Εξετάστε επίσης την περίπτωση της Ραάβ, μιας πόρνης που ζούσε στην Ιεριχώ. Οι Ισραηλίτες ετοιμάζονταν να αρχίσουν την κατάκτηση της Υποσχεμένης Γης. Όταν η Ραάβ συνειδητοποίησε πως η Ιεριχώ ήταν καταδικασμένη, είπε στους δύο Ισραηλίτες κατασκόπους ότι η πόλη είχε παραλύσει από το φόβο για τους προελαύνοντες Ισραηλίτες. Έκρυψε τους κατασκόπους και τους ζήτησε να της ορκιστούν ότι η ίδια και ολόκληρη η οικογένειά της θα διαφυλάσσονταν όταν θα γινόταν η κατάκτηση της Ιεριχώς. Οι κατάσκοποι έδωσαν στη Ραάβ την οδηγία να συγκεντρώσει την οικογένειά της μέσα στο σπίτι της, το οποίο βρισκόταν πάνω στο τείχος της πόλης. Αν κάποιος έβγαινε από το σπίτι θα καταστρεφόταν μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους της πόλης. (Ιησ. Ναυή 2:8-13, 15, 18, 19) Εντούτοις, ο Ιεχωβά είπε αργότερα στον Ιησού του Ναυή ότι «το τείχος της πόλης θα καταρρεύσει». (Ιησ. Ναυή 6:5) Το σπίτι που είχαν ορίσει οι κατάσκοποι ως τόπο ασφάλειας φαινόταν τώρα ότι διέτρεχε κίνδυνο. Πώς θα απελευθερώνονταν η Ραάβ και το σπιτικό της;

Όταν ήρθε η στιγμή για την κατάληψη της Ιεριχώς, οι ιερείς σάλπισαν με τα κέρατα και οι Ισραηλίτες φώναξαν. «Μόλις άκουσε ο λαός [του Ισραήλ] τον ήχο του κέρατος και άρχισε ο λαός να φωνάζει βγάζοντας μεγάλη πολεμική κραυγή», αναφέρει το εδάφιο Ιησούς του Ναυή 6:20, «τότε το τείχος κατέρρευσε». Το καταρρέον τείχος βρισκόταν τώρα πέρα από τον ανθρώπινο έλεγχο. Θαυματουργικά, όμως, η κατάρρευση της πόλης σταμάτησε στο σπίτι της Ραάβ. Ο Ιησούς του Ναυή διέταξε τους δύο κατασκόπους: «Μπείτε στο σπίτι της γυναίκας, της πόρνης, και βγάλτε από εκεί τη γυναίκα και όλους τους δικούς της, ακριβώς όπως της ορκιστήκατε». (Ιησ. Ναυή 6:22) Όλοι στο σπίτι της Ραάβ σώθηκαν.

Για τους Ισραηλίτες στην Αίγυπτο και για τη Ραάβ στην Ιεριχώ, η απελευθέρωση εξαρτόταν από το αν θα παρέμεναν μέσα στα σπίτια τους. Αυτό απαιτούσε πίστη και υπακοή. (Εβρ. 11:28, 30, 31) Φανταστείτε πώς θα είχαν σε κάθε ισραηλιτική οικογένεια καρφωμένα τα μάτια στο πρωτότοκο παιδί καθώς άρχιζε «να υψώνεται μεγάλη κραυγή» στο ένα αιγυπτιακό σπιτικό μετά το άλλο. (Έξοδ. 12:30) Φανταστείτε πώς θα είχε ζαρώσει η Ραάβ αγκαλιά με τους δικούς της καθώς ένιωθε το βουητό από τα καταρρέοντα τείχη της Ιεριχώς να πλησιάζει όλο και πιο κοντά. Χρειαζόταν να έχει πραγματική πίστη για να συνεχίσει να είναι υπάκουη και να παραμείνει μέσα σε εκείνο το σπίτι.