Έπειτα από αυτό, το έργο κηρύγματος έγινε τακτικό μέρος της ζωής μου, όπως και οι συλλήψεις και οι φυλακίσεις. Δεν ήταν λοιπόν καθόλου παράξενο αυτό που είπαν στη μέλλουσα σύζυγό μου: «Αν τον παντρευτείς, θα καταλήξεις στη φυλακή»! Εντούτοις, αυτές οι εμπειρίες δεν ήταν και τόσο άσχημες. Αφού δαπανούσαμε μια νύχτα στη φυλακή, κάποιος άλλος Μάρτυρας του Ιεχωβά συνήθως μας έβγαζε έξω με εγγύηση.

Καθώς, όμως, αυξανόταν η συμμετοχή μου στη διακονία, αύξαναν και οι επισκέψεις μου στη φυλακή. Κάποια φορά με έβαλαν στο ίδιο κελί με τον Μάικ Μίλερ, έναν πιστό, παλιό υπηρέτη του Ιεχωβά. Καθόμασταν στο τσιμεντένιο δάπεδο και κουβεντιάζαμε. Η εποικοδομητική πνευματική μας συζήτηση με ενδυνάμωσε πάρα πολύ. Κατόπιν, όμως, διερωτήθηκα: “Τι θα γινόταν αν υπήρχε κάποια παρεξήγηση μεταξύ μας και δεν μιλιόμασταν;” Ο χρόνος που δαπάνησα με αυτόν τον αγαπητό αδελφό στη φυλακή με δίδαξε ένα από τα πιο όμορφα μαθήματα της ζωής μου​—χρειαζόμαστε τους αδελφούς μας και γι’ αυτό θα πρέπει να είμαστε συγχωρητικοί και καλοσυνάτοι ο ένας προς τον άλλον. Διαφορετικά, όπως έγραψε ο απόστολος Παύλος: «Αν . . . δαγκώνετε και καταβροχθίζετε ο ένας τον άλλον, προσέχετε μήπως αφανιστείτε ο ένας από τον άλλον».​—Γαλάτες 5:15.