ΠΩΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΕΡΘΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟΝ ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΟ ΑΜΑΡΤΩΛΟ

7. Ποιο καλό αποτέλεσμα έφερε η απομάκρυνση του παραβάτη από την εκκλησία; (2 Κορινθίους 2:5-8)

⁷ Διαβάστε 2 Κορινθίους 2:5-8. Ο Παύλος σχολίασε ότι «η επίπληξη που δόθηκε από την πλειονότητα [ήταν] αρκετή για έναν τέτοιον άνθρωπο». Με άλλα λόγια, η διαπαιδαγώγηση είχε εξυπηρετήσει τον σκοπό της σε σχέση με τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Ποιος ήταν αυτός ο σκοπός; Να τον οδηγήσει σε μετάνοια.​—Εβρ. 12:11.

8. Ποια οδηγία έδωσε κατόπιν ο Παύλος στην εκκλησία;

⁸ Γι’ αυτό, ο Παύλος έδωσε στην εκκλησία την εξής οδηγία όσον αφορά τον αδελφό που έσφαλε: «Να τον συγχωρήσετε με καλοσύνη και να τον παρηγορήσετε» και «να τον διαβεβαιώσετε για την αγάπη σας». Προσέξτε ότι ο Παύλος ήθελε να κάνει η εκκλησία κάτι περισσότερο από το να δεχτεί απλώς εκείνον τον άνθρωπο ξανά στον λαό του Ιεχωβά. Ο Παύλος ήθελε να διαβεβαιώσουν τον μετανοημένο με τα λόγια, τη συμπεριφορά και τις πράξεις τους ότι όντως τον είχαν συγχωρήσει και τον αγαπούσαν. Έτσι θα έδειχναν καθαρά ότι χαίρονταν που επέστρεψε στην εκκλησία.

9. Γιατί μπορεί μερικοί να δίσταζαν να συγχωρήσουν τον μετανοημένο παραβάτη;

⁹ Ήταν άραγε κάποιοι σε εκείνη την εκκλησία απρόθυμοι να δεχτούν ξανά ανάμεσά τους τον μετανοημένο αμαρτωλό; Η αφήγηση δεν μας λέει, αλλά είναι πιθανό. Άλλωστε, οι πράξεις του δημιούργησαν προβλήματα σε ολόκληρη την εκκλησία και ίσως να ντρόπιασαν ορισμένα άτομα. Μερικοί ίσως θεωρούσαν ότι ήταν άδικο να γίνει αυτός ο άνθρωπος τόσο θερμά δεκτός ως αδελφός ενώ εκείνοι είχαν αγωνιστεί τόσο σκληρά για να παραμείνουν ηθικά καθαροί. (Παράβαλε Λουκάς 15:28-30) Γιατί όμως ήταν σημαντικό να δείξει η εκκλησία γνήσια αγάπη για τον αδελφό που επέστρεψε;

10, 11. Τι θα μπορούσε να συμβεί αν οι πρεσβύτεροι αρνούνταν να συγχωρήσουν τον μετανοημένο αμαρτωλό;

¹⁰ Φανταστείτε τι θα μπορούσε να συμβεί αν οι πρεσβύτεροι δεν επέτρεπαν στον αληθινά μετανοημένο άνθρωπο να επιστρέψει στην εκκλησία ή αν, μετά την επιστροφή του, η εκκλησία αρνούνταν να του δείξει αγάπη. Θα μπορούσε να τον καταπιεί η «υπερβολική λύπη». Θα ήταν εύκολο να νιώσει ότι η κατάστασή του ήταν απελπιστική. Θα μπορούσε μάλιστα να εγκαταλείψει τις προσπάθειες να αποκαταστήσει τη σχέση του με τον Θεό.

¹¹ Ακόμα χειρότερα, αν οι άλλοι αδελφοί και αδελφές στην εκκλησία αρνούνταν να συγχωρήσουν τον μετανοημένο αμαρτωλό, θα έθεταν σε κίνδυνο τη δική τους σχέση με τον Ιεχωβά. Γιατί; Επειδή δεν θα αντανακλούσαν τη συγχωρητική στάση του Ιεχωβά προς τους μετανοημένους παραβάτες, αλλά τη σκληρή και ανελεήμονα στάση του Σατανά. Στην ουσία, θα γίνονταν εργαλεία τα οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο Διάβολος για να καταστρέψει πνευματικά εκείνον τον άνθρωπο.​—2 Κορ. 2:10, 11· Εφεσ. 4:27.

12. Πώς θα μπορούσε η εκκλησία να μιμηθεί τον Ιεχωβά;

¹² Πώς λοιπόν θα μπορούσε η εκκλησία της Κορίνθου να μιμηθεί τον Ιεχωβά και όχι τον Σατανά; Ακολουθώντας τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται ο Ιεχωβά στους μετανοημένους αμαρτωλούς. Προσέξτε τι είπαν κάποιοι Βιβλικοί συγγραφείς σχετικά με τον Ιεχωβά. Ο Δαβίδ είπε ότι είναι “αγαθός και πρόθυμος να συγχωρεί”. (Ψαλμ. 86:5) Ο Μιχαίας έγραψε: «Ποιος Θεός είναι όμοιός σου, που να συγχωρεί το σφάλμα και να παραβλέπει την παράβαση;» (Μιχ. 7:18) Ο δε Ησαΐας δήλωσε: «Ας εγκαταλείψει ο πονηρός την οδό του και ο κακός άνθρωπος τις σκέψεις του· ας επιστρέψει στον Ιεχωβά, ο οποίος θα τον ελεήσει, στον Θεό μας, γιατί αυτός θα συγχωρήσει άφθονα».​—Ησ. 55:7.

13. Γιατί ήταν κατάλληλο να επανενταχθεί στην εκκλησία ο μετανοημένος αμαρτωλός; (Βλέπε το πλαίσιο «Πότε Επανεντάχθηκε Εκείνος ο Άνθρωπος στην Κόρινθο;»)

¹³ Για να μιμηθούν τον Ιεχωβά, οι αδελφοί στην εκκλησία της Κορίνθου έπρεπε να καλοδεχτούν τον μετανοημένο που επέστρεψε και να τον διαβεβαιώσουν για την αγάπη τους. Ακολουθώντας την κατεύθυνση που έδωσε ο Παύλος να καλοδεχτούν τον μετανοημένο αμαρτωλό, οι αδελφοί έδειξαν ότι ήταν «υπάκουοι σε όλα». (2 Κορ. 2:9) Είναι αλήθεια ότι είχαν περάσει μόνο μερικοί μήνες από τότε που τον απομάκρυναν, αλλά η διαπαιδαγώγηση τον είχε οδηγήσει επιτυχώς σε μετάνοια. Επομένως, δεν υπήρχε λόγος να καθυστερούν την επανένταξή του στην εκκλησία.