Φίτζι

Κάθε εβδομάδα, ο Μάθιου, ιεραπόστολος της Γαλαάδ και πρεσβύτερος, διεξάγει Γραφική μελέτη με τέσσερις σπουδαστές σε σχολή εκπαιδευτικών. Στη σχολή, ιερείς διαφόρων εκκλησιών κάνουν τακτικά κήρυγμα σε μέλη των εκκλησιών τους τα βράδια. Σκοπός αυτής της διευθέτησης είναι να υποστηριχτούν οι προσπάθειες που καταβάλλουν οι πρυτανικές αρχές για την περιστολή της κακής διαγωγής η οποία επικρατεί στην πανεπιστημιούπολη.

Κάποιο βράδυ, ο Μάθιου παρατήρησε μεγάλο αριθμό σπουδαστών στην καφετέρια—περίπου 250—να κάθονται ήσυχα περιμένοντας με Γραφές, σημειωματάρια και στυλό στο χέρι. Περίμεναν έναν ιερέα κάποιου μεγάλου δόγματος ο οποίος επρόκειτο να διεξαγάγει μια λειτουργία. Επειδή, όμως, ο ιερέας δεν ήρθε, προσκλήθηκε ο Μάθιου να εκφωνήσει μια ομιλία στην ομάδα. Ανόμοια με τις συνήθεις ψαλμωδίες που ακολουθούνταν από κηρύγματα για πύρινα βάσανα, ο Μάθιου έκανε μια πολύ διαφορετική παρουσίαση, χρησιμοποιώντας τη Γραφή. Το θέμα που επέλεξε για αυτή την εκ του προχείρου ομιλία ήταν να ενθαρρύνει τους σπουδαστές να θυμούνται τον Δημιουργό τους όσο είναι νέοι. Στο τέλος της ομιλίας, όλοι οι σπουδαστές έκαναν ουρά για να τον συγχαρούν και να εκφράσουν εκτίμηση. Τώρα αποβλέπει στο να καλλιεργήσει το ενδιαφέρον που δημιουργήθηκε από την απρόσμενη αυτή ευκαιρία.

[Εικόνα στη σελίδα 63]

Μάθιου