τις οποίες εξαρτόταν η σοδειά τους.

Αυτή η προώθηση της δεισιδαιμονικής άγνοιας ερχόταν σε άμεση αντίθεση με ό,τι έκαναν οι ιερείς του Ισραήλ, οι οποίοι συνεχώς διάβαζαν και δίδασκαν το Νόμο σε ολόκληρο το έθνος. Ο καθένας έπρεπε να γνωρίζει τον Θεό και το νόμο του. (Δευ 6:1-3) Ο ίδιος ο λαός ήξερε να διαβάζει και να γράφει, έχοντας λάβει από τον Ιεχωβά την εντολή να διαβάζουν και να διδάσκουν το νόμο του στα παιδιά τους.—Δευ 6:4-9.

Στα περισσότερα χαρακτηριστικά της ενδυμασίας και των υπηρεσιών τους δεν υπήρχε καμιά απολύτως ομοιότητα μεταξύ των Ισραηλιτών και των Αιγύπτιων ιερέων. Για παράδειγμα, ενώ οι Ισραηλίτες ιερείς υπηρετούσαν ξυπόλητοι, οι Αιγύπτιοι ιερείς φορούσαν σανδάλια. Οι χιτώνες των Αιγύπτιων ιερέων είχαν εντελώς διαφορετικό σχέδιο, ενώ η ενδυμασία τους και τα εξαρτήματά της έφεραν σύμβολα της λατρείας των ψεύτικων θεών τους. Αυτοί ξύριζαν τα κεφάλια τους, πράγμα που δεν έκαναν οι ιερείς του Ισραήλ (Λευ 21:5), και φορούσαν περούκες ή καλύμματα τα οποία ήταν εντελώς ανόμοια με τα καλύμματα που φορούσαν οι ιερείς του Ισραήλ, όπως αποκαλύπτουν εγχάρακτα σχέδια σε αιγυπτιακά μνημεία. Επιπλέον, ο Ιεχωβά κατέστησε σαφές ότι ο Ισραήλ δεν έπρεπε να υιοθετήσει καμιά από τις συνήθειες της Αιγύπτου ή των άλλων εθνών, είτε στον τομέα της λατρείας είτε στο δικαστικό σύστημα.—Λευ 18:1-4· Δευ 6:14· 7:1-6.