12. Πώς παρουσιάζει από την αρχή το βιβλίο Ψαλμοί το θέμα της ευτυχίας, καθώς και το θέμα της Βασιλείας;

¹² Πρώτο Βιβλίο (Ψαλμοί 1-41). Όλοι αυτοί αποδίδονται άμεσα στον Δαβίδ εκτός από τους Ψαλμούς 1, 2, 10 και 33. Ο Ψαλμός 1 δίνει ευθύς εξαρχής τον τόνο που θα έχει όλο το βιβλίο, καθώς ανακηρύσσει ευτυχισμένο τον άνθρωπο που βρίσκει ευχαρίστηση στο νόμο του Ιεχωβά, που τον αναλογίζεται μέρα-νύχτα, προκειμένου να τον ακολουθεί, σε αντίθεση με τους ασεβείς αμαρτωλούς. Αυτή είναι η 1η ανακήρυξη περί ευτυχίας στο βιβλίο Ψαλμοί. Ο Ψαλμός 2 αρχίζει με μια προκλητική ερώτηση και μιλάει για τη στάση που παίρνουν σύσσωμοι όλοι οι βασιλιάδες και οι άρχοντες της γης ‘κατά του Ιεχωβά, και κατά του χρισμένου του’. Ο Ιεχωβά τούς περιγελά, και κατόπιν τους λέει με ξαναμμένη οργή τα εξής: «Αλλ’ εγώ . . . έχρισα τον Βασιλέα μου επί Σιών, το όρος το άγιόν μου». Αυτός θα εξουδετερώσει και θα συντρίψει κάθε εναντίωση. Εσείς οι άλλοι βασιλιάδες και κυβερνήτες να ‘δουλεύετε τον Ιεχωβά εν φόβω’ και να αναγνωρίσετε τον Γιο Του για να μην απολεσθείτε! (Εδ. 2, 6, 11) Έτσι, από την αρχή το βιβλίο Ψαλμοί παρουσιάζει το θέμα της Αγίας Γραφής, τη Βασιλεία.

17. Γιατί είναι εξαιρετικά ενδιαφέρων ο Ψαλμός 104, και ποιο θέμα επαναλαμβάνεται απ’ αυτό το σημείο κι έπειτα;

¹⁷ Εξαιρετικά ενδιαφέρων είναι ο Ψαλμός 104. Αυτός εξυμνεί τον Ιεχωβά για την τιμή και τη μεγαλοπρέπεια με τις οποίες έχει περιβάλει τον εαυτό του, και περιγράφει τη σοφία του, όπως αυτή εκδηλώνεται στα πολλά έργα και ‘ποιήματα’ που έχει κάνει στη γη. Κατόπιν, παρουσιάζεται πάρα πολύ έντονα το θέμα ολόκληρου του βιβλίου Ψαλμοί, όταν εμφανίζεται για πρώτη φορά η αναφώνηση που σημαίνει ‘Αινείτε τον Γιαχ!’ (Εδ. 35) Αυτή η φράση, η οποία απευθύνεται προς τους αληθινούς λάτρεις και τους καλεί να αποδώσουν στον Ιεχωβά τον αίνο που ανήκει στο όνομά του, είναι μόνο μια λέξη, στην εβραϊκή, Χαλελου-Γιαχ ή «Αλληλούια», και η τελευταία αυτή μορφή είναι γνωστή στους ανθρώπους σε όλη τη γη σήμερα. Απ’ αυτό το εδάφιο κι έπειτα, η φράση αυτή υπάρχει 24 φορές, και μάλιστα αρκετοί ψαλμοί αρχίζουν και τελειώνουν μ’ αυτήν.

Έπειτα, ως επίλογο που υποκινεί σε δράση, οι Ψαλμοί 146-150 παρουσιάζουν και πάλι το ένδοξο θέμα του βιβλίου· κάθε ψαλμός αρχίζει και τελειώνει με τα εξής λόγια: ‘Αινείτε τον Γιαχ!’ Αυτή η μελωδία αίνου φτάνει σ’ ένα μεγαλειώδες κρεσέντο στον Ψαλμό 150, όπου 13 φορές μέσα σε 6 εδάφια καλείται όλη η δημιουργία να αινέσει τον Ιεχωβά.