Βιασμός—Μια Πραγματικότητα

ΣΤΟ διάστημα που θα μεσολαβήσει μέχρι να διαβάσετε αυτή τη σελίδα ως το τέλος, μια γυναίκα θα βιαστεί κάπου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα είναι μόνη, τρομοκρατημένη από μια πράξη βίας και εξευτελισμού που προέρχεται από κάποιον τον οποίο ενδεχομένως γνωρίζει. Ίσως υποστεί ξυλοδαρμό. Ίσως προβάλει αντίσταση. Χωρίς αμφιβολία θα φοβάται για τη ζωή της.

Ο βιασμός γνωρίζει την πιο γοργή αύξηση από όλα τα βίαια εγκλήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες ήδη έχουν μια από τις υψηλότερες αναλογίες βιασμών στον κόσμο. Σύμφωνα με τις εκθέσεις της αστυνομίας, κάθε ώρα γίνονται 16 απόπειρες βιασμού και 10 βιασμοί γυναικών. Σε αυτό προσθέστε το γεγονός ότι οι βιασμοί για τους οποίους δεν γίνεται καταγγελία ίσως είναι δέκα φορές περισσότεροι!

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν κατέχουν το μονοπώλιο αυτών των ζοφερών στατιστικών. Στη Γαλλία ο αριθμός των θυμάτων που κατήγγειλαν ότι βιάστηκαν αυξήθηκε κατά 62 τοις εκατό μεταξύ του 1985 και του 1990. Το 1990, οι καταγγελίες για σεξουαλικές επιθέσεις στον Καναδά διπλασιάστηκαν φτάνοντας τις 27.000 μέσα σε έξι μόλις χρόνια. Η Γερμανία ανέφερε ότι κάθε εφτά λεπτά σημειώνεται και μια σεξουαλική επίθεση σε βάρος γυναικών.

Ο βιασμός πληγώνει παράλληλα και τους αθώους άντρες.a Οι άντρες «υποφέρουν ζώντας σε μια κοινωνία όπου ο μισός πληθυσμός έχει λόγους να τρέφει αισθήματα πικρίας, καχυποψίας και φόβου», ανέφερε η ψυχολόγος Ελίζαμπεθ Πάουελ. Ίσως είναι βασανιστικό επίσης για αυτούς το ότι είναι αναγκασμένοι να ζουν διαρκώς με το φόβο για τις συζύγους τους, τις μητέρες τους, τις αδελφές τους, τις κόρες τους και τις φίλες τους· και όταν κάποια που αγαπούν πέσει θύμα βιασμού πρέπει να αντιμετωπίσουν αισθήματα ενοχής και πόνου.

Γιατί Υπάρχει Αύξηση;

Ο βιασμός ανθεί σε κοινωνίες που δείχνουν ανοχή στη βία και στη σεξουαλική εκμετάλλευση. Σε πολλές χώρες, άντρες και γυναίκες από την παιδική τους ηλικία βομβαρδίζονται με ολέθρια μηνύματα και παραπληροφόρηση στο θέμα του σεξ από τα μέσα ενημέρωσης, την οικογένεια και τους συνομηλίκους τους. Έρχονται σε επαφή με τις δηλητηριώδεις αντιλήψεις ότι το σεξ και η βία συνδέονται και ότι οι γυναίκες υπάρχουν για να προσφέρουν σεξουαλική ικανοποίηση στους άντρες, αδιάφορο ποιες είναι οι επιθυμίες των γυναικών.

Προσέξτε τη νοοτροπία του Τζέι, ενός 23χρονου αρχειοφύλακα. «Η κοινωνία λέει ότι πρέπει να έχεις συχνά σεξουαλικές σχέσεις με πολλές διαφορετικές γυναίκες για να είσαι πραγματικός άντρας», είπε αυτός. «Και αν δεν έχεις; Τι άντρας είσαι τότε;» Εξαιτίας αυτής της πίεσης, αν μια γυναίκα τού προκαλούσε θυμό ή απογοήτευση αυτός θα μπορούσε να τη βιάσει.

Αυτή η βίαιη και επιθετική νοοτροπία απέναντι στις γυναίκες είναι κοινή στις κοινωνίες όπου είναι συνηθισμένος ο βιασμός, πιστεύει η ερευνήτρια Λίντα Λέντρεϊ. «Σε μεγάλο βαθμό ο βιαστής απλώς υποδύεται ένα ρόλο, μέρος του ευρύτερου κοινωνικού σενάριου», ανέφερε η ίδια. Οι κινηματογραφικές ταινίες και η τηλεόραση συντελούν στο ολέθριο αυτό κοινωνικό σενάριο. Ο βιασμός είναι κοινό θέμα στην πορνογραφία, αλλά η πορνογραφία δεν είναι ο μόνος ένοχος. Μελέτες καταδεικνύουν ότι οι βίαιες κινηματογραφικές ταινίες χωρίς σεξουαλικό περιεχόμενο έχουν ως αποτέλεσμα πιο επιθετική νοοτροπία απέναντι στις γυναίκες από ό,τι οι ταινίες που προβάλλουν απροκάλυπτα σεξ αλλά όχι βία. Συνένοχη είναι και η τηλεόραση στην οποία «παρουσιάζεται σεξουαλική εκμετάλλευση σε μεγαλύτερο βαθμό από οπουδήποτε αλλού», ανέφερε η Πάουελ. Το μήνυμα των μέσων ενημέρωσης; «Όταν θυμώνεις, πλήγωσε κάποιον».

Αυτό το μήνυμα μεταφέρεται στις καθημερινές σχέσεις, με τραγικά αποτελέσματα. Μέσα σε έναν ολοένα και πιο ανεκτικό κόσμο, οι άντρες συχνά έχουν το αίσθημα ότι οι γυναίκες τούς οφείλουν σεξ, ειδικά αν ο άντρας ξοδεύει χρήματα για τη γυναίκα ή αν εκείνη αρχικά φάνηκε δεκτική στις προτάσεις του.

«Στον τομέα των σεξουαλικών σχέσεων, το ‘όχι’ είναι πολλές φορές ανούσιο όταν τα λόγια προέρχονται από γυναίκα», είπε η δημοσιογράφος Ρόμπιν Γουόρσοου. Και συχνότατα, το αποτέλεσμα είναι ο βιασμός.

«Ο Δεύτερος Βιασμός»

Η Κάθι ήταν 15 χρονών όταν τη βίασαν τρία μέλη της ομάδας χόκεϊ του λυκείου της. Όταν η οικογένειά της υπέβαλε μήνυση, η Κάθι αντιμετώπισε την απομόνωση και παρενοχλήσεις από φίλους, γείτονες και ξένους. «Τα αγόρια είναι αγόρια», έλεγαν στην οικογένεια. Στο σχολείο την έβριζαν χυδαία και άφηναν στο ντουλάπι της απειλητικά μηνύματα. Οι βιαστές της τιμωρήθηκαν με αστυνομική επιτήρηση και υπηρεσία για την κοινότητα και τελικά αναδείχτηκαν αθλητικοί ήρωες του σχολείου. Η Κάθι τιμωρήθηκε με μήνες ολόκληρους παρενοχλήσεων. Τελικά αυτοκτόνησε.

Η περίπτωση της Κάθι είναι τραγικό παράδειγμα του πώς συχνά τα θύματα του βιασμού πρώτα υφίστανται σωματική επίθεση από το βιαστή και κατόπιν συναισθηματική από τους άλλους. Πολλές γυναίκες διαπιστώνουν ότι η νοοτροπία που υπάρχει και οι λανθασμένες αντιλήψεις γύρω από το βιασμό έχουν ως αποτέλεσμα να επιρρίπτονται στο θύμα ευθύνες για το έγκλημα. Οι φίλοι, η οικογένεια, η αστυνομία, οι γιατροί, οι δικαστές και οι ένορκοι—αυτοί που θα έπρεπε να βοηθούν το θύμα—ίσως να συμμερίζονται αυτές τις λανθασμένες αντιλήψεις και να πληγώνουν το θύμα σχεδόν τόσο βαθιά όσο και ο βιαστής. Το πρόβλημα της επίρριψης ευθυνών είναι τόσο σοβαρό ώστε μερικοί το έχουν ονομάσει «δεύτερο βιασμό».

Οι μύθοι γύρω από το βιασμό δημιουργούν μια ψευδαίσθηση ασφάλειας. Με άλλα λόγια, αν μπορείτε να βρείτε κάποιο ψεγάδι στη συμπεριφορά του θύματος—ότι φορούσε στενά ρούχα ή ότι έβγαινε μόνη της έξω τη νύχτα ή ότι ήθελε όντως να έχει σεξουαλικές σχέσεις—τότε εσείς ή οι προσφιλείς σας θα είστε ασφαλείς αποφεύγοντας αυτή τη διαγωγή· άρα ποτέ δεν θα σας βιάσουν. Η εναλλακτική εκδοχή, ότι δηλαδή ο βιασμός αποτελεί μια παράλογη πράξη βίας που μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε γυναίκα, ανεξάρτητα από το πώς ντύνεται αυτή, είναι τόσο τρομακτική που μερικές δεν μπορούν να την αποδεχτούν.

Μια γυναίκα που βιάστηκε από κάποιον τον οποίο θεωρούσε «ευγενικό και αξιοσέβαστο» προειδοποιεί: «Το χειρότερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να πιστεύετε ότι δεν πρόκειται να συμβεί σε εσάς».

Μύθοι και Πραγματικότητες για το Βιασμό

Ακολουθούν μερικές από τις λανθασμένες αντιλήψεις—αντιλήψεις που έχουν επικρατήσει για πολύ καιρό—γύρω από το βιασμό οι οποίες επιρρίπτουν ευθύνες στο θύμα και διαιωνίζουν νοοτροπίες που ενθαρρύνουν τους δράστες:

Μύθος: Βιασμός σημειώνεται μόνο όταν η γυναίκα δέχεται επίθεση από κάποιον άγνωστο.

Γεγονός: Η πλειονότητα των γυναικών που βιάζονται δέχονται επίθεση από κάποιο γνωστό τους τον οποίο είχαν εμπιστευτεί. Σε μια έρευνα διαπιστώθηκε ότι το 84 τοις εκατό των θυμάτων γνώριζαν το δράστη και ότι το 57 τοις εκατό των βιασμών σημειώθηκε σε ραντεβού. Μία στις 7 παντρεμένες γυναίκες βιάζεται από τον ίδιο το σύζυγό της.b Οι βιασμοί είναι βίαιοι και συναισθηματικά τραυματικοί είτε ο δράστης είναι ξένος είτε είναι ο σύζυγος είτε κάποιος με τον οποίο η γυναίκα βγαίνει ραντεβού.

Μύθος: Συνέβη βιασμός μόνο αν η γυναίκα παρουσιάσει κατόπιν αποδείξεις ότι αντιστάθηκε, όπως μώλωπες.

Γεγονός: Ανεξάρτητα από το αν πρόβαλαν σωματική αντίσταση ή όχι, λίγες γυναίκες παρουσιάζουν ορατές αποδείξεις, όπως μώλωπες ή αμυχές.

Μύθος: Το θύμα του βιασμού φέρει μέρος της ευθύνης, εκτός αν προβάλει ενεργή αντίσταση.

Γεγονός: Εξ ορισμού, βιασμός λαβαίνει χώρα όταν κάποιος με τη βία ή με την απειλή βίας διεισδύει σεξουαλικά σε ένα άτομο, με οποιονδήποτε τρόπο και παρά τη θέληση του τελευταίου. Η άσκηση βίας από μέρους του βιαστή σε βάρος του ασύμφωνου θύματος είναι αυτή που τον κάνει βιαστή. Έτσι, το θύμα του βιασμού δεν είναι ένοχο πορνείας. Όπως και ένα θύμα αιμομιξίας, η γυναίκα μπορεί να εξαναγκαστεί να ενδώσει σε μια πράξη την οποία δεν επιθυμεί, εξαιτίας της δύναμης κάποιου άλλου ατόμου από την οποία αντιλαμβάνεται ότι απειλείται. Όταν μια γυναίκα εξαναγκάζεται να ενδώσει σε κάποιο βιαστή από τρόμο ή από σύγχυση, αυτό δεν σημαίνει ότι συναινεί στην πράξη. Η συναίνεση βασίζεται σε επιλογή χωρίς την παρουσία απειλής και είναι ενεργή, όχι παθητική.

Μύθος: Ο βιασμός είναι πράξη πάθους.

Γεγονός: Ο βιασμός είναι πράξη βίας. Οι άντρες βιάζουν, όχι αποκλειστικά και μόνο για το σεξ, αλλά για να αισθανθούν ότι εξουσιάζουν ένα άλλο άτομο.c

Μύθος: Μια γυναίκα μπορεί να διεγείρει ή να παρασύρει έναν άντρα σε σημείο που να μην μπορεί πλέον να ελέγξει τις σεξουαλικές του ορμές.

Γεγονός: Οι άντρες που βιάζουν δεν έχουν ισχυρότερο σεξουαλικό ένστικτο από τους άλλους άντρες. Αντίθετα, το ένα τρίτο όλων των βιαστών ήταν ανίκανοι να ολοκληρώσουν τη σεξουαλική πράξη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι βιασμοί είναι προγραμματισμένες ενέργειες και όχι παρορμήσεις της στιγμής. Τόσο οι άγνωστοι όσο και οι γνωστοί βιαστές συνήθως παγιδεύουν τα θύματά τους—ο άγνωστος ακολουθεί το θύμα μέχρις ότου βρεθεί μόνο του, ο γνωστός δημιουργεί μια κατάσταση στην οποία το θύμα βρίσκεται απομονωμένο.

Μύθος: Οι γυναίκες λένε ψέματα ότι βιάστηκαν για να εκδικηθούν έναν άντρα ή επειδή νιώθουν ένοχες που είχαν σεξουαλικές σχέσεις.

Γεγονός: Οι ψευδείς καταγγελίες βιασμού παρουσιάζουν την ίδια συχνότητα με αυτές για οποιοδήποτε άλλο βίαιο έγκλημα: 2 τοις εκατό. Από την άλλη πλευρά, οι ερευνητές συμφωνούν ότι ένα μεγάλο μέρος των βιασμών δεν καταγγέλλεται.

Μύθος: Μια γυναίκα μπορεί να «ζητήσει» από κάποιον να τη βιάσει φορώντας προκλητικά ρούχα, πίνοντας αλκοόλ, επιτρέποντας σε έναν άντρα να τη βγάλει έξω με δικά του έξοδα ή πηγαίνοντας στο σπίτι του.

Γεγονός: Η άσκηση εσφαλμένης κρίσης, η αφέλεια ή η άγνοια από μέρους μιας γυναίκας δεν σημαίνει ότι αυτή αξίζει να βιαστεί. Οι βιαστές φέρουν ακέραιη την ευθύνη για το βιασμό.

[Υποσημειώσεις]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 3]

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, 1 στις 4 γυναίκες μπορεί να πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 4]

Ο βιασμός ανθεί σε κοινωνίες που δείχνουν ανοχή στη βία και στη σεξουαλική εκμετάλλευση

Πώς να Αποτρέψετε το Βιασμό

Ο Έρικ ήταν ψηλός και εμφανίσιμος, από εύπορη οικογένεια. Η Λόρι ήταν 19 χρονών και ο Έρικ την είχε καλέσει σε ραντεβού στο οποίο θα ήταν και ο συγκάτοικός του με τη φίλη του. Πήγε στο μπάρμπεκιου που θα γινόταν στο σπίτι του Έρικ, αλλά χωρίς να το ξέρει εκείνη, το άλλο ζευγάρι αποφάσισε να μην έρθει. Σε λίγο και οι υπόλοιποι καλεσμένοι άρχισαν να φεύγουν από το πάρτι.

«Άρχισα να σκέφτομαι: ‘Κάτι δεν πάει καλά, κάτι συμβαίνει’, αλλά δεν έδωσα σημασία», είπε η ίδια.

Ο Έρικ βίασε τη Λόρι όταν έμεινε μόνος μαζί της. Η Λόρι ποτέ δεν κατήγγειλε το βιασμό στην αστυνομία και αργότερα μετακόμισε 240 χιλιόμετρα μακριά για να μην ξαναδεί τον Έρικ. Ένα χρόνο μετά, φοβόταν ακόμη να βγει ραντεβού.

Ο ΒΙΑΣΜΟΣ είναι μια αυξανόμενη απειλή, και η καλύτερη άμυνα της γυναίκας είναι να είναι άγρυπνη και προετοιμασμένη. Δεν μπορεί να προβλεφτεί κάθε περίπτωση βιασμού, αλλά το να γνωρίζετε πώς σκέφτονται οι βιαστές και πώς προγραμματίζουν την επίθεσή τους μπορεί να σας βοηθήσει να αναγνωρίσετε κάποια προειδοποιητικά σημάδια.a Μια αρχαία παροιμία δηλώνει: «Οι λογικοί άνθρωποι θα δουν τις δυσκολίες που έρχονται και θα τις αποφύγουν, αλλά ένα απερίσκεπτο άτομο θα συνεχίσει απτόητο και θα το μετανιώσει αργότερα».—Παροιμίαι 27:12, Σημερινή Αγγλική Μετάφραση (Today’s English Version).

Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγετε μια κατάσταση που μπορεί να καταλήξει σε βιασμό είναι να αποφεύγετε τους βιαστές. Θα πρέπει να είστε άγρυπνη σχετικά με τον τρόπο συμπεριφοράς ενός άντρα—ακόμη και κάποιου τον οποίο γνωρίζετε καλά—που μπορεί να τον προσδιορίζει ως πιθανό βιαστή. (Βλέπε πλαίσιο, σελίδα 7). Μερικοί άντρες χρησιμοποιούν τον τρόπο που ντύνεται μια γυναίκα ή την προθυμία με την οποία μένει μόνη μαζί τους ως δικαιολογία για να τη βιάσουν. Παρ’ όλο που δεν είναι υπεύθυνη η γυναίκα αν κάποιος άντρας έχει τέτοιες διαστρεβλωμένες απόψεις, θα ήταν σοφό να κατανοήσει ότι ορισμένοι έχουν τέτοια νοοτροπία.

Μην επιτρέπετε στον εαυτό σας να απομονώνεται με έναν άντρα τον οποίο δεν γνωρίζετε καλά. (Ακόμη και με κάποιον τον οποίο γνωρίζετε καλά να χρησιμοποιείτε διάκριση). Ένας άγνωστος βιαστής μπορεί να έρθει στο σπίτι σας προσποιούμενος τον τεχνίτη. Ζητήστε του αποδείξεις. Ο βιαστής που είναι γνωστός του θύματος συχνά απομονώνει τα θύματά του επινοώντας δουλειές που απαιτούν μια στάση στο σπίτι του ή λέγοντας ψέματα ότι εκεί που θα σας συναντήσει θα υπάρχει μεγάλη συντροφιά. Μην εξαπατηθείτε.

Για να αποφύγετε τα προβλήματα όταν βγαίνετε ραντεβού, να βγαίνετε με μεγάλη συντροφιά ή με κάποιο συνοδό. Να γνωρίζετε καλά αυτόν με τον οποίο βγαίνετε ραντεβού και να θέσετε σταθερά όρια όσον αφορά το βαθμό της σωματικής οικειότητας που θα επιτρέψετε, αν θα επιτρέψετε καθόλου. Προσέξτε αν θα πιείτε καθόλου αλκοόλ! Δεν μπορείτε να είστε άγρυπνη στον κίνδυνο αν η σκέψη σας είναι εξασθενημένη. (Παράβαλε Παροιμίαι 23:29-35). Να εμπιστεύεστε το ένστικτό σας. Αν δεν αισθάνεστε άνετα με κάποιον, μην του δίνετε το ευεργέτημα της αμφιβολίας. Φύγετε.

Ιδιαίτερα οι γονείς που έχουν παιδιά εφηβικής ηλικίας χρειάζεται να συζητήσουν μαζί τους για την πρόληψη του βιασμού και μάλιστα να είναι συγκεκριμένοι αναφέροντας ποιες καταστάσεις είναι επικίνδυνες, και αυτό επειδή η πλειονότητα των βιαστών και των θυμάτων βιασμού βρίσκονται σε νεαρή ηλικία.

Ενεργήστε Γρήγορα

Δεν είναι δυνατόν να προβλεφτούν όλες οι καταστάσεις που μπορούν να καταλήξουν σε βιασμό. Άθελά σας, μπορεί να βρεθείτε μόνη, αντιμέτωπη με έναν άντρα δυνατότερό σας, ο οποίος προτίθεται να σας εξαναγκάσει σε σεξουαλικές σχέσεις μαζί του. Τι μπορείτε να κάνετε τότε;

Ενεργήστε γρήγορα, και να θυμάστε το σκοπό σας: να ξεφύγετε. Ο βιαστής συνήθως δοκιμάζει το θύμα του προτού αποφασίσει να επιτεθεί· είναι λοιπόν σημαντικό να ματαιώσετε τα σχέδιά του όσο το δυνατόν γρηγορότερα, προτού αποκτήσει αρκετή αυτοπεποίθηση για να δράσει. Οι ειδικοί σε θέματα βιασμού προτείνουν δυο πορείες ενέργειας: την παθητική αντίσταση και την ενεργητική αντίσταση. Μπορείτε να δοκιμάσετε πρώτα την παθητική αντίσταση και, αν αυτή αποτύχει, να περάσετε στην ενεργητική αντίσταση.

Η παθητική αντίσταση μπορεί να περιλαμβάνει οτιδήποτε, όπως το να κερδίσετε χρόνο μιλώντας στο βιαστή ή να προσποιηθείτε ότι έχετε κάποια σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια ή να κάνετε εμετό πάνω σε αυτόν που σας επιτίθεται. (Παράβαλε 1 Σαμουήλ 21:12, 13). «Το ποια τακτική θα εφαρμοστεί είναι απλώς θέμα φαντασίας», έγραψε ο Τζέραρντ Χουίτμοουρ στο βιβλίο του Σοφία Απαραίτητη για την Επιβίωση των Γυναικών στους Δρόμους των Πόλεων (Street Wisdom for Women: A Handbook for Urban Survival).

Οι διάφορες μορφές παθητικής αντίστασης—οι οποίες περιλαμβάνουν τα πάντα εκτός από σωματική πάλη με το βιαστή—απαιτούν ψύχραιμο τρόπο σκέψης και πρέπει να αποσκοπούν στο να αποσπάσουν ή να ηρεμήσουν το δράστη. Αν η αντίσταση που προβάλλετε εντείνει το θυμό και τη βιαιότητα του δράστη, δοκιμάστε κάτι άλλο. Ωστόσο, μην επιτρέψετε να σας οδηγήσει δια της βίας σε κάποιο πιο απομονωμένο χώρο ενώ σκέφτεστε. Και να θυμάστε μια από τις πιο αποτελεσματικές μορφές παθητικής αντίστασης—το στρίγκλισμα.—Παράβαλε Δευτερονόμιον 22:23-27.

Μια εναλλακτική λύση είναι να αντιδράσετε αρνητικά και αποφασιστικά. Πείτε ξεκάθαρα στο δράστη ότι δεν θα ενδώσετε στις επιθυμίες του. Σε περίπτωση βιασμού στο ραντεβού, μπορείτε να δοκιμάσετε την αφοπλιστική τακτική τού να περιγράψετε την επίθεση που υφίστασθε με το όνομά της. Φωνάζοντας: «Αυτό είναι βιασμός! Θα καλέσω την αστυνομία!» μπορεί να κάνετε τον επίδοξο βιαστή σας να ξανασκεφτεί αν θα προχωρήσει περισσότερο.

Αντιδράστε Δυναμικά

Αν μιλώντας δεν δείτε αποτελέσματα, μη φοβηθείτε να περάσετε στην ενεργητική αντίσταση. Αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να πάθετε κακό ή να σκοτωθείτε, ούτε το να ενδώσετε αποτελεί εγγύηση ότι θα είστε ασφαλείς. Γι’ αυτό, οι περισσότεροι ειδικοί στο θέμα του βιασμού συνιστούν να παλέψετε.

Η δυναμική αντίδραση μπορεί να είναι δύσκολη για τις γυναίκες επειδή από μικρές γαλουχούνται να είναι ευγενικές, παθητικές και υποτακτικές ακόμη και όταν απειλούνται με σωματική βία. Χρειάζεται λοιπόν να έχετε εκ των προτέρων πάρει την απόφαση ότι θα προβάλετε αντίσταση ώστε να μη χάσετε πολύτιμο χρόνο ταλαντευόμενη στη διάρκεια της επίθεσης.

Είναι ανάγκη να νιώθετε εξοργισμένη για το γεγονός ότι κάποιος σας απειλεί ή σας πιέζει. Είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσετε ότι αυτή η επίθεση είναι προμελετημένη και ότι ο βιαστής βασίζεται στο ότι θα ενδώσετε. Θυμώστε, μη φοβηθείτε. «Ο φόβος σας είναι το πιο ισχυρό όπλο του δράστη», ανέφερε η ερευνήτρια Λίντα Λέντρεϊ. Μην ανησυχείτε ότι αντιδράτε υπερβολικά ή ότι μπορεί να φαίνεστε ανόητη. «Καλύτερα αγενής παρά βιασμένη», όπως το έθεσε μια ειδικός. Οι γυναίκες που αντιστάθηκαν με επιτυχία σε βιαστές συνήθως πρόβαλαν ενεργητική αντίσταση και δοκίμασαν περισσότερες από μία μεθόδους στις οποίες περιλαμβάνονταν δαγκωματιές, κλωτσιές και στριγκλιές.

Αν δεν είστε σε θέση να αποκρούσετε το βιασμό, συγκεντρωθείτε στο να μπορέσετε να αναγνωρίσετε αργότερα εκείνον που σας επιτέθηκε. Αν είναι δυνατόν γρατσουνίστε τον ή σκίστε τα ρούχα του γιατί αυτό θα αφήσει πάνω σας αίμα και κομμάτια ύφασμα. Αλλά όταν τα πράγματα φτάσουν σε αυτό το σημείο, ίσως απλούστατα να μην είστε σε θέση να παλέψετε περισσότερο. Σε αυτή την περίπτωση «μην κατηγορείτε τον εαυτό σας ότι τον ‘αφήσατε’ να σας βιάσει», ανέφερε η Ρόμπιν Γουόρσοου στο βιβλίο Ποτέ Δεν το Είπα Βιασμό. «Δεν χρειάζεται να τραυματιστείτε ή να πεθάνετε για να ‘αποδείξετε’ ότι σας βίασαν».

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο στη σελίδα 7]

Το Πορτρέτο Ενός Πιθανού Βιαστή

□ Σας κακομεταχειρίζεται συναισθηματικά εκτοξεύοντας προσβολές, αγνοώντας τις απόψεις σας, θυμώνει ή ενοχλείται όταν κάνετε κάποια υπόδειξη.

□ Προσπαθεί να ασκεί έλεγχο σε διάφορους τομείς της ζωής σας, όπως το πώς ντύνεστε και το τι φίλους έχετε. Θέλει να παίρνει όλες τις αποφάσεις στο ραντεβού, όπως το πού θα φάτε και το τι ταινία θα δείτε.

□ Ζηλεύει χωρίς λόγο.

□ Μιλάει υποτιμητικά για τις γυναίκες γενικά.

□ Μεθάει ή «φτιάχνεται» και προσπαθεί να σας κάνει να τον μιμηθείτε.

□ Σας πιέζει να μένετε μόνη μαζί του ή να έχετε σεξουαλικές σχέσεις.

□ Δεν σας αφήνει να μοιραστείτε τα έξοδα στο ραντεβού και θυμώνει όταν προσφέρεστε να πληρώσετε.

□ Είναι σωματικά βίαιος ακόμη και με ύπουλους τρόπους, για παράδειγμα σας αρπάζει ή σας σπρώχνει.

□ Σας εκφοβίζει· κάθεται πολύ κοντά σας, σας κλείνει το δρόμο, σας αγγίζει ενώ δεν του το επιτρέπετε ή μιλάει σαν να σας ξέρει καλύτερα από ό,τι στην πραγματικότητα.

□ Δεν μπορεί να χειριστεί κάποια αντιξοότητα χωρίς να θυμώσει.

□ Δεν σας θεωρεί ίση.

□ Τον ευχαριστούν τα όπλα και του αρέσει να είναι σκληρός με τα ζώα, με τα παιδιά ή με ανθρώπους που μπορεί να καταδυναστεύει.

Από το βιβλίο Ποτέ Δεν το Είπα Βιασμό (I Never Called It Rape) της Ρόμπιν Γουόρσοου.

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Οι γυναίκες που αντιστάθηκαν με επιτυχία σε βιαστές συνήθως πρόβαλαν ενεργητική αντίσταση και δοκίμασαν περισσότερες από μία μεθόδους

Πώς να Αντιμετωπίσετε το Βιασμό

Πριν από τριάντα τρία χρόνια η Μαίρη βιάστηκε υπό την απειλή στιλέτου. Σήμερα, η καρδιά της Μαίρης χτυπάει δυνατά και οι παλάμες της ιδρώνουν όταν προσπαθεί να περιγράψει το γεγονός. «Είναι το πιο εξευτελιστικό πράγμα που μπορεί να συμβεί σε μια γυναίκα», αναφέρει η ίδια βουρκωμένη. «Είναι ένα άσχημο, απαίσιο πράγμα».

Ο ΒΙΑΣΜΟΣ μπορεί να είναι ένα από τα πιο καταστροφικά γεγονότα για τη συναισθηματική ζωή ενός ατόμου, και οι επιπτώσεις μπορεί να διαρκέσουν μια ζωή. Σε μια έρευνα, σχεδόν το ένα τρίτο των θυμάτων βιασμού που έδωσαν συνέντευξη είχαν σκεφτεί να αυτοκτονήσουν, και η συντριπτική πλειονότητα ανέφερε ότι αυτή η εμπειρία τις είχε αλλάξει μόνιμα.

Οι επιπτώσεις μπορεί να είναι ιδιαίτερα τραυματικές αν η γυναίκα γνώριζε το δράστη. Μια γυναίκα που πέφτει θύμα βιασμού από κάποιο γνωστό της είναι λιγότερο πιθανό να λάβει υποστήριξη από τους άλλους είτε επειδή δεν λέει σε κανέναν τι συνέβη είτε επειδή λέει και κανείς δεν πιστεύει ότι ήταν βιασμός. Εφόσον πληγώθηκε από κάποιον τον οποίο εμπιστευόταν, είναι επίσης πιο πιθανό να κατηγορεί τον εαυτό της και να αμφισβητεί την ικανότητά της να κρίνει τους άλλους.

Δεχτείτε Βοήθεια

Η πρώτη αντίδραση πολλών θυμάτων βιασμού είναι σοκ και άρνηση. Μια γυναίκα βιάστηκε λίγο πριν από ένα σημαντικό διαγώνισμα στο κολέγιο. Έβγαλε το βιασμό από το μυαλό της μέχρι να τελειώσει με το διαγώνισμα. Ένα άλλο θύμα βιασμού είπε: «Δεν μπορούσα να επιτρέψω στον εαυτό μου να θυμάται απολύτως τίποτα επειδή το άτομο που εμπιστευόμουν άλλαξε μπροστά στα μάτια μου και έγινε το άτομο που μου επιτέθηκε. Δεν ήξερα ότι θα μπορούσε να σε βιάσει κάποιος γνωστός σου. Μπορεί να ακούγεται ανόητο, αλλά αυτή η σκέψη με έριξε σε απελπισία. Ένιωθα τόσο μόνη».

Μερικές γυναίκες εξακολουθούν να αρνούνται ό,τι συνέβη με το να μη μιλούν σε κανέναν για το βιασμό τους. Κρατούν μέσα τους χρόνια ολόκληρα την επίθεση που υπέστησαν, πράγμα που επιβραδύνει τη διαδικασία της θεραπείας και προκαλεί άλλα συναισθηματικά προβλήματα που τα θύματα μπορεί να μη συνειδητοποιούν ότι πηγάζουν από το βιασμό.

Συνήθως, η ανάρρωση δεν αρχίζει παρά μόνο αν μιλήσετε σε άλλους. Ένα έμπιστο φιλικό πρόσωπο μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε ότι αυτό που σας συνέβη ήταν στ’ αλήθεια βιασμός και δεν ήταν δικό σας λάθος. Μια παλιά παροιμία δηλώνει: «Εν παντί καιρώ αγαπά ο φίλος, και ο αδελφός γεννάται δια καιρόν ανάγκης». (Παροιμίαι 17:17) Επίσης, οι πνευματικοί ποιμένες μπορούν να είναι «ως σκέπη από του ανέμου και ως καταφύγιον από της τρικυμίας». (Ησαΐας 32:2· 1 Θεσσαλονικείς 5:14, ΜΝΚ) Μερικά θύματα ίσως είναι αναγκαίο να έρθουν σε επαφή με κάποιο κέντρο βοήθειας για θύματα βιασμού ή με κάποιον επαγγελματία σύμβουλο προκειμένου να βοηθηθούν ώστε να ξεκαθαρίσουν τα συναισθήματά τους.

Τα θύματα συνήθως φοβούνται να μιλήσουν για το βιασμό εξαιτίας αισθημάτων ενοχής, ειδικά αν διεγέρθηκαν σεξουαλικά κατά τη διάρκεια της επίθεσης. Μπορεί να νιώθουν βρώμικες και άχρηστες και να κατηγορούν τον εαυτό τους για το βιασμό—παρ’ όλο που ο μόνος που φταίει είναι ο βιαστής.

«Είχα μια καλή φίλη στην οποία μπορούσα να μιλήσω και αυτό ήταν πολύ σημαντικό», είπε η Μαίρη που εκμυστηρεύτηκε το πρόβλημα σε μια συγχριστιανή της. «Μπορούσα να της μιλάω χωρίς να νιώθω βρώμικη, χωρίς να νιώθω στιγματισμένη που βιάστηκα».

Δώστε της Υποστήριξη

Από την άλλη πλευρά, θα ήταν ακατάλληλο και άστοργο από μέρους των φιλικών προσώπων του θύματος να προσπαθούν να μαντέψουν εκ των υστέρων ποιες ήταν οι αντιδράσεις της ή να αποφασίσουν οι ίδιοι αν «βιάστηκε πραγματικά». Ποτέ μην κάνετε νύξη ότι της άρεσε ή ότι ήταν ανήθικη. Το πιο σπουδαίο πράγμα που μπορεί να κάνει ένα φιλικό πρόσωπο όταν του ζητά βοήθεια είναι να την πιστέψει. Καθησυχάστε την. Να είστε εκεί για να την ακούτε όταν θέλει να μιλάει, αλλά μην την πιέζετε να σας πει λεπτομέρειες.

Αν ο βιασμός συνέβη πρόσφατα, οι φίλοι μπορούν να βοηθήσουν το θύμα να λάβει ιατρική βοήθεια και να του προσφέρουν ένα ασφαλές μέρος για να μείνει. Προτρέψτε την να καταγγείλει το βιασμό, αλλά αφήστε την ίδια να αποφασίσει. Μόλις αντιμετώπισε μια κατάσταση κατά την οποία έχασε πλήρως τον έλεγχο των πραγμάτων. Αφήστε την να ανακτήσει μέρος αυτού του ελέγχου επιτρέποντάς της να επιλέξει τι θα κάνει στη συνέχεια.

Οι οικογένειες των θυμάτων βιασμού πρέπει να αντισταθούν στην παρόρμηση να αντιδράσουν συναισθηματικά στην κατάσταση. Ίσως θέλουν να βρουν κάποιον για να του επιρρίψουν ευθύνες για το βιασμό ή ίσως θέλουν να πάρουν εκδίκηση από το βιαστή, τίποτα από αυτά όμως δεν βοηθάει το θύμα. (Ρωμαίους 12:19) Το να επιρρίπτετε ευθύνες για ό,τι συνέβη σε οποιονδήποτε άλλον εκτός από το βιαστή είναι ανώφελο και το να επιζητάτε εκδίκηση είναι επικίνδυνο. Θα κάνει το θύμα να ανησυχεί για την ασφάλεια των προσώπων που αγαπάει αντί να συγκεντρωθεί στο να αναρρώσει.

Οι οικογένειες επίσης πρέπει να είναι ενήμερες του γεγονότος ότι πολλά θύματα βλέπουν διαφορετικά τις σεξουαλικές σχέσεις μετά το βιασμό. Στο μυαλό τους το σεξ έχει γίνει όπλο και ίσως δυσκολεύονται να έχουν σεξουαλικές σχέσεις για κάποιο διάστημα, ακόμη και με κάποιον που αγαπούν και εμπιστεύονται. Για το λόγο αυτό, ο σύζυγος δεν πρέπει να πιέζει τη σύζυγό του να ξαναρχίσουν τη σεξουαλική δραστηριότητα, ωσότου αυτή είναι έτοιμη. (1 Πέτρου 3:7, ΜΝΚ) Οι οικογένειες μπορούν να βοηθήσουν οικοδομώντας την αυτοεκτίμηση της κοπέλας και δείχνοντάς της ότι εξακολουθούν να την αγαπούν και να τη σέβονται ανεξάρτητα από αυτό που της συνέβη. Η συνεχής υποστήριξη θα είναι απαραίτητη καθώς η πορεία του θύματος προς τη συναισθηματική ανάρρωση θα γίνεται μερικές φορές με πολύ αργά βήματα.

Αντιμετωπίστε το Φόβο και την Κατάθλιψη

Γυναίκες που έχουν βιαστεί λένε ότι η πιο εξουθενωτική αντίδρασή τους είναι ο φόβος. Τα περισσότερα θύματα βιασμού δεν περίμεναν ότι θα επιζούσαν από την επίθεση. Αργότερα ίσως φοβούνται μήπως τυχόν βιαστούν ξανά ή μπορεί και να φοβούνται μήπως δουν τυχαία το βιαστή.

Ο φόβος που ένιωθαν στη διάρκεια του βιασμού μπορεί να ξαναξυπνήσει από παρόμοιους ήχους, μυρωδιές και χώρους. Αν μια γυναίκα βιάστηκε σε κάποιο δασάκι, ίσως φοβάται να πάει σε ένα τέτοιο μέρος. Αν βιάστηκε στο σπίτι, ίσως να μη νιώθει ποτέ πια ασφαλής εκεί και να αναγκαστεί να μετακομίσει. Ακόμη και το άρωμα μια κολόνιας που μοιάζει με αυτήν που φορούσε ο βιαστής μπορεί να πυροδοτήσει δυσάρεστες αναμνήσεις.

Παρ’ όλο που ελάχιστοι βιασμοί καταλήγουν σε εγκυμοσύνη, πολλά θύματα τρομοκρατούνται από αυτό το ενδεχόμενο. Πολλές γυναίκες επίσης δικαιολογημένα ανησυχούν μήπως κόλλησαν κάποια σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια. Σχεδόν οι μισές διακατέχονται από αισθήματα κατάθλιψης, απογοήτευσης και αναξιότητας τα οποία μπορεί να διαρκούν από μερικές εβδομάδες μέχρι μερικούς μήνες. Ίσως αγωνίζονται να καταπολεμήσουν επίσης την ανησυχία, τις φοβίες και τις κρίσεις πανικού.

Αν και οι γυναίκες μπορεί να μην είναι σε θέση να αποτρέψουν ένα βιασμό, με τον καιρό μπορεί να ανακτήσουν τον έλεγχο των σκέψεών τους, των συναισθημάτων τους και των αντιδράσεών τους απέναντι στην επίθεση. Μπορούν να μάθουν να αντικαθιστούν τις αρνητικές σκέψεις με θετικές απόψεις για το άτομό τους.

«Αντί να λες στον εαυτό σου πόσο αδύναμη, άχρηστη και αβοήθητη είσαι, μάθε να λες στον εαυτό σου πόσο καλά τα καταφέρνεις και πόσο δρόμο έχεις κάνει από την ταραχή που ακολούθησε αμέσως μετά την επίθεση», ανέφερε η Λίντα Λέντρεϊ στο βιβλίο της Ανάρρωση από το Βιασμό (Recovering From Rape). «Κάθε μέρα που αισθάνεσαι λιγότερο εξουθενωμένη από τις αρνητικές σκέψεις και τα συναισθήματα να λες στον εαυτό σου: ‘Μαθαίνω να ανακτώ τον έλεγχο’».

Ο φόβος επίσης μπορεί να ξεπεραστεί αν μάθετε να αναγνωρίζετε ακριβώς τι είναι αυτό που τον προκαλεί. Όταν το θύμα αναγνωρίζει τι είναι αυτό που πυροδοτεί το φόβο του, μπορεί να διερωτηθεί: Πόσο ρεαλιστικός είναι αυτός ο φόβος; Για παράδειγμα, αν δει κάποιον που μοιάζει με το βιαστή, μπορεί να υπενθυμίσει στον εαυτό της ότι αυτός δεν είναι ο βιαστής και ότι δεν πρόκειται να τη βλάψει.

Μια άλλη συστηνόμενη μέθοδος για την αντιμετώπιση του φόβου είναι η συστηματική απευαισθητοποίηση. Η γυναίκα φτιάχνει έναν κατάλογο με τις δραστηριότητες ή τις καταστάσεις που τη φοβίζουν, με σειρά από τις λιγότερο επίφοβες ως τις πλέον επίφοβες. Κατόπιν φαντάζεται ότι βρίσκεται στη λιγότερο πιεστική κατάσταση μέχρις ότου αυτή δεν της φαίνεται πια επίφοβη. Προχωρεί στον κατάλογο ώσπου να φτάσει στο σημείο να νιώθει άνετα όταν σκέφτεται όλες τις καταστάσεις.

Στη συνέχεια, με τη βοήθεια κάποιου φιλικού προσώπου, μπορεί να κάνει πρόοδο μέχρι του σημείου να εκπληρώνει τις δραστηριότητες αυτές στην πραγματική ζωή, για παράδειγμα να βγαίνει από το σπίτι τη νύχτα ή να μένει μόνη. Τελικά μπορεί να καταφέρει να ελέγχει το φόβο της ώστε αυτός να μην επηρεάζει πια το καθημερινό της πρόγραμμα. Παρ’ όλα αυτά, ο φόβος για κάποιες δραστηριότητες—όπως ο περίπατος σε ένα σκοτεινό δασάκι τη νύχτα—είναι φυσιολογικός, και δεν υπάρχει λόγος να προσπαθείτε να ξεπεράσετε την ανησυχία που σας προξενούν αυτές οι καταστάσεις.

Διοχετεύστε Αλλού το Θυμό Σας

Τα θύματα βιασμού διακατέχονται επίσης από αισθήματα θυμού, τα οποία αρχικά στρέφονται εναντίον όλων των αντρών αλλά, με το πέρασμα του χρόνου, συνήθως επικεντρώνονται στο πρόσωπο του βιαστή. Οι θυμωμένοι άνθρωποι συχνά ξεσπούν χωρίς διάκριση. Άλλοι ίσως αντιδρούν θάβοντας τα συναισθήματά τους. Ωστόσο, ο θυμός μπορεί να διοχετευτεί εποικοδομητικά, και ο τρόπος με τον οποίο η γυναίκα αντιμετωπίζει το θυμό της μπορεί να τη βοηθήσει να αναρρώσει. Οι Γραφές λένε: «Οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε».—Εφεσίους 4:26.

Τα θύματα βιασμού πρώτα-πρώτα δεν χρειάζεται να φοβούνται να εξωτερικεύσουν το θυμό τους. Μπορούν να μιλήσουν σχετικά με αυτό σε άλλους. Διέξοδο μπορεί να αποτελεί το να συμμετέχει το θύμα στις νομικές διαδικασίες ή το να κρατάει κάποιο αρχείο. Αυτά τα άτομα μπορούν επίσης να εκτονώνουν το θυμό τους μέσα από σωματικές δραστηριότητες, όπως το τένις, το σκουός, το χάντμπολ, το περπάτημα, το τζόγκινγκ, η ποδηλασία και η κολύμβηση, οι οποίες διαθέτουν το επιπρόσθετο πλεονέκτημα ότι βοηθούν στην καταπολέμηση της κατάθλιψης.

Μπορείτε να ανακτήσετε τον έλεγχο της ζωής σας.

Τι θα Σταματήσει το Βιασμό;

Για να σταματήσει ο βιασμός δεν αρκεί απλώς να κρύβονται οι γυναίκες από τους βιαστές ή να τους αποκρούουν. «Αυτοί που βιάζουν είναι οι άντρες, και οι άντρες είναι εκείνοι που συλλογικά έχουν τη δύναμη να θέσουν τέρμα στο βιασμό», έγραψε ο συγγραφέας Τίμοθι Μπένεκι στο βιβλίο του Οι Άντρες Μιλούν για το Βιασμό (Men on Rape).

Ο βιασμός δεν θα τερματιστεί αν οι άντρες δεν σταματήσουν να μεταχειρίζονται τις γυναίκες ως σεξουαλικά αντικείμενα και αν δεν μάθουν ότι η επιτυχία μιας σχέσης δεν εξαρτάται από τη βίαιη κυριαρχία. Σε ατομικό επίπεδο, οι ώριμοι άντρες μπορούν να εκφράζουν θαρραλέα τις απόψεις τους ασκώντας επιρροή σε άλλους άντρες. Τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες μπορούν να αποδοκιμάζουν τα αστεία που υποβιβάζουν τη γυναίκα, την παρακολούθηση ταινιών που προβάλλουν τη σεξουαλική επιθετικότητα ή την υποστήριξη διαφημιστών που εκμεταλλεύονται το σεξ για να πουλήσουν τα προϊόντα τους. Η Αγία Γραφή συμβουλεύει: ‘Κάθε είδους πορνεία και ακαθαρσία ή απληστία ούτε καν να αναφέρεται ανάμεσά σας, ακριβώς όπως αρμόζει σε άγιους ανθρώπους· ούτε αδιάντροπη διαγωγή ούτε ανόητη ομιλία ούτε χυδαία αστεία, πράγματα που δεν είναι πρέποντα, αλλά αντίθετα η απόδοση ευχαριστίας’.—Εφεσίους 5:3, 4, ΜΝΚ.

Οι γονείς μπορούν να διδάξουν το σεβασμό για τις γυναίκες με το παράδειγμά τους. Μπορούν να διδάξουν τους γιους τους να βλέπουν τις γυναίκες όπως τις βλέπει ο Ιεχωβά Θεός. Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης. (Πράξεις 10:34) Οι γονείς μπορούν να διδάξουν τους γιους τους να είναι φίλοι με τις γυναίκες και να νιώθουν άνετα κοντά τους, όπως ένιωθε και ο Ιησούς. Μπορούν να διδάξουν τους γιους τους ότι η σεξουαλική συνουσία είναι μια τρυφερή πράξη αγάπης που προορίζεται αποκλειστικά για το γαμήλιο σύντροφο κάποιου. Οι γονείς μπορούν να δείξουν ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχουν περιθώρια ανοχής της βίας και ότι η κυριαρχία σε βάρος άλλων δεν έχει καμιά αξία. (Ψαλμός 11:5, ΜΝΚ) Μπορούν να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να συζητούν ανοιχτά μαζί τους τα ζητήματα γύρω από το σεξ και να αντιστέκονται στην πίεση για σεξ.

Ένα Πρόβλημα που θα Τερματιστεί Σύντομα

Όμως ο βιασμός δεν θα τερματιστεί χωρίς επαναστατικές αλλαγές στην παγκόσμια κοινωνία. «Ο βιασμός δεν αποτελεί προσωπικό μόνο πρόβλημα [αλλά] και οικογενειακό και κοινωνικό και εθνικό πρόβλημα», ανέφερε η ερευνήτρια Λίντα Λέντρεϊ.

Η Αγία Γραφή υπόσχεται ότι θα υπάρξει μια παγγήινη κοινωνία απαλλαγμένη από τη βία, όπου ο άνθρωπος δεν θα «εξουσιάζει άνθρωπον προς βλάβην αυτού». (Εκκλησιαστής 8:9· Ησαΐας 60:18) Σύντομα θα έρθει ο καιρός που ο Ιεχωβά Θεός δεν θα ανέχεται πια την κατάχρηση δύναμης, περιλαμβανομένου και του βιασμού.—Ψαλμός 37:9, 20.

Στην κοινωνία αυτή του νέου κόσμου, όλα τα άτομα θα εκπαιδεύονται να είναι ειρηνικά και θα αγαπούν το ένα το άλλο ανεξαρτήτως γένους, φυλής ή εθνικότητας. (Ησαΐας 54:13) Και εκείνον τον καιρό, οι πράοι άνθρωποι θα ζουν χωρίς το φόβο φίλων ή αγνώστων και ‘θα κατατρυφούν σε πολλή ειρήνη’.—Ψαλμός 37:11.

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 9]

Αν Πέσατε Θύμα Βιασμού

□ Ζητήστε ιατρική βοήθεια.

□ Αν το επιθυμείτε, ζητήστε από κάποιο σύμβουλο θυμάτων βιασμού να σας συνοδέψει κατά τη διάρκεια των ιατρικών και νομικών διαδικασιών, εφόσον υπάρχει κάποιος.

□ Καλέστε την αστυνομία όσο γρηγορότερα μπορείτε. Οι σύμβουλοι συνιστούν να κάνετε καταγγελία για τη δική σας ασφάλεια και για την ασφάλεια των άλλων γυναικών. Η καταγγελία δεν είναι το ίδιο με τη μήνυση, αλλά αν αργότερα αποφασίσετε να κάνετε μήνυση, μια καθυστερημένη καταγγελία θα αποτελέσει μειονέκτημα για την υπόθεσή σας.

□ Κρατήστε τα αποδεικτικά στοιχεία. Μην πλυθείτε αμέσως, μην αλλάξετε ρούχα ούτε να λουστείτε και να χτενιστείτε, και μην καταστρέψετε τα δακτυλικά αποτυπώματα ή τυχόν πατημασιές.

□ Το ιατρικό προσωπικό θα συλλέξει τα αποδεικτικά στοιχεία και θα σας υποβάλει σε εξετάσεις για σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες και εγκυμοσύνη. Αν σας προτείνουν κάποιο φάρμακο για την πρόληψη της εγκυμοσύνης, γνωστό και ως «χάπι του επόμενου πρωινού», ως Χριστιανή θα πρέπει να είστε ενήμερη για το γεγονός ότι αυτά τα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν την αποβολή ενός γονιμοποιημένου ωαρίου από το σώμα.

□ Κάντε ό,τι είναι αναγκαίο για να αισθάνεστε ασφαλής—αλλάξτε κλειδαριές, μείνετε μαζί με μια φίλη σας, βάλτε κάτι πίσω από την πόρτα σας—ανεξάρτητα από το αν φαίνεται ότι αντιδράτε υπερβολικά ή όχι.

□ Το κυριότερο, να αποβλέπετε στις Γραφές για παρηγοριά, να προσεύχεστε στον Ιεχωβά και να επικαλείστε μάλιστα δυνατά το όνομά του, κατά τη διάρκεια της επίθεσης αλλά και μετά. Να βασίζεστε για υποστήριξη στους πρεσβυτέρους και σε άλλους στενούς συντρόφους μέσα στην εκκλησία. Να παρακολουθείτε τις συναθροίσεις όσο αυτό είναι δυνατόν και να επιζητάτε τη συντροφιά συγχριστιανών στη διακονία.