“Κήρυγμα Απελευθέρωσης στους Αιχμάλωτους”

ΣΤΗΝ αρχή της διακονίας του, ο Ιησούς δήλωσε ότι μέρος της αποστολής του ήταν “να κηρύξει απελευθέρωση στους αιχμάλωτους”. (Λουκάς 4:18) Ακολουθώντας το παράδειγμα του Κυρίου τους, οι αληθινοί Χριστιανοί κηρύττουν τα καλά νέα της Βασιλείας σε “κάθε είδους ανθρώπους”, φέρνοντάς τους απελευθέρωση από την πνευματική αιχμαλωσία και βοηθώντας τους να βελτιώσουν τη ζωή τους.—1 Τιμόθεο 2:4.

Σήμερα, αυτό το έργο περιλαμβάνει κήρυγμα σε κατά γράμμα αιχμάλωτους—ανθρώπους που είναι φυλακισμένοι για διάφορα εγκλήματα και οι οποίοι εκτιμούν την πνευματική απελευθέρωση. Απολαύστε την ακόλουθη ενθαρρυντική έκθεση σχετικά με τις δραστηριότητες κηρύγματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στις φυλακές της Ουκρανίας και σε άλλα μέρη της Ευρώπης.

Από Ναρκομανείς Γίνονται Χριστιανοί

Ο Σεργιίa έχει περάσει 20 από τα 38 χρόνια της ζωής του πίσω από τα σίδερα. Μάλιστα τελείωσε και το σχολείο μέσα στη φυλακή. Ο ίδιος λέει: «Πριν από χρόνια, φυλακίστηκα για φόνο και δεν έχω εκτίσει ακόμα ολόκληρη την ποινή μου. Στη φυλακή φερόμουν σαν τύραννος και οι άλλοι κρατούμενοι με φοβούνταν». Μήπως τον έκανε αυτό να νιώθει ελεύθερος; Όχι. Επί πολλά χρόνια, ο Σεργιί ήταν υποδουλωμένος στα ναρκωτικά, στο αλκοόλ και στον καπνό.

Κατόπιν ένας συγκρατούμενός του τού μετέδωσε τη Γραφική αλήθεια. Ήταν σαν μια αχτίδα φωτός μέσα στο σκοτάδι. Σε διάστημα λίγων μηνών, απαλλάχτηκε από τους εθισμούς του, έγινε κήρυκας των καλών νέων και βαφτίστηκε. Ο Σεργιί διάγει τώρα μια πολυάσχολη ζωή στη φυλακή, υπηρετώντας ως ολοχρόνιος διάκονος του Ιεχωβά. Έχει βοηθήσει εφτά εγκληματίες να αλλάξουν τις οδούς τους και να γίνουν πνευματικοί του αδελφοί. Έξι από αυτούς έχουν αποφυλακιστεί, αλλά ο Σεργιί παραμένει πίσω από τα σίδερα. Δεν τον πειράζει αυτό επειδή χαίρεται που μπορεί να βοηθάει άλλους να απελευθερωθούν από την πνευματική αιχμαλωσία.—Πράξεις 20:35.

Ένας από τους σπουδαστές του Σεργιί στη φυλακή ήταν ο Βίκτορ, πρώην έμπορος και χρήστης ναρκωτικών. Όταν ο Βίκτορ αποφυλακίστηκε, συνέχισε να προοδεύει πνευματικά και τελικά αποφοίτησε από τη Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης στην Ουκρανία. Τώρα υπηρετεί ως ειδικός σκαπανέας στη Μολδαβία. Ο Βίκτορ λέει: «Άρχισα το κάπνισμα όταν ήμουν 8 ετών, την κατάχρηση αλκοόλ στα 12 και τη χρήση ναρκωτικών όταν ήμουν 14 ετών. Ήθελα να αλλάξω τη ζωή μου, αλλά όλες οι προσπάθειές μου αποτύγχαναν. Κατόπιν το 1995, πάνω που η σύζυγός μου και εγώ σχεδιάζαμε να μετακομίσουμε για να ξεφύγω από τις κακές παρέες μου, ένας μανιακός δολοφόνος τη μαχαίρωσε θανάσιμα. Η ζωή μου έγινε εντελώς άχαρη. “Πού βρίσκεται τώρα η σύζυγός μου; Τι συμβαίνει όταν πεθαίνει ένας άνθρωπος;” Αναρωτιόμουν διαρκώς αλλά δεν μπορούσα να βρω απαντήσεις. Έπαιρνα όλο και περισσότερα ναρκωτικά για να γεμίσω το κενό. Με συνέλαβαν για εμπόριο ναρκωτικών και καταδικάστηκα σε πέντε χρόνια φυλάκιση. Στη φυλακή, ο Σεργιί με βοήθησε να βρω τις απαντήσεις. Είχα προσπαθήσει πολλές φορές να απεξαρτηθώ από τα ναρκωτικά, αλλά μόνο τώρα με τη βοήθεια της Γραφής τα κατάφερα. Πόση δύναμη έχει ο Λόγος του Θεού!»—Εβραίους 4:12.

Πωρωμένοι Εγκληματίες Αλλάζουν

Ο Βασίλ δεν έκανε ποτέ χρήση ναρκωτικών, αλλά δεν απέφυγε την αιχμαλωσία. «Το κικ-μπόξινγκ ήταν ο εθισμός μου», εξηγεί ο ίδιος. «Έμαθα να χτυπώ ανθρώπους χωρίς να τους αφήνω κανένα σημάδι». Ο Βασίλ χρησιμοποιούσε τις βίαιες μεθόδους του για να ληστεύει ανθρώπους. «Βρέθηκα στη φυλακή τρεις φορές, και γι’ αυτό η γυναίκα μου με χώρισε. Τα τελευταία πέντε χρόνια, ήρθα σε επαφή με τα έντυπα των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Υποκινήθηκα έτσι να διαβάσω τη Γραφή, αλλά εξακολουθούσα να συμμετέχω σε αυτό που αγαπούσα πραγματικά—σε αγώνες πάλης χωρίς κανόνες.

»Ωστόσο, ύστερα από έξι μήνες ανάγνωσης της Γραφής, κάτι άλλαξε μέσα μου. Η νίκη σε αγώνες πάλης δεν με ικανοποιούσε πλέον όπως παλιά. Γι’ αυτό, άρχισα να αναλύω τη ζωή μου υπό το φως του εδαφίου Ησαΐας 2:4 και συνειδητοποίησα ότι, αν δεν διόρθωνα τον τρόπο σκέψης μου, θα περνούσα την υπόλοιπη ζωή μου στη φυλακή. Γι’ αυτό, πέταξα όλο τον εξοπλισμό που σχετιζόταν με την πάλη και άρχισα να βελτιώνω την προσωπικότητά μου. Δεν ήταν εύκολο, αλλά ο στοχασμός και η προσευχή με βοήθησαν σταδιακά να κόψω τις κακές μου συνήθειες. Μερικές φορές ικέτευα με δάκρυα τον Ιεχωβά να μου δώσει δύναμη να απελευθερωθώ από τον εθισμό μου. Τελικά, τα κατάφερα.

»Όταν βγήκα από τη φυλακή, ενώθηκα ξανά με την οικογένειά μου. Τώρα εργάζομαι σε ανθρακωρυχείο. Αυτό μου αφήνει αρκετό χρόνο για να συμμετέχω στο έργο κηρύγματος μαζί με τη σύζυγό μου και για να εκπληρώνω τις ευθύνες μου στην εκκλησία».

Ο Μικόλα και οι φίλοι του λήστεψαν αρκετές τράπεζες στην Ουκρανία. Αυτό τον οδήγησε σε δεκαετή φυλάκιση. Προτού φυλακιστεί, είχε πάει στην εκκλησία μόνο μία φορά—για να οργανώσει τη ληστεία της συγκεκριμένης εκκλησίας. Τελικά δεν τα κατάφερε, αλλά εκείνη η επίσκεψη έκανε τον Μικόλα να πιστεύει ότι η Γραφή πρέπει να είναι γεμάτη βαρετές ιστορίες σχετικά με Ορθόδοξους ιερείς, κεριά και θρησκευτικές γιορτές. Ο ίδιος αναφέρει: «Δεν ξέρω ακριβώς γιατί, αλλά άρχισα να διαβάζω τη Γραφή. Εντυπωσιάστηκα όταν ανακάλυψα ότι δεν είχε καμία σχέση με ό,τι είχα φανταστεί!» Ζήτησε Γραφική μελέτη και βαφτίστηκε το 1999. Κοιτάζοντάς τον τώρα, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι αυτός ο ταπεινός διακονικός υπηρέτης ήταν κάποτε μοχθηρός, ένοπλος ληστής τραπεζών!

Ο Βλαντίμιρ είχε καταδικαστεί σε θάνατο. Ενώ περίμενε την εκτέλεση, προσευχήθηκε στον Θεό και υποσχέθηκε να Τον υπηρετήσει αν γλίτωνε. Στο μεταξύ, ο νόμος άλλαξε, και η θανατική του ποινή μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Για να κρατήσει την υπόσχεσή του, ο Βλαντίμιρ άρχισε να αναζητάει την αληθινή θρησκεία. Εγγράφηκε σε μια σειρά μαθημάτων δι’ αλληλογραφίας και πήρε δίπλωμα από μια εκκλησία Αντβεντιστών, αλλά δεν ήταν ικανοποιημένος.

Εντούτοις, αφού διάβασε τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! στη βιβλιοθήκη της φυλακής, ο Βλαντίμιρ έγραψε στο γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Ουκρανία και ζήτησε να τον επισκεφτούν. Όταν τον επισκέφτηκαν οι τοπικοί αδελφοί, εκείνος θεωρούσε ήδη τον εαυτό του Μάρτυρα και κήρυττε στη φυλακή. Βοηθήθηκε να αποκτήσει τα προσόντα για να γίνει ευαγγελιζόμενος της Βασιλείας. Όταν γραφόταν αυτό το άρθρο, ο Βλαντίμιρ και εφτά άλλοι σε εκείνη τη φυλακή περίμεναν να βαφτιστούν. Αλλά έχουν ένα πρόβλημα. Εφόσον οι τρόφιμοι που εκτίουν ποινές ισόβιας κάθειρξης κρατούνται σε κελιά ανάλογα με τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, ο Βλαντίμιρ και οι συγκρατούμενοί του στο ίδιο κελί είναι ομόπιστοι. Σε ποιον, λοιπόν, μπορούν να κηρύττουν; Μεταδίδουν τα καλά νέα μιλώντας στους δεσμοφύλακες και γράφοντας επιστολές.

Ο Ναζάρ μετακόμισε από την Ουκρανία στην Τσεχία, όπου έγινε μέλος μιας συμμορίας ληστών. Αυτό οδήγησε σε τριάμισι χρόνια φυλάκισης. Ενόσω βρισκόταν στη φυλακή, ανταποκρίθηκε στις επισκέψεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά από την πόλη Κάρλοβι Βάρι, γνώρισε την αλήθεια και αναμορφώθηκε πλήρως. Βλέποντάς το αυτό, ένας δεσμοφύλακας είπε στους συγκρατουμένους του Ναζάρ: «Αν ήσασταν όλοι σαν αυτόν τον Ουκρανό, θα μπορούσα επιτέλους να αλλάξω επάγγελμα». Κάποιος άλλος είπε: «Αυτοί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι στ’ αλήθεια ειδικοί. Μπαίνει κάποιος στη φυλακή εγκληματίας και βγαίνει ευπρεπής άνθρωπος». Τώρα ο Ναζάρ έχει επιστρέψει στο σπίτι του. Έμαθε την ξυλουργική και παντρεύτηκε, ενώ αυτός και η σύζυγός του βρίσκονται στην ολοχρόνια διακονία. Πόσο ευγνώμων είναι για τις επισκέψεις που έκαναν οι Μάρτυρες στη φυλακή!

Επίσημη Αναγνώριση

Δεν είναι μόνο οι κρατούμενοι ευγνώμονες για την υπηρεσία που παρέχουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ο Μιροσλάβ Κοβάλσκι, εκπρόσωπος μιας φυλακής στην Πολωνία, είπε: «Εκτιμούμε πάρα πολύ τις επισκέψεις τους. Μερικοί κρατούμενοι έχουν θλιβερό παρελθόν. Πιθανώς δεν τους συμπεριφέρθηκαν ποτέ ως ανθρώπινα όντα. . . . Η βοήθεια [των Μαρτύρων] είναι εξαιρετικά πολύτιμη επειδή έχουμε έλλειψη προσωπικού και εκπαιδευτικών λειτουργών».

Ο διευθυντής μιας άλλης φυλακής στην Πολωνία έγραψε στο γραφείο τμήματος και ζήτησε από τους Μάρτυρες να αυξήσουν τη δραστηριότητά τους στη συγκεκριμένη φυλακή. Γιατί; Ο ίδιος εξήγησε: «Οι πιο συχνές επισκέψεις από τους εκπροσώπους της Σκοπιάς μπορεί να βοηθήσουν τους κρατουμένους να αναπτύξουν κοινωνικά επιθυμητές ιδιότητες, καταστέλλοντας τη μεταξύ τους επιθετικότητα».

Κάποια ουκρανική εφημερίδα αναφέρθηκε σε έναν καταθλιμμένο κρατούμενο ο οποίος έκανε απόπειρα αυτοκτονίας αλλά κατόπιν βοηθήθηκε από Μάρτυρες του Ιεχωβά. «Τώρα αυτός ο άνθρωπος αναρρώνει συναισθηματικά», λέει το άρθρο. «Ακολουθεί πιστά το πρόγραμμα της φυλακής και αποτελεί παράδειγμα για τους άλλους κρατουμένους».

Οφέλη Έξω από τις Πόρτες της Φυλακής

Το έργο που κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ωφελεί τους κρατουμένους όχι μόνο μέσα στη φυλακή αλλά και μετά την αποφυλάκισή τους. Δύο Χριστιανές, η Μπριγκίτε και η Ρενάτε, βοηθούν άτομα με αυτόν τον τρόπο εδώ και μερικά χρόνια. Μια γερμανική εφημερίδα, η Μάιν-Έχο Ασάφενμπουργκ (Main-Echo Aschaffenburg), αναφέρει για αυτές: «Φροντίζουν τις κρατούμενες τρεις με πέντε μήνες μετά την αποφυλάκισή τους και τις παροτρύνουν να βρουν σκοπό στη ζωή. . . . Έχουν αναγνωριστεί επίσημα ως εθελόντριες επιμελήτριες ατόμων υπό επιτήρηση. . . . Ασκούν επίσης καλή και θετική επιρροή στο προσωπικό της φυλακής». Αρκετές γυναίκες έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στον Ιεχωβά χάρη σε αυτό το είδος βοήθειας.

Ακόμη και κάποιοι αξιωματούχοι των φυλακών ωφελούνται από το Γραφικό εκπαιδευτικό έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Παραδείγματος χάρη, ο Ρομάν ήταν ταγματάρχης και ψυχολόγος σε μια φυλακή στην Ουκρανία. Όταν οι Μάρτυρες επισκέφτηκαν το σπίτι του, συμφώνησε να κάνει Γραφική μελέτη. Κατόπιν έμαθε ότι δεν επιτρεπόταν στους Μάρτυρες να έρχονται σε επαφή με τους τροφίμους εκεί όπου εργαζόταν. Γι’ αυτό, ζήτησε από το διευθυντή της φυλακής την άδεια να χρησιμοποιεί τη Γραφή στην εργασία του με τους κρατουμένους. Το αίτημά του έγινε δεκτό, και περίπου δέκα κρατούμενοι έδειξαν ενδιαφέρον. Ο Ρομάν μετέδιδε τακτικά την αυξανόμενη Γραφική του γνώση σε αυτούς τους κρατουμένους, και οι προσπάθειές του παρήγαν εξαιρετικά αποτελέσματα. Αφότου αφέθηκαν ελεύθεροι, μερικοί συνέχισαν να προοδεύουν και έγιναν βαφτισμένοι Χριστιανοί. Βλέποντας τη δύναμη του Λόγου του Θεού, ο Ρομάν πήρε ακόμη πιο σοβαρά τη μελέτη του. Εγκατέλειψε το στρατό και συνέχισε να ασχολείται με τη Γραφική εκπαίδευση. Τώρα συμμετέχει στο έργο κηρύγματος μαζί με έναν πρώην κρατούμενο.

«Εδώ εξαρτόμαστε από τη Γραφή, τα Γραφικά έντυπα και τη Γραφική μελέτη», έγραψε ένας κρατούμενος. Αυτά τα λόγια περιγράφουν εύστοχα την ανάγκη που υπάρχει σε μερικές φυλακές για Γραφικά έντυπα. Μια εκκλησία στην Ουκρανία αναφέρει σχετικά με το Γραφικό εκπαιδευτικό έργο σε κάποια τοπική φυλακή: «Ο διοικητής είναι ευγνώμων για τα έντυπα που παρέχουμε. Τους δίνουμε 60 αντίτυπα από κάθε τεύχος της Σκοπιάς και του Ξύπνα!» Μια άλλη εκκλησία γράφει: «Έχουμε τη φροντίδα ενός σωφρονιστικού ιδρύματος το οποίο διαθέτει 20 μικρές βιβλιοθήκες. Εφοδιάσαμε την κάθε βιβλιοθήκη με τα βασικά μας έντυπα. Αυτό ισοδυναμούσε με 20 κιβώτια εντύπων». Σε μια φυλακή, οι φρουροί κρατούν αρχείο των περιοδικών μας στη βιβλιοθήκη ώστε οι κρατούμενοι να μπορούν να ωφελούνται από κάθε τεύχος.

Το 2002 το γραφείο τμήματος στην Ουκρανία ίδρυσε Τμήμα για Φυλακές. Μέχρι στιγμής, αυτό το τμήμα έχει έρθει σε επαφή με περίπου 120 σωφρονιστικά ιδρύματα και έχει αναθέσει σε εκκλησίες τη φροντίδα τους. Κάθε μήνα λαμβάνονται περίπου 50 επιστολές από κρατουμένους, οι περισσότεροι από τους οποίους ζητούν έντυπα ή Γραφική μελέτη. Το γραφείο τμήματος τους στέλνει βιβλία, περιοδικά και ειδικά βιβλιάρια μέχρι να μπορέσουν οι τοπικοί αδελφοί να έρθουν σε επαφή μαζί τους.

«Να θυμάστε εκείνους που βρίσκονται σε δεσμά φυλάκισης», έγραψε ο απόστολος Παύλος στους συγχριστιανούς του. (Εβραίους 13:3) Αναφερόταν σε εκείνους που είχαν φυλακιστεί για την πίστη τους. Σήμερα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θυμούνται όσους είναι φυλακισμένοι, επισκέπτονται τις φυλακές και “κηρύττουν απελευθέρωση στους αιχμάλωτους”.—Λουκάς 4:18.

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Τοίχος της φυλακής στο Λβιφ, Ουκρανία

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Ο Μικόλα

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Ο Βασίλ με τη σύζυγό του, την Ιρίνα

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Ο Βίκτορ