Εντούτοις, οι αδελφοί ήταν αποφασισμένοι να συνεχίσουν το έργο. Αξιοποίησαν, λοιπόν, ένα τυπογραφικό πιεστήριο που τους έστειλαν από την Αυστραλία. (Πράξ. 4:20) Η Τζιν Ντεσάμπ περιέγραψε μία τακτική που ακολουθούσαν: «Κάθε φορά που τυπώναμε κάποιο νέο βιβλιάριο ή περιοδικό, έπρεπε να δώσουμε ένα αντίτυπο στις αρχές για να το εγκρίνουν. Φροντίζαμε όμως να τυπώνουμε και να διανέμουμε το έντυπο στις εκκλησίες στην αρχή της εβδομάδας. Κατόπιν, στο τέλος της εβδομάδας, πηγαίναμε ένα αντίτυπο στο γραφείο του γενικού εισαγγελέα. Όποτε το έντυπο δεν εγκρινόταν, κουνούσαμε με λύπη το κεφάλι μας και τρέχαμε πίσω στο πιεστήριο για να τυπώσουμε το επόμενο».

Εκτύπωση Κάτω από Πίεση

Όταν η Ευρώπη τυλίχτηκε στις φλόγες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, τα φορτία με τα έντυπα που στέλνονταν από την Ολλανδία στην Ινδονησία λιγόστεψαν. Ωστόσο, οι αδελφοί είχαν προβλέψει ότι θα ανέκυπταν προβλήματα και, δείχνοντας σύνεση, διευθέτησαν ώστε μια εταιρία να τυπώνει τα περιοδικά στην Τζακάρτα. Το πρώτο τεύχος της Παρηγορίας (τώρα Ξύπνα!) στην ινδονησιακή κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1939, ενώ λίγο αργότερα ακολούθησε και Η Σκοπιά. Κατόπιν, οι αδελφοί αγόρασαν ένα μικρό πιεστήριο και άρχισαν να τυπώνουν μόνοι τους τα περιοδικά. Το 1940, παρέλαβαν από την Αυστραλία ένα μεγαλύτερο επίπεδο πιεστήριο με το οποίο τύπωναν βιβλιάρια και περιοδικά στην ινδονησιακή και στην ολλανδική, καλύπτοντας οι ίδιοι τα έξοδα.

Τελικά, στις 28 Ιουλίου 1941, οι αρχές απαγόρευσαν όλα τα έντυπα της Εταιρίας Σκοπιά. Η Τζιν Ντεσάμπ θυμάται: «Ένα πρωί που δακτυλογραφούσα στο γραφείο μου, άνοιξαν απότομα οι πόρτες και όρμησαν μέσα τρεις αστυνομικοί και ένας υψηλόβαθμος Ολλανδός αξιωματούχος με την επίσημη στολή του​—με μετάλλια, λευκά γάντια, σπαθί στη ζώνη του και λοφιοφόρο καπέλο. Δεν εκπλαγήκαμε, επειδή τρεις μέρες νωρίτερα είχαμε πληροφορηθεί εκ των έσω ότι σύντομα τα έντυπά μας θα τίθονταν υπό απαγόρευση. Ο πομπώδης αξιωματούχος διάβασε μια μακροσκελή διακήρυξη και μετά απαίτησε να τον πάμε στο τυπογραφείο για να βάλει λουκέτο. Ο άντρας μου όμως του είπε ότι ήταν ήδη πολύ αργά. Το τυπογραφείο είχε πουληθεί την προηγούμενη μέρα!»