Γονείς και Παιδιά

Το σύστημα διευρυμένης οικογένειας υπήρχε στους βιβλικούς χρόνους. Όμως, σε ό,τι αφορά την υποχρέωση που έχει ένας χριστιανός να «προνοή περί των εαυτού», η Αγία Γραφή πουθενά δεν αφήνει να εννοηθεί ότι αυτό περιλαμβάνει κατ’ ανάγκη όλους τους συγγενείς και τους άλλους που ανήκουν στο σύστημα διευρυμένης οικογένειας.

Η Αγία Γραφή τονίζει ιδιαίτερα τις υποχρεώσεις που έχουν οι γονείς απέναντι στα παιδιά τους. Ο απόστολος Παύλος έγραψε σε μια εκκλησία που τον είχε βοηθήσει: ‘Επειδή δεν οφείλουν τα παιδιά να βάζουν στην άκρη για τους γονείς τους, αλλά οι γονείς για τα παιδιά τους’. (2 Κορινθίους 12:14, ΜΝΚ) Ο Χ. Μπ. Κλαρκ, μια διάσημη νομική αυθεντία, σχολίασε: «Ένας πατέρας έχει τη φυσική και την ηθική υποχρέωση να συμπαραστέκεται στο παιδί του». Εφόσον ο πατέρας είναι η από τον Θεό διορισμένη κεφαλή της οικογένειας, εκείνος έχει την κύρια ευθύνη να συντηρεί αυτή την οικογένεια. Συχνά, βοηθάει και η σύζυγος με το να είναι καλή νοικοκυρά, με το να ξοδεύει με σύνεση τα χρήματα ή ακόμα με το να δουλεύει όταν το απαιτήσουν οι περιστάσεις.—Παράβαλε Παροιμίαι 31:10-31.

Παρατηρήστε, όμως, ότι οι γονείς ενθαρρύνονται να κάνουν περισσότερα από το να κερδίζουν απλώς χρήματα. Παροτρύνονται να ‘βάζουν στην άκρη’ χρήματα για τα παιδιά τους. Οι γονείς εκείνοι που ακολουθούν αυτή τη σοφή συμβουλή είναι συχνά σε θέση να προσφέρουν βοήθεια στα παιδιά τους ακόμη και αφού αυτά μεγαλώσουν και φύγουν από το σπίτι. Αυτό είναι ιδιαίτερα κατάλληλο όταν τα παιδιά επιδιώκουν την ολοχρόνια χριστιανική διακονία και χρειάζονται κάπου-κάπου οικονομική βοήθεια για να παραμείνουν σ’ αυτή την υπηρεσία.

Άρα λοιπόν, η υποχρέωση του χριστιανού να «προνοή περί των εαυτού» περιλαμβάνει οπωσδήποτε το γαμήλιο σύντροφο και τα παιδιά του, τους γονείς και τους παππούδες του. Αυτού του είδους την ευθύνη την έχει ακόμη και στην περίπτωση που τέτοια εξαρτώμενα άτομα είναι άπιστα ή έχουν κάποια φυσική αναπηρία. Και συνεχίζει να την έχει όσο εκείνοι ζουν. Και αν είναι παντρεμένος, η ευθύνη του μπορεί να συμπεριλαμβάνει ακόμα και το να βοηθάει το σύντροφό του να τιμάει τους γονείς του ή της. Μερικές φορές δημιουργήθηκαν σοβαρές δυσκολίες στο γάμο όταν αυτή η αρχή παραμελήθηκε ή αγνοήθηκε.

Να Προνοεί Τι; Πότε;

Μολαταύτα, οι γονείς δεν πρέπει να συμπεράνουν ότι μπορούν να σκορπούν δεξιά και αριστερά τα εισοδήματά τους με την ιδέα ότι μπορούν, όποτε θέλουν, να απαιτήσουν οικονομική υποστήριξη από τα παιδιά τους. Ούτε αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχουν την αξίωση να τους παρέχουν υπερβολική φροντίδα τα παιδιά τους, τα οποία συχνά έχουν τις δικές τους οικογένειες οι οποίες έρχονται πρώτες στη σειρά των υποχρεώσεών τους. Αυτή η άποψη βρίσκεται σε αρμονία με τα λόγια του Παύλου: ‘Δεν οφείλουν τα παιδιά να βάζουν στην άκρη για τους γονείς τους, αλλά οι γονείς για τα παιδιά τους’.—2 Κορινθίους 12:14, ΜΝΚ.

Μολαταύτα, ο χριστιανός έχει πρωταρχική υποχρέωση απέναντι στα μέλη του άμεσου οικογενειακού του κύκλου—του γαμήλιου συντρόφου του, των παιδιών του, των γονέων και των παππούδων του. Γι’ αυτό, θα πρέπει να το σκεφτεί σοβαρά πριν αναλάβει κάποια ευθύνη που θα μπορούσε να τους βλάψει—οικονομικά, συναισθηματικά ή πνευματικά.