Τώρα συνεχίζει με μια άλλη παραβολή· αυτή μιλάει για ένα στοργικό πατέρα και για τον τρόπο με τον οποίο μεταχειρίζεται τους δυο γιους του, ο καθένας από τους οποίους έχει σοβαρά ελαττώματα.

Πρώτα-πρώτα, έχουμε το μικρότερο γιο, το κύριο πρόσωπο της παραβολής. Αυτός παίρνει την κληρονομιά του, την οποία ο πατέρας του τού δίνει χωρίς δισταγμό. Έπειτα φεύγει από το σπίτι και μπλέκεται σ’ έναν πολύ ανήθικο τρόπο ζωής. Αλλά ακούστε καλύτερα τον Ιησού να αφηγείται αυτή την ιστορία, και δείτε αν μπορείτε να προσδιορίσετε ποιους έχουν σκοπό να αντιπροσωπεύσουν τα διάφορα πρόσωπα.

‘Κάποιος άνθρωπος’, αρχίζει ο Ιησούς, ‘είχε δυο γιους. Κι ο μικρότερος απ’ αυτούς είπε στον πατέρα του: «Πατέρα, δώσε μου το μερίδιο της περιουσίας που μου αναλογεί». Τότε ο πατέρας τούς μοίρασε το βιος του’.

Και συνεχίζει την ιστορία του ο Ιησούς, εξηγώντας: ‘Είπε στον εαυτό του: «Πόσοι μισθωτοί του πατέρα μου έχουν άφθονο ψωμί, ενώ εγώ εδώ χάνομαι από την πείνα! Θα σηκωθώ και θα πάω στον πατέρα μου και θα του πω: ‘Πατέρα, αμάρτησα κατά του ουρανού και ενώπιόν σου. Δεν είμαι πια άξιος να λέγομαι γιος σου. Κάνε με σαν έναν από τους μισθωτούς σου’». Σηκώθηκε λοιπόν και πήγε στον πατέρα του’.

Εδώ υπάρχει κάτι που πρέπει να το σκεφτούμε: Αν ο πατέρας του τού είχε αγριέψει και του είχε βάλει οργισμένα τις φωνές όταν έφευγε από το σπίτι, ο γιος αυτός πιθανώς να μην αποφάσιζε έτσι, χωρίς δισταγμό, τι θα έκανε. Ίσως έπαιρνε την απόφαση να γυρίσει στην πατρίδα του και να προσπαθήσει να βρει δουλειά κάπου αλλού, ώστε να μη χρειαστεί να έρθει αντιμέτωπος με τον πατέρα του. Όμως καμιά τέτοια σκέψη δεν πέρασε από το μυαλό του. Στο σπίτι του· εκεί ήθελε να πάει!

Είναι ξεκάθαρο ότι ο πατέρας στην παραβολή αυτή του Ιησού αντιπροσωπεύει το στοργικό και ελεήμονα ουράνιο Πατέρα μας, τον Ιεχωβά Θεό.