Το κόκκινο, το κόκκινο της φωτιάς και το κοκκινωπό είναι προσδιορισμοί που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν διάφορα πράγματα, όπως τρίχες (Γε 25:25), βαμμένα δέρματα κριαριών (Εξ 25:5), ζώα (Αρ 19:2· Κρ 5:10· Ζαχ 1:8), ρούχα (Ησ 63:2) και το βραδινό ουρανό (Ματ 16:2, 3). Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «κόκκινο» (’αδόμ) προέρχεται από τη λέξη νταμ, που σημαίνει «αίμα».—Γε 25:30· 9:6.

Το κατακόκκινο χρώμα αναφέρεται σε σχέση με σχοινιά ή κλωστές, υφάσματα και ενδυμασίες, καθώς επίσης σε σχέση με την αμαρτία. (Γε 38:28, 30· Ιη 2:18· Ιερ 4:30· Ματ 27:28· Ησ 1:18) Το «θηρίο» που περιγράφεται στο 17ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης είναι κατακόκκινο (εδ. 3), κάτι που το διαφοροποιεί από το «θηρίο» του 13ου κεφαλαίου. Η πόρνη που κάθεται πάνω στο κατακόκκινο θηρίο είναι ντυμένη με πορφυρή και κατακόκκινη στολή. (Απ 17:3-5) Επομένως, το όραμα συμβολίζει παραστατικά τις βασιλικές αξιώσεις του «θηρίου», καθώς επίσης τη χλιδή και τα βασιλικά προνόμια που απολαμβάνει η γυναίκα που το ιππεύει.