Ο Λίτζι, που αναφέρθηκε νωρίτερα, και τα αδέλφια του θυμούνται τα μαθήματα πίστης που τους δίδαξε ο πατέρας τους ακόμα και καθώς έφευγαν για να γλιτώσουν. «Ένα ένα, πέταξε τα λίγα περιττά υπάρχοντα που είχαμε μαζί μας. Τελικά, σήκωσε το άδειο σακίδιο και είπε χαμογελώντας: “Βλέπετε; Μόνο αυτό χρειάζεται!”»​—Διαβάστε 1 Τιμόθεο 6:8.

Επιπλέον, όπως λέει ο Λίτζι, «πολλοί γονείς που είδαν μέλη της οικογένειάς τους να βιάζονται και να δολοφονούνται δεν αντέχουν να πάρουν τα παιδιά τους και να τα ξαναπάνε εκεί όπου συνέβησαν αυτές οι τραγωδίες».