Η Προσωπικότητα του Θεού και ο Νόμος του Κάρμα

«Ο νόμος του Κάρμα», εξήγησε ο Μοχάντας Κ. Γκάντι, «είναι απαράβατος και αναπόφευκτος. Συνεπώς, δεν υπάρχει ανάγκη να παρέμβει ο Θεός. Εκείνος έθεσε το νόμο και αποσύρθηκε, όπως θα λέγαμε». Αυτό ενοχλούσε τον Γκάντι.

Από την άλλη μεριά, η υπόσχεση της ανάστασης αποκαλύπτει ότι ο Θεός ενδιαφέρεται βαθιά για τη δημιουργία του. Για να επαναφέρει κάποιο νεκρό στη ζωή πάνω σε μια παραδεισένια γη, ο Θεός πρέπει να γνωρίζει και να θυμάται τα πάντα για εκείνο το άτομο. Ο Θεός ενδιαφέρεται πραγματικά για τον καθένα από εμάς.—1 Πέτρου 5:6, 7.

Ο Μουκαντμπάι, ο οποίος αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο, κοιμήθηκε τον ύπνο του θανάτου χωρίς να γνωρίσει τις θαυμάσιες υποσχέσεις του Θεού. Αλλά εκατομμύρια άτομα που έχουν πεθάνει χωρίς να γνωρίσουν τον Θεό έχουν την προοπτική να ξυπνήσουν σε αυτόν τον ειρηνικό νέο κόσμο, διότι η Αγία Γραφή υπόσχεται: «Πρόκειται να γίνει ανάσταση και δικαίων και αδίκων».—Πράξεις 24:15· Λουκάς 23:43.

Η λέξη ανάστασις κατά γράμμα σημαίνει «επαναφορά στην όρθια στάση». Η ανάσταση περιλαμβάνει λοιπόν την αναβίωση του πρότυπου της ζωής του ατόμου.

Ο Δημιουργός του ουρανού και της γης είναι άπειρος σε σοφία. (Ιώβ 12:13) Για αυτόν, δεν αποτελεί πρόβλημα το να θυμάται το πρότυπο της ζωής των νεκρών. (Παράβαλε Ησαΐας 40:26.) Ο Ιεχωβά Θεός αφθονεί επίσης σε αγάπη. (1 Ιωάννη 4:8) Επομένως, μπορεί να χρησιμοποιήσει την τέλεια μνήμη του, όχι για να τιμωρήσει τους νεκρούς για ό,τι κακό έχουν κάνει, αλλά για να τους επαναφέρει στη ζωή πάνω σε μια παραδεισένια γη με την προσωπικότητα που είχαν προτού πεθάνουν.

Για εκατομμύρια ανθρώπους όπως ο Μουκαντμπάι, η ανάσταση θα σημαίνει ότι θα ενωθούν και πάλι με τους προσφιλείς τους. Αλλά φανταστείτε τι μπορεί να σημαίνει για όσους ζουν τώρα. Πάρτε για παράδειγμα το γιο του Μουκαντμπάι, ο οποίος γνώρισε τη θαυμάσια αλήθεια σχετικά με τον Θεό και τους σκοπούς του. Πόσο παρηγορητικό είναι για αυτόν να γνωρίζει ότι ο πατέρας του δεν είναι παγιδευμένος σε ένα σχεδόν ατελείωτο κύκλο εκ νέου γεννήσεων, η καθεμιά από τις οποίες πλαισιώνεται από πονηρία και παθήματα! Ο πατέρας του απλώς κοιμάται τον ύπνο του θανάτου, περιμένοντας ανάσταση. Πόσο συναρπαστικό είναι για αυτόν το γιο να συλλογίζεται ότι, μια μέρα, θα μπορέσει να πει στον πατέρα του τα όσα έμαθε ο ίδιος από την Αγία Γραφή!