Είναι η Μετενσάρκωση η Λύση των Μυστηρίων της Ζωής;

Έχετε ζήσει στο παρελθόν;

Θα ξαναζήσετε σε κάποια μορφή ζωής αφού πεθάνετε;

Αυτά τα ερωτήματα μπορεί να φέρουν στο νου το δόγμα της μετενσάρκωσης.

Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (The New Encyclopædia Britannica) ορίζει τη «μετενσάρκωση» ως εξής: «Η θεωρία της αναγέννησης της ψυχής σε μια ή περισσότερες διαδοχικές υπάρξεις, με τη μορφή ανθρώπου, ζώου ή, σε μερικές περιπτώσεις, φυτού».

Η μετενσάρκωση παίζει σημαντικό ρόλο στις Ανατολικές θρησκείες, ιδιαίτερα σε εκείνες που προέρχονται από την Ινδία, όπως ο Βουδισμός, ο Ινδουισμός, ο Ζαϊνισμός και ο Σιχισμός. Μεταξύ των Ινδουιστών στην Ινδία, για παράδειγμα, η ζωή θεωρείται ένας συνεχής κύκλος θανάτων και αναγεννήσεων.

Ωστόσο, πιο πρόσφατα, η αντίληψη περί μετενσάρκωσης έχει συναρπάσει πολλούς που ζουν στο Δυτικό Ημισφαίριο, περιλαμβανομένων και αρκετών νέων. Σύμφωνα με έναν αρθρογράφο της εφημερίδας Σάντεϊ Σταρ (Sunday Star) του Καναδά, η αιτία που βρίσκεται πίσω από μεγάλο μέρος αυτού του ενδιαφέροντος «είναι το αποτέλεσμα της επίδρασης των Ανατολικών θρησκευτικών ιδεών στη Δυτική κοινωνία μας, επίδραση η οποία άρχισε στη δεκαετία του 1960».

Ένας άλλος λόγος για το ενδιαφέρον σχετικά με τη μετενσάρκωση είναι ότι ορισμένες διασημότητες έχουν εκφραστεί δημόσια και έχουν ισχυριστεί σοβαρά ότι έχουν ζήσει μια ή περισσότερες προηγούμενες ζωές. Επίσης, το ραδιόφωνο, η τηλεόραση, τα περιοδικά και άλλα ειδησεογραφικά μέσα ενημέρωσης έχουν δείξει ενδιαφέρον για τη μετενσάρκωση, πράγμα που έκαναν και διάφοροι επαγγελματίες, όπως γιατροί και καθηγητές.

Όλα αυτά έχουν προκαλέσει μεγάλη περιέργεια. Έτσι, σύμφωνα με μερικές δημοσκοπήσεις, περίπου το ένα τέταρτο των ανθρώπων στον Καναδά και στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ομολογήσει ότι δέχονται σε κάποιο βαθμό τη μετενσάρκωση.

Ισχυρισμοί Περί Εμπειριών σε Προηγούμενες Ζωές

Η ηθοποιός Σίρλεϊ Μακ Λέιν ισχυρίστηκε σε μια συνέντευξη προς τη Φίλις Μπατέλ στο περιοδικό Λέιντις Χόουμ Τζέρναλ (Ladies’ Home Journal) ότι έχει κάνει αρκετά «ταξίδια» πίσω στο ρεύμα του χρόνου. «Θυμάμαι πολλές από τις προηγούμενες ζωές μου—μερικές φορές ήμουν άντρας, άλλες φορές γυναίκα», είπε η ίδια.

Στο βιβλίο Επιστρέφοντας (Coming Back), ο Δρ Ρέιμοντ Μούντι περιέγραψε πειράματα που διεξήγαγε με τους μαθητές του και άλλους. Είπε ότι μέσω ύπνωσης τους μετέφερε πίσω στο χρόνο πριν από τη γέννησή τους, και αυτοί ισχυρίστηκαν ότι είχαν αναμνήσεις από προηγούμενες ζωές. Ένα άτομο είπε ότι είχε ζήσει ως Εσκιμώος σε μια κοινότητα Εσκιμώων. Κάποιος άλλος ισχυρίστηκε ότι είχε ζήσει σε μια ‘λίθινη εποχή’, πριν από χιλιάδες χρόνια.

Ο ίδιος ο Δρ Μούντι ανέφερε ότι είχε ζήσει εννέα προηγούμενες ζωές. Αυτές ποίκιλλαν από ζωή στις κορυφές των δέντρων ως κάποιο είδος «προϊστορικής εκδοχής ανθρώπου» μέχρι τη ζωή στις ημέρες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οπότε, είπε, του επιτέθηκε και τον σκότωσε ένα λιοντάρι στην αρένα.

Η χρήση ύπνωσης για να μεταφερθούν περίεργα άτομα πίσω σε έναν υποτιθέμενο καιρό πριν από τη γέννησή τους έχει επίσης περιγραφεί ως ωφέλιμη για άλλους. Οι γιατροί την έχουν χρησιμοποιήσει στη θεραπεία συναισθηματικών διαταραχών. Λέγεται ότι μυστηριώδεις φοβίες έχουν γιατρευτεί ανάγοντας το πρόβλημα σε κάποιο γεγονός μιας προηγούμενης ζωής. Πόσο βάσιμη είναι αυτή η αντίληψη;

Αφηγούνται Εμπειρίες στα Πρόθυρα του Θανάτου

Οι εμπειρίες στα πρόθυρα του θανάτου, τις οποίες αφηγούνται μερικοί, έχουν κάνει δημοφιλή την ιδέα της μετενσάρκωσης. Στο βιβλίο Ζωή Μετά τη Ζωή (Life After Life), ο Δρ Μούντι αναφέρει τα αποτελέσματα της έρευνάς του σχετικά με εμπειρίες περίπου 50 ατόμων που έφτασαν στα πρόθυρα του θανάτου.

Μολονότι οι εμπειρίες τους ποίκιλλαν, ο Μούντι πιστεύει ότι αυτές σχηματίζουν κάποιο πρότυπο. Αυτοί οι άνθρωποι είχαν την αίσθηση ότι ταξίδευαν μέσα σε ένα μακρύ, σκοτεινό τούνελ. Ένιωθαν σαν να είχαν χωριστεί από το σώμα τους, αιωρούμενοι ελεύθερα. Αισθάνονταν ότι κινούνταν γρήγορα μέσα στο τούνελ προς ένα πολύ λαμπρό φως, και στην άκρη του τούνελ είδαν μέλη της οικογένειάς τους που είχαν πεθάνει προ πολλού. Τελικά, ξύπνησαν στο δικό τους σώμα. Ωστόσο, δεν πέρασαν όλοι καθένα από αυτά τα στάδια.

Λέγεται ότι αυτές οι εμπειρίες είχαν θετικό αποτέλεσμα σε εκείνους που τις έζησαν. Αν αυτό ήταν αλήθεια, θα έπρεπε να τους είχε βοηθήσει να ελευθερωθούν από το φόβο του θανάτου και θα έπρεπε να τους είχε δώσει την πεποίθηση πως η ζωή έχει νόημα. Αλλά δεν συμβαίνει πάντοτε αυτό. Πολλοί συνεχίζουν να φοβούνται το θάνατο και δεν έχουν την πεποίθηση ότι υπάρχει πραγματικό νόημα στη ζωή.

Εκείνοι που πιστεύουν στη μετενσάρκωση λένε ότι βρίσκουν σε τέτοιες εμπειρίες υποστήριξη για την αντίληψη ότι η ανθρώπινη ψυχή ξαναγεννιέται σε διαφορετικές μορφές ζωής. Αλλά μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστο αυτό το δόγμα; Παρέχει πράγματι η μετενσάρκωση τη λύση των μυστηρίων της ζωής; Μπορούμε τελικά να βρούμε κάποια απάντηση στα εξής ερωτήματα: Έχετε ζήσει στο παρελθόν; Θα ξαναζήσετε; Κατέχουν οι άνθρωποι μια ψυχή που εγκαταλείπει το σώμα όταν πεθαίνουν; Αυτά τα ερωτήματα θα εξεταστούν στα ακόλουθα άρθρα.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 4]

Η μετενσάρκωση είναι βασικό στοιχείο των Ανατολικών θρησκειών

[Εικόνα στη σελίδα 4]

Ινδουιστικός τροχός της ζωής

Εξήγηση των Φαινομένων Μετενσάρκωσης

ΜΙΑ από τις αντιρρήσεις σχετικά με τη θεωρία της μετενσάρκωσης είναι ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων στη γη δεν θυμούνται καθόλου να έχουν ζήσει στο παρελθόν. Περαιτέρω, ούτε καν νομίζουν ότι θα μπορούσαν να έχουν ζήσει προηγούμενες ζωές.

Είναι αλήθεια ότι μερικές φορές έχουμε ένα παράξενο αίσθημα ότι αναγνωρίζουμε κάποιο άτομο που συναντούμε για πρώτη φορά. Ένα συγκεκριμένο σπίτι, χωριό ή τοπίο μπορεί να μας φαίνεται γνωστό, μολονότι ξέρουμε ότι είναι η πρώτη φορά που βρισκόμαστε εκεί. Ωστόσο, αυτά τα πράγματα μπορούν να εξηγηθούν χωρίς να χρειαστεί να καταφύγουμε στη θεωρία της μετενσάρκωσης.

Για παράδειγμα, ορισμένα μέρη σε περιοχές που απέχουν πολύ μεταξύ τους μπορεί να μοιάζουν κάπως, έτσι ώστε όταν επισκεπτόμαστε ένα καινούριο μέρος, μπορεί να νιώθουμε ότι έχουμε ξαναπάει εκεί, ενώ δεν έχουμε πάει. Πολλά σπίτια, γραφεία, καταστήματα, χωριά και τοπία σε μερικά μέρη του κόσμου έχουν κάποια ομοιότητα με τα αντίστοιχά τους σε άλλα μέρη. Το ότι φαίνονται παρόμοια με αυτά που έχουμε δει στο παρελθόν δεν αποτελεί απόδειξη πως έχουμε πάει σε εκείνα τα μέρη σε κάποια προηγούμενη ζωή. Αυτά απλώς μοιάζουν με μέρη τα οποία μας είναι οικεία.

Αυτό αληθεύει και για ανθρώπους επίσης. Μερικοί είναι αρκετά όμοιοι με άλλους στην όψη, μάλιστα έχουν τους λεγόμενους σωσίες. Ένα άτομο μπορεί να έχει συνήθειες που μας θυμίζουν κάποιον άλλον που συνεχίζει να ζει, ή ακόμη και κάποιον που έχει πεθάνει. Αλλά γνωρίζουμε εκείνα τα άτομα στην παρούσα ζωή, όχι σε κάποια προηγούμενη ύπαρξη. Η ομοιότητα στην εμφάνιση ή στην προσωπικότητα δεν σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν γνωστοί μας σε κάποια προηγούμενη ζωή. Χωρίς αμφιβολία, όλοι μας έχουμε κατά καιρούς περάσει κάποιο άτομο για κάποιο άλλο. Αλλά και τα δυο αυτά άτομα είναι ζωντανά ταυτόχρονα με εσάς και όχι σε κάποια προηγούμενη ζωή. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη μετενσάρκωση.

Η Επήρεια της Ύπνωσης

Ακόμη και εμπειρίες υπό την επήρεια ύπνωσης μπορούν να εξηγηθούν χωρίς να χρειαστεί να καταφύγουμε στη θεωρία της μετενσάρκωσης. Το υποσυνείδητό μας αποτελεί μια αποθήκη πληροφοριών πολύ πιο περιεκτική από ό,τι μπορούμε να φανταστούμε. Οι πληροφορίες φτάνουν σε αυτή την αποθήκη μέσω βιβλίων, περιοδικών, της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου και μέσω άλλων εμπειριών και παρατηρήσεων.

Μεγάλο μέρος αυτών των πληροφοριών αποθηκεύεται σε κάποια κρυμμένη γωνία του υποσυνείδητού μας επειδή δεν έχουμε κάποια απευθείας ή άμεση χρήση για αυτές. Το υποσυνείδητό μας μοιάζει κάπως με βιβλία σε κάποια βιβλιοθήκη για τα οποία προς το παρόν υπάρχει περιορισμένη ζήτηση και γι’ αυτό τα έχουν βάλει σε ένα απομακρυσμένο ράφι.

Ωστόσο, υπό την επήρεια ύπνωσης, η συνειδητότητα του ατόμου αλλάζει έτσι ώστε μπορούν να έρθουν στην επιφάνεια ξεχασμένες μνήμες. Μερικοί άνθρωποι τις εκλαμβάνουν ως μνήμες κάποιας προηγούμενης ζωής, αλλά αυτές δεν είναι τίποτα περισσότερο από εμπειρίες της παρούσας ζωής τις οποίες είχαμε προσωρινά ξεχάσει.

Υπάρχουν, όμως, λίγες περιπτώσεις που μπορεί να είναι πιο δύσκολο να εξηγηθούν με φυσικό τρόπο. Ένα παράδειγμα είναι όταν ένα άτομο αρχίζει να μιλάει μια άλλη «γλώσσα» υπό την επήρεια ύπνωσης. Μερικές φορές η γλώσσα είναι κατανοητή, αλλά συχνά δεν είναι. Εκείνοι που πιστεύουν στη μετενσάρκωση μπορεί να πουν ότι αυτή είναι η γλώσσα την οποία μιλούσε το άτομο σε μια προηγούμενη ζωή.

Ωστόσο, είναι πασίγνωστο πως η λεγόμενη γλωσσολαλιά επίσης λαβαίνει χώρα όταν οι άνθρωποι βρίσκονται σε κατάσταση μυστικιστικής ή θρησκευτικής έκστασης. Εκείνοι που έχουν τέτοιες εμπειρίες είναι πεπεισμένοι ότι αυτό δεν έχει καμία σχέση με κάποια προηγούμενη ζωή αλλά ότι επηρεάζονται από κάποια αόρατη δύναμη στην παρούσα ζωή.

Οι γνώμες διίστανται ως προς το ποια δύναμη είναι αυτή. Σε μια από κοινού διακήρυξη του Φάουντεν Τραστ (Fountain Trust) και της Ευαγγελικής Συνόδου της Εκκλησίας της Αγγλίας, έγινε η εξής δήλωση όσον αφορά τη γλωσσολαλιά: «Είμαστε επίσης ενήμεροι του γεγονότος ότι ένα παρόμοιο φαινόμενο μπορεί να συμβεί κάτω από αποκρυφιστική/δαιμονική επιρροή». Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι τέτοια φαινόμενα είναι απόδειξη του ότι έχουμε ζήσει σε κάποια προηγούμενη ζωή θα έχουμε βγάλει βιαστικά ένα εσφαλμένο συμπέρασμα.

Εμπειρίες στα Πρόθυρα του Θανάτου

Τι θα λεχτεί λοιπόν για τις εμπειρίες στα πρόθυρα του θανάτου, τις οποίες μερικά άτομα λένε ότι είχαν; Αυτές έχουν ερμηνευτεί από μερικούς ως απόδειξη του ότι το άτομο έχει μια ψυχή που συνεχίζει να ζει μετά το θάνατο του σώματος. Αλλά αυτές οι εμπειρίες εξηγούνται πολύ καλύτερα με αρκετούς φυσιολογικούς τρόπους.

Στο τεύχος του Μαρτίου 1991 του γαλλικού επιστημονικού περιοδικού Επιστήμη & Ζωή (Science & Vie), τα διαφορετικά στάδια των εμπειριών στα πρόθυρα του θανάτου αποκαλούνται «παγκόσμιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ψευδαίσθησης» που είναι γνωστό από καιρό. Παρόμοιες εμπειρίες δεν περιορίζονται σε άτομα που βρίσκονται σε καταστάσεις στα πρόθυρα του θανάτου. Μπορούν επίσης να εκδηλωθούν σε συνδυασμό με «κόπωση, πυρετό, κρίσεις επιληψίας και χρήση ναρκωτικών».

Ένας πρωτοπόρος νευροχειρουργός, ο Ουάιλντερ Πένφιλντ, ο οποίος χειρούργησε επιληπτικούς που είχαν υποβληθεί σε τοπική αναισθησία, έκανε μια ενδιαφέρουσα ανακάλυψη. Διαπίστωσε πως, ερεθίζοντας διαφορετικά μέρη του εγκεφάλου με ένα ηλεκτρόδιο, μπορούσε να κάνει τον ασθενή να νιώθει ότι βρίσκεται έξω από το ίδιο του το σώμα, ότι ταξιδεύει μέσα σε ένα τούνελ και ότι συναντάει νεκρούς συγγενείς.

Μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια σε σχέση με αυτό είναι το ότι παιδιά που είχαν εμπειρίες στα πρόθυρα του θανάτου συνάντησαν, όχι τους νεκρούς συγγενείς τους, αλλά συμμαθητές ή δασκάλους—εκείνους που είναι ακόμη ζωντανοί. Αυτό δείχνει ότι τέτοιες εμπειρίες έχουν συγκεκριμένη σχέση με τα βιώματα του ατόμου. Αυτό που νιώθει κάποιος συνδέεται με την παρούσα ζωή, όχι με κάτι πέρα από το θάνατο.

Ο Δρ Ρίτσαρντ Μπλάχερ γράφει τα εξής στο Περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου (The Journal of the American Medical Association): «Το να πεθαίνει κάποιος, ή το να υποφέρει από μια θανατηφόρα σωματική κατάσταση, είναι μια διαδικασία· ο θάνατος είναι κατάσταση». Ως παράδειγμα, ο Μπλάχερ μιλάει για κάποιο άτομο που πετάει για πρώτη φορά από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Ευρώπη. «Η πτήση με το αεροπλάνο δεν είναι [σαν να βρίσκεται στην] Ευρώπη», γράφει. Ο τουρίστας που αναχωρεί για την Ευρώπη, αλλά του οποίου το αεροπλάνο αλλάζει πορεία και επιστρέφει λίγα λεπτά μετά την αναχώρηση, δεν μπορεί να πει στους ανθρώπους περισσότερα για την Ευρώπη από ό,τι μπορεί να πει για το θάνατο κάποιος που επιστρέφει από κώμα.

Με άλλα λόγια, εκείνοι που έχουν βρεθεί στα πρόθυρα του θανάτου στην πραγματικότητα ποτέ δεν ήταν νεκροί. Ένιωσαν κάτι ενώ ήταν ακόμη ζωντανοί. Και ένα άτομο εξακολουθεί να είναι ζωντανό ακόμη και δευτερόλεπτα πριν από το θάνατό του. Αυτοί ήταν στα πρόθυρα του θανάτου αλλά δεν ήταν ακόμη νεκροί.

Ακόμη και αυτοί των οποίων η καρδιά είχε σταματήσει για λίγο και οι οποίοι κατόπιν αναζωογονήθηκαν στην ουσία δεν μπορούν να θυμηθούν κάτι από εκείνες τις στιγμές μη συνειδητότητας κατά τις οποίες θα μπορούσαν να οριστούν «νεκροί». Αυτό που θυμούνται, αν θυμούνται κάτι, θα ήταν αυτό που συνέβη την ώρα που πλησίαζε αυτή η σύντομη διακοπή, όχι στη διάρκειά της.

Οι εμπειρίες στα πρόθυρα του θανάτου οι οποίες έχουν δημοσιευτεί σχεδόν πάντα παρουσιάζονται ως θετικές, αν και είναι γνωστό ότι υπάρχουν επίσης αρνητικές εμπειρίες. Η Γαλλίδα ψυχαναλύτρια Κατερίν Λεμέρ το εξηγεί ως εξής: «Εκείνοι που δεν έχουν νιώσει κάποια [εμπειρία στα πρόθυρα του θανάτου] που να ταιριάζει με το πρότυπο που επιβάλλει η Διεθνής Ένωση Μελετών για τα Πρόθυρα του Θανάτου [IANDS] δεν ενδιαφέρονται να αφηγηθούν την ιστορία τους».

Καμία Μνήμη

Το γεγονός είναι ότι δεν έχουμε καμία άλλη εμπειρία ζωής εκτός από αυτήν που ζούμε τώρα, ούτε προηγούμενη ζωή ούτε ζωή πέρα από το θάνατο. Συνεπώς, δεν έχουμε βάσιμες μνήμες από τίποτα άλλο εκτός από τη ζωή που στην πραγματικότητα έχουμε ζήσει.

Εκείνοι που πιστεύουν στη μετενσάρκωση λένε ότι το ίδιο το νόημα της αναγέννησης είναι να έχουμε μια νέα ευκαιρία να βελτιώσουμε την κατάστασή μας. Αν είχαμε πράγματι ζήσει προηγούμενες ζωές, αλλά τις είχαμε λησμονήσει, μια τέτοια απώλεια μνήμης θα συνιστούσε μεγάλη απώλεια. Το ότι θυμόμαστε τα σφάλματά μας είναι αυτό που μας κάνει να ωφελούμαστε από αυτά.

Επίσης, εκείνοι που υποστηρίζουν τη λεγόμενη θεραπεία μετενσάρκωσης πιστεύουν ότι μπορείς να αντιμετωπίσεις καλύτερα τα παρόντα προβλήματα αν, μέσω ύπνωσης, μπορέσεις να θυμηθείς προηγούμενες ζωές. Η θεωρία λέει ότι ξαναγεννιόμαστε με σκοπό να καλυτερέψουμε κάτι, ωστόσο έχουμε ξεχάσει τι είναι αυτό το κάτι.

Η απώλεια της μνήμης στην παρούσα ζωή θεωρείται αναπηρία. Πρέπει να συμβαίνει το ίδιο και σε αυτή την περίπτωση. Η αντίρρηση ότι αυτή η αμνησία δεν πειράζει, εφόσον μόνο οι καλοί άνθρωποι ξαναγεννιούνται ως άνθρωποι, δεν είναι λογική στους σύγχρονους καιρούς μας που η πονηρία κυριαρχεί στην παγκόσμια σκηνή περισσότερο παρά ποτέ. Αν μόνο οι καλοί άνθρωποι ξαναγεννιούνται ως άνθρωποι, από πού ήρθαν όλοι οι κακοί άνθρωποι; Δεν θα έπρεπε να υπάρχουν ολοένα και λιγότεροι πονηροί άνθρωποι; Η αλήθεια είναι: Κανείς, καλός ή πονηρός, δεν μετενσαρκώνεται ποτέ για να αρχίσει μια άλλη ζωή ως άνθρωπος ή οτιδήποτε άλλο.

Ωστόσο, μπορεί να πείτε: ‘Δεν είναι η μετενσάρκωση Γραφική διδασκαλία;’ Ας εξετάσουμε αυτό το ερώτημα στο επόμενο άρθρο.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 6]

Το υποσυνείδητό μας είναι σαν μια βιβλιοθήκη με πληροφορίες που έχουν αποθηκευτεί αλλά μπορεί να ανακληθούν αργότερα

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 7]

«Ο θάνατος είναι κατάσταση», όχι διαδικασία.—Δρ Ρίτσαρντ Μπλάχερ στο Περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου

Διδάσκει ο Λόγος του Θεού τη Μετενσάρκωση;

ΟΠΟΙΟΣ εξετάσει την Αγία Γραφή ελπίζοντας να βρει υποστήριξη για το δόγμα της μετενσάρκωσης είναι βέβαιο ότι θα απογοητευτεί. Πουθενά δεν θα βρείτε ότι οι άνθρωποι έχουν ζήσει προηγούμενες ζωές. Επιπλέον, δεν θα βρείτε εκφράσεις όπως «μετενσάρκωση» ή «μετεμψύχωση» ή «αθάνατη ψυχή» μέσα στην Αγία Γραφή.

Ωστόσο, μερικοί που πιστεύουν στη μετενσάρκωση προσπαθούν να εξηγήσουν αυτή την έλλειψη Γραφικής υποστήριξης λέγοντας ότι η αντίληψη της μετενσάρκωσης ήταν τόσο κοινή στην αρχαιότητα ώστε κάθε εξήγηση θα ήταν περιττή. Είναι αλήθεια ότι το δόγμα της μετενσάρκωσης είναι πολύ παλιό, αλλά ανεξάρτητα από το πόσο παλιό είναι ή το πόσο κοινό ήταν ή δεν ήταν, το ερώτημα παραμένει: Το διδάσκει η Αγία Γραφή;

Στα εδάφια 2 Τιμόθεο 3:16, 17, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για τακτοποίηση ζητημάτων, για διαπαιδαγώγηση στη δικαιοσύνη, ώστε ο άνθρωπος του Θεού να είναι πλήρως ικανός, απόλυτα εξοπλισμένος για κάθε καλό έργο». Ναι, η Αγία Γραφή είναι ο εμπνευσμένος Λόγος του Θεού, ο τρόπος με τον οποίο Αυτός έχει επικοινωνήσει με την ανθρώπινη οικογένεια. Μάλιστα, όπως έγραψε ο Παύλος, αυτή δίνει τη δυνατότητα στον έντιμο ερευνητή να είναι «πλήρως ικανός, απόλυτα εξοπλισμένος» να απαντάει σε όλα τα σημαντικά ερωτήματα για τη ζωή, περιλαμβανομένων ερωτημάτων για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.

Ο Παύλος επίσης δήλωσε: «Όταν λάβατε το λόγο του Θεού, τον οποίο ακούσατε από εμάς, τον δεχτήκατε, όχι ως το λόγο ανθρώπων, αλλά, ακριβώς όπως είναι αληθινά, ως το λόγο του Θεού». (1 Θεσσαλονικείς 2:13) Εφόσον η Αγία Γραφή περιέχει τις σκέψεις του Θεού, όχι εκείνες του ατελούς ανθρώπου, δεν πρέπει να νιώσουμε έκπληξη αν διαπιστώσουμε ότι η Αγία Γραφή συχνά διαφέρει από τις σκέψεις του ανθρώπου ακόμη και αν αυτές ήταν δημοφιλείς στο πέρασμα των ετών. Αλλά ίσως πείτε: ‘Δεν υπονοεί τουλάχιστον, σε ορισμένα μέρη, η Αγία Γραφή τη μετενσάρκωση;’

Εδάφια που Κατανοούνται Εσφαλμένα

Εκείνοι που πιστεύουν στη μετενσάρκωση λένε ότι η Αγία Γραφή θίγει το θέμα στα εδάφια Ματθαίος 17:11-13, όπου ο Ιησούς συνδέει τον Ιωάννη τον Βαφτιστή με τον αρχαίο προφήτη Ηλία. Αυτά τα εδάφια λένε: «‘Πράγματι, ο Ηλίας έρχεται και θα αποκαταστήσει τα πάντα. Ωστόσο, σας λέω ότι ο Ηλίας έχει ήδη έρθει . . .’ Τότε οι μαθητές αντιλήφτηκαν ότι τους μίλησε για τον Ιωάννη τον Βαφτιστή».

Λέγοντας αυτά, μήπως ο Ιησούς εννοούσε ότι ο Ιωάννης ο Βαφτιστής ήταν μετενσάρκωση του προφήτη Ηλία; Ο ίδιος ο Ιωάννης ήξερε ότι δεν ήταν. Σε κάποια περίπτωση, όταν τον ρώτησαν: «Ο Ηλίας είσαι;», ο Ιωάννης απάντησε καθαρά: «Δεν είμαι». (Ιωάννης 1:21) Ωστόσο, είχε προειπωθεί ότι ο Ιωάννης θα πήγαινε μπροστά από τον Μεσσία «με το πνεύμα και τη δύναμη του Ηλία». (Λουκάς 1:17· Μαλαχίας 4:5, 6) Με άλλα λόγια, ο Ιωάννης ο Βαφτιστής ήταν ο «Ηλίας» με την έννοια ότι επιτέλεσε ένα έργο παρόμοιο με το έργο του Ηλία.

Στα εδάφια Ιωάννης 9:1, 2 διαβάζουμε: «Καθώς [ο Ιησούς] προχωρούσε, λοιπόν, είδε έναν άνθρωπο τυφλό εκ γενετής. Και οι μαθητές του τον ρώτησαν: ‘Ραββί, ποιος αμάρτησε, αυτός ή οι γονείς του, και γεννήθηκε τυφλός;’» Μερικοί που πιστεύουν στη μετενσάρκωση λένε ότι, εφόσον αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε τυφλός, η αμαρτία του πρέπει να είχε συμβεί σε κάποια προηγούμενη ζωή.

Αλλά ό,τι και αν ήταν αυτό που ήγειρε το ερώτημα των μαθητών, η απάντηση που έδωσε ο Ιησούς πρέπει να είναι ο καθοριστικός παράγοντας. Αυτός διακήρυξε: «Ούτε αυτός αμάρτησε ούτε οι γονείς του». (Ιωάννης 9:3) Αυτό αντικρούει τη μετενσάρκωση, η οποία θεωρεί ότι οι αναπηρίες εξαρτώνται από αμαρτίες που έγιναν σε κάποια προηγούμενη ζωή. Το σημείο ότι κανείς δεν μπορεί να αμαρτήσει προτού γεννηθεί τονίστηκε επίσης από τον Παύλο όταν έγραψε σχετικά με τον Ησαύ και τον Ιακώβ ότι «δεν είχαν ακόμη γεννηθεί ούτε είχαν πράξει τίποτα καλό ή απαίσιο».—Ρωμαίους 9:11.

Ανάσταση, Όχι Μετενσάρκωση

Αν και η Αγία Γραφή δεν υποστηρίζει το δόγμα της μετενσάρκωσης, κανείς δεν πρέπει να απογοητεύεται. Το άγγελμα της Αγίας Γραφής προσφέρει κάτι πολύ πιο παρηγορητικό από την ιδέα τού να ξαναγεννηθεί κάποιος σε έναν κόσμο γεμάτο ασθένειες, λύπη, πόνο και θάνατο. Μάλιστα, αυτό που προσφέρει η Αγία Γραφή όχι μόνο είναι παρηγορητικό αλλά είναι και η αλήθεια, ο Λόγος του ίδιου του Θεού.

Ο Παύλος εξέφρασε αυτό το ενθαρρυντικό δόγμα ως εξής: «Έχω ελπίδα προς τον Θεό . . . ότι πρόκειται να γίνει ανάσταση και δικαίων και αδίκων». Η λέξη «ανάσταση», ή κάποια μορφή της, εμφανίζεται πάνω από 50 φορές στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, και ο Παύλος την αναφέρει ως αρχικό δόγμα της Χριστιανικής πίστης.—Πράξεις 24:15· Εβραίους 6:1, 2.

Η ανάσταση από τους νεκρούς σημαίνει, προφανώς, ότι υπάρχει ο θάνατος. Πουθενά στην Αγία Γραφή δεν θα βρείτε κάποια ένδειξη για το ότι ο άνθρωπος έχει αθάνατη ψυχή. Αν ο άνθρωπος είχε αθάνατη ψυχή που χωρίζεται από το σώμα κατά το θάνατο και πηγαίνει σε έναν αιώνιο προορισμό στον ουρανό ή στην κόλαση ή μετενσαρκώνεται, τότε δεν θα υπήρχε ανάγκη ανάστασης. Από την άλλη μεριά, περίπου εκατό Γραφικά εδάφια δείχνουν ότι η ανθρώπινη ψυχή είναι, όχι αθάνατη, αλλά θνητή και φθαρτή. Η Αγία Γραφή συνεχώς αναφέρει το θάνατο ως το αντίθετο της ζωής, δηλαδή ανυπαρξία σε αντίθεση με την ύπαρξη.

Ο θάνατος, ή η ανυπαρξία, ήταν η τιμωρία για την αμαρτία του Αδάμ και της Εύας εναντίον του Θεού. Ήταν τιμωρία, όχι είσοδος σε κάποια αθάνατη ζωή κάπου αλλού. Ο Θεός σαφώς διακήρυξε ότι αυτοί θα επέστρεφαν εκεί από όπου ήρθαν—στο χώμα της γης: «Εκ της οποίας ελήφθης· επειδή γη είσαι, και εις γην θέλεις επιστρέψει». (Γένεσις 3:19) Δεν είχαν αθάνατη ψυχή προτού δημιουργηθούν από τον Θεό και τεθούν στη γη, στον κήπο της Εδέμ, και δεν είχαν τίποτα τέτοιο αφότου πέθαναν.

Η ανάσταση από το θάνατο παρομοιάζεται με το ξύπνημα από τον ύπνο ή την ανάπαυση. Για παράδειγμα, ο Ιησούς είπε για τον Λάζαρο τον οποίο επρόκειτο να αναστήσει: «Ο Λάζαρος . . . έχει κοιμηθεί, αλλά ταξιδεύω προς τα εκεί για να τον ξυπνήσω από τον ύπνο». (Ιωάννης 11:11) Σχετικά με τον προφήτη Δανιήλ, διαβάζουμε: «Θέλεις αναπαυθή και θέλεις σταθή [θα εγερθείς, ΜΝΚ] εν τω κλήρω σου εις το τέλος των ημερών».—Δανιήλ 12:13.

Αιώνια Ζωή στη Γη

Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα για εκείνους που ανασταίνονται από το θάνατο; Η Αγία Γραφή αναφέρει δυο είδη ανάστασης—μια ουράνια και μια επίγεια. Η επίγεια ανάσταση πρόκειται να είναι το αποτέλεσμα για τη συντριπτική πλειονότητα εκείνων που έζησαν και πέθαναν κάποτε. Πολύ λίγοι έχουν ουράνια ανάσταση, για να βασιλέψουν με τον Χριστό στην ουράνια Βασιλεία του Θεού. (Αποκάλυψη 14:1-3· 20:4) Πότε θα αρχίσει η επίγεια ανάσταση; Θα αρχίσει όταν αυτό το παρόν πονηρό σύστημα θα έχει καταστραφεί από τον Θεό και μια «νέα γη», μια δίκαιη νέα ανθρώπινη κοινωνία, θα έχει γίνει πραγματικότητα.—2 Πέτρου 3:13· Παροιμίαι 2:21, 22· Δανιήλ 2:44.

Στη «νέα γη» δεν θα υπάρχουν πια αρρώστιες ούτε παθήματα. Ακόμη και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια αλλά θα αντικατασταθεί από την προοπτική της αιώνιας ζωής. «[Ο Θεός] θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Τα παλιά έχουν παρέλθει». (Αποκάλυψη 21:4) Επίσης, ο ψαλμωδός προείπε: «Οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γην, και επ’ αυτής θέλουσι κατοικεί εις τον αιώνα». (Ψαλμός 37:29) Παρόμοια, ο Ιησούς δήλωσε: «Ευτυχισμένοι είναι οι πράοι, επειδή αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη».—Ματθαίος 5:5.

Παραβάλετε αυτές τις μεγαλειώδεις υποσχέσεις του Θεού με το δόγμα της μετενσάρκωσης. Σύμφωνα με αυτή την αντίληψη, υποτίθεται ότι θα επιστρέφετε επανειλημμένα για να ζείτε σε αυτό το ίδιο διεφθαρμένο παλιό σύστημα πραγμάτων. Αυτό θα σήμαινε ότι θα συνεχίζατε να περιβάλλεστε από πονηρία, παθήματα, αρρώστιες και θάνατο σε ένα σχεδόν ακατάπαυστο κύκλο. Τι απελπιστική προοπτική είναι αυτή!

Έτσι, η Αγία Γραφή απαντάει ως εξής στα ερωτήματα «Έχετε ζήσει στο παρελθόν;» και «Θα ξαναζήσετε;»: Όχι, δεν έχετε ζήσει καμία άλλη ζωή εκτός από την παρούσα. Αλλά είναι πιθανό να κάνετε τη ζωή σας διαρκή, ναι, αιώνια. Σήμερα, σε αυτές τις «τελευταίες ημέρες» του παρόντος συστήματος, μπορείτε να έχετε την ελπίδα να επιζήσετε από το τέλος αυτού του κόσμου και να κερδίσετε την είσοδο στο νέο κόσμο του Θεού χωρίς να πεθάνετε. (2 Τιμόθεο 3:1-5· Αποκάλυψη 7:9-15) Ή, αν πεθάνετε προτού φτάσει ο νέος κόσμος του Θεού, μπορείτε να έχετε την ελπίδα να αναστηθείτε σε αιώνια ζωή σε μια παραδεισένια γη.—Λουκάς 23:43.

Αν ασκείτε πίστη στον Ιησού, ό,τι και αν συμβεί, τα λόγια του Ιησού προς τη Μάρθα όταν πέθανε ο αδελφός της ο Λάζαρος εφαρμόζονται επίσης σε εσάς: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Αυτός που ασκεί πίστη σε εμένα, ακόμη και αν πεθάνει, θα έρθει στη ζωή· και ο καθένας που ζει και ασκεί πίστη σε εμένα δεν πρόκειται να πεθάνει ποτέ».—Ιωάννης 11:25, 26.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 8]

Ο Αδάμ δεν είχε αθάνατη ψυχή αλλά επέστρεψε στο χώμα όταν πέθανε

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Ο Λόγος του Θεού διδάσκει την ανάσταση, όχι τη μετενσάρκωση