Ως αφιερωμένοι δούλοι του Ιεχωβά Θεού, έχουμε κι εμείς επίσης την εμπειρία μιας απελευθέρωσης. Μέσω της παρ’ αξία καλοσύνης του, δεν είμαστε πλέον υποδουλωμένοι σε ψεύτικα δόγματα και παραδόσεις της Βαβυλώνας της Μεγάλης ή στην πονηρία αυτού του παλιού συστήματος πραγμάτων. (Ιωάννης 8:32· 2 Κορινθίους 4:4-6) Αυτού του είδους η απελευθέρωση, καθώς και η ελευθερία την οποία αυτή φέρνει, μας δίνει την ευκαιρία να δείξουμε στον Θεό την εκτίμησή μας για την αγάπη του προς εμάς. (1 Ιωάννου 4:9) Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό;

Με το να μη μας διαφύγει ο σκοπός της παρ’ αξία καλοσύνης του Θεού. Αυτός ο σκοπός είναι ο ίδιος με το σκοπό που υπήρχε και για εκείνους τους πρώτους δούλους του Ιεχωβά, ότι δηλαδή θα πρέπει να αναλάβουμε την αληθινή λατρεία. Σήμερα, όπως και στις μέρες του Παύλου, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει ‘να ευαγγελίσουμε μεταξύ των εθνών για τον . . . Χριστό’. (Εφεσίους 3:8) Κατά συνέπεια, όλοι όσοι δέχονται την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού πρέπει να συμμετέχουν στη Χριστιανική διακονία. Αυτό σημαίνει ότι ως αφιερωμένοι δούλοι του Ιεχωβά Θεού, έχουμε την ευθύνη να φανερώνουμε την αλήθεια στους άλλους, να εξυμνούμε και να δοξάζουμε το όνομα του Θεού και να τον υπηρετούμε με μια λατρεία που είναι καθαρή και άγια.—Ματθαίος 28:19, 20· Εβραίους 13:15· Ιακώβου 1:27.

Μήπως δείχνουν τα έργα μας ότι μας έχει διαφύγει ο σκοπός για τον οποίο απελευθερωθήκαμε απ’ αυτό το παλιό, πονηρό σύστημα πραγμάτων και την ψεύτικη θρησκεία του; Ο Παύλος είπε στους Κορίνθιους ότι ‘τώρα είναι ο ιδιαίτερα ευπρόσδεκτος καιρός’ να βοηθήσουμε άλλους για να λάβουν σωτηρία. (2 Κορινθίους 6:2, ΜΝΚ) Σήμερα, καθώς η επικείμενη καταστροφή του πονηρού συστήματος είναι πολύ κοντά, τα λόγια του Παύλου είναι ακόμη πιο επείγοντα.