Ο Ερυθρός Σταυρός, λόγου χάρη, αποκόμισε 300 εκατομμύρια δολάρια [περ. 50,4 δισ. δρχ.] σε «πλεονάσματα έναντι δαπανών» από το 1980 έως το 1987.

Οι τράπεζες αίματος διαμαρτύρονται λέγοντας ότι είναι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί. Ισχυρίζονται ότι, αντίθετα μ’ αυτό που συμβαίνει στις μεγάλες εταιρίες της Γουόλ Στριτ, τα δικά τους χρήματα δεν πηγαίνουν σε μετόχους. Αν όμως ο Ερυθρός Σταυρός είχε μετόχους, θα κατατασσόταν ανάμεσα στις πιο κερδοφόρες εταιρίες στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως είναι η Τζένεραλ Μότορς.

Ένας τραπεζίτης αίματος στρέφεται εναντίον αυτού του ισχυρισμού, λέγοντας: «Εξοργίζομαι όταν ακούω τον Ερυθρό Σταυρό να λέει ότι δεν πουλάει το αίμα. Είναι σαν να σου λέει το σούπερ μάρκετ ότι σου χρεώνει μόνο το χάρτινο κουτί, όχι το γάλα».

Η Παγκόσμια Αγορά

Όπως συμβαίνει με το εμπόριο πλάσματος, έτσι και το εμπόριο πλήρους αίματος υπάρχει σ’ όλο τον κόσμο. Το ίδιο και οι επικρίσεις εναντίον του. Ο ιαπωνικός Ερυθρός Σταυρός, για παράδειγμα, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων τον Οκτώβριο του 1989, όταν προσπάθησε να διεισδύσει στην ιαπωνική αγορά προσφέροντας μεγάλες εκπτώσεις σε παράγωγα αίματος το οποίο είχε συλλεχθεί με εθελοντική αιμοδοσία. Τα νοσοκομεία έδρεψαν τεράστια κέρδη, ισχυριζόμενα στα ασφαλιστικά έντυπα ότι είχαν αγοράσει το αίμα στις κανονικές τιμές.