Πώς να Αντιμετωπίσεις τις Ενοχές

Η Ανέτ παλεύει ακόμα με τις ενοχές που νιώθει για αυτό που συνέβη. Η ίδια λέει: «Είμαι ο χειρότερος εχθρός του εαυτού μου. Δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου εκείνη τη νύχτα. Νιώθω ότι θα έπρεπε να είχα προσπαθήσει περισσότερο για να ξεφύγω. Είναι γεγονός ότι, όταν με μαχαίρωσε, παρέλυσα από το φόβο μου. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα περισσότερο, αλλά νιώθω ότι έπρεπε να είχα κάνει».

Η Ναταλί παλεύει και αυτή με τις ενοχές. Η ίδια λέει: «Δεν έπρεπε να είμαι τόσο αφελής. Οι γονείς μου είχαν βάλει κανόνα σε εμένα και στην αδελφή μου να είμαστε πάντα μαζί όταν παίζουμε έξω από το σπίτι, αλλά εγώ δεν άκουσα. Νιώθω λοιπόν ότι έδωσα σε εκείνον το γείτονα την ευκαιρία να μου κάνει κακό. Αυτό που έγινε επηρέασε την οικογένειά μου, και νιώθω υπεύθυνη που τους έκανα να πονέσουν τόσο. Αυτό είναι που με πληγώνει περισσότερο».

Αν αισθάνεσαι όπως η Ανέτ ή η Ναταλί, πώς μπορείς να αντιμετωπίσεις τις ενοχές; Πρώτα πρώτα, προσπάθησε να μην ξεχνάς ποτέ ότι, αν σε βίασαν, δεν συμμετείχες με τη θέλησή σου σε αυτό που έγινε. Μερικοί μικροποιούν το ζήτημα λέγοντας ως δικαιολογία ότι «έτσι είναι τα αγόρια» και ότι τα θύματα βιασμού πήγαιναν γυρεύοντας. Αλλά σε κανέναν δεν αξίζει να υποστεί βιασμό. Αν έχεις πέσει θύμα αυτής της αποτρόπαιης πράξης, δεν φταις εσύ!

Φυσικά, τη φράση «δεν φταις εσύ» είναι εύκολο να τη διαβάσεις, αλλά ίσως είναι πολύ δυσκολότερο να την πιστέψεις. Μερικοί κρατάνε μέσα τους αυτό που έγινε και καταρρακώνονται από τις ενοχές και άλλα αρνητικά αισθήματα. Ποιον εξυπηρετεί όμως περισσότερο η σιωπή​—εσένα ή το βιαστή; Οφείλεις στον εαυτό σου να λάβεις υπόψη σου και μια άλλη επιλογή.

Μίλησε για Αυτό που Συνέβη

Η Γραφή μάς λέει ότι ο δίκαιος Ιώβ στο αποκορύφωμα της ταλαιπωρίας του είπε: «Θα εκδηλώσω την ανησυχία που έχω για τον εαυτό μου, θα μιλήσω με πίκρα στην ψυχή μου!» (Ιώβ 10:1) Θα ωφεληθείς αν κάνεις το ίδιο. Μιλώντας σε ένα έμπιστο άτομο για αυτό που έγινε, μπορεί με τον καιρό να θέσεις υπό έλεγχο τα αισθήματά σου για το βιασμό και να ηρεμήσεις.

Μάλιστα, αν είσαι Χριστιανή, είναι σημαντικό να μιλήσεις σε κάποιον πρεσβύτερο για αυτό που έγινε. Τα παρηγορητικά λόγια ενός στοργικού ποιμένα μπορούν να σε διαβεβαιώσουν ότι, εφόσον είσαι θύμα βιασμού, δεν έχεις μολυνθεί από την αμαρτία του άλλου ατόμου. Αυτό συνέβη με την Ανέτ, η οποία λέει: «Το συζήτησα με μια στενή μου φίλη και εκείνη μου σύστησε να μιλήσω σε δύο πρεσβυτέρους. Χαίρομαι που το έκανα αυτό. Καθήσαμε και συζητήσαμε αρκετές φορές και μου είπαν ό,τι ακριβώς χρειαζόμουν να ακούσω​—ότι δεν έφταιγα εγώ για αυτό που έγινε. Δεν έφταιξα σε τίποτα».

Αν μιλήσεις για ό,τι έγινε και εκφράσεις τα αισθήματά σου, θα πάψει να σε τρώει ο θυμός και η αγανάκτηση. (Ψαλμός 37:8) Μπορεί επίσης να νιώσεις ότι σου φεύγει ένα βάρος, ίσως για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια. Η Ναταλί το διαπίστωσε αυτό όταν μίλησε στους γονείς της για το περιστατικό. Η ίδια λέει: «Με στήριξαν. Με παρακινούσαν να μιλάω για αυτό, πράγμα που με βοήθησε να μη νιώθω τόση θλίψη και τόσο θυμό». Βρήκε επίσης παρηγοριά στην προσευχή. Η Ναταλί συνεχίζει: «Το να μιλάω στον Θεό με βοηθούσε, ειδικά όταν ένιωθα ότι δεν μπορούσα να ανοίξω την καρδιά μου σε κανέναν άνθρωπο. Όταν προσεύχομαι, μπορώ να μιλάω ελεύθερα. Αυτό με ηρεμεί και με γαληνεύει».f

Μπορείς και εσύ να διαπιστώσεις ότι υπάρχει “καιρός να γιατρευτείς”. (Εκκλησιαστής 3:3) Βασίσου σε φίλους που θα σε στηρίξουν όπως οι πρεσβύτεροι, οι οποίοι παρομοιάζονται με «καταφύγιο από τον άνεμο και κρυψώνα από την καταιγίδα». (Ησαΐας 32:2) Φρόντισε τον εαυτό σου σωματικά και συναισθηματικά. Να ξεκουράζεσαι επαρκώς. Και πάνω από όλα, να βασίζεσαι στον Θεό κάθε παρηγοριάς, τον Ιεχωβά, που θα φέρει σύντομα έναν νέο κόσμο στον οποίο «όσοι πράττουν το κακό θα εκκοπούν, αλλά όσοι ελπίζουν στον Ιεχωβά, αυτοί θα γίνουν κάτοχοι της γης».​—Ψαλμός 37:9.