Δοκιμασία Οσιότητας

Μια γυναίκα που μεγάλωσε στη Ζάμπια λέει: «Από μικρή ήμουν θρησκευόμενη. Η καθημερινή προσευχή στο οικογενειακό ιερό, η τήρηση θρησκευτικών γιορτών και η τακτική προσέλευση στο ναό αποτελούσαν μέρος της ανατροφής μου. Η θρησκεία και η λατρεία που ασκούσα ήταν στενά συνδεδεμένες με την πολιτιστική παράδοση, την κοινότητα και την οικογένειά μου».

Εντούτοις, στα τέλη της εφηβείας της άρχισε να μελετάει τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και λίγο καιρό αργότερα αποφάσισε να αλλάξει τη θρησκεία της. Μήπως ήταν αυτό πράξη ανοσιότητας;

Η απάντησή σας σε αυτά τα ερωτήματα εξαρτάται από την άποψή σας. Η γυναίκα που αναφέρθηκε νωρίτερα λέει: «Στην κοινωνία όπου ζούσα, το να αλλάξει κάποιος τη θρησκεία του ήταν κάτι που τον στιγμάτιζε ανεπανόρθωτα​—η πράξη του λογίζονταν ως εκδήλωση ανοσιότητας, προδοσία της οικογένειας και της κοινότητάς του».

Η οσιότητα στον Ιεχωβά βασίζεται στην αγάπη. Υποκινεί κάποιον να αγαπάει ό,τι αγαπάει ο Ιεχωβά και να μισεί τα πονηρά πράγματα που μισεί ο Ιεχωβά. (Ψαλμός 97:10) Εφόσον η εξέχουσα ιδιότητα του Ιεχωβά είναι η αγάπη, η οσιότητα στον Θεό βοηθάει ένα άτομο να μην ενεργεί με άστοργο τρόπο προς τους άλλους. (1 Ιωάννη 4:8) Γι’ αυτό, αν από οσιότητα στον Θεό ένα άτομο αλλάξει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάει πια την οικογένειά του.

Οσιότητα στον Θεό​—Ωφέλιμη Δύναμη

Η γυναίκα που αναφέρθηκε παραπάνω εξηγεί τις ενέργειές της λέγοντας: «Μέσω της μελέτης της Γραφής, απέκτησα γνώση για τον Ιεχωβά ως τον αληθινό Θεό και ανέπτυξα προσωπική σχέση μαζί του. Ο Ιεχωβά δεν μοιάζει με τους θεούς που λάτρευα προηγουμένως​—είναι τέλεια ισορροπημένος σε αγάπη, δικαιοσύνη, σοφία και δύναμη. Εφόσον ο Ιεχωβά απαιτεί αποκλειστική αφοσίωση, έπρεπε να αφήσω πίσω τους άλλους θεούς.

»Οι γονείς μου μού έλεγαν επανειλημμένα ότι ήταν πάρα πολύ δυσαρεστημένοι μαζί μου και ότι τους απογοήτευσα. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο, εφόσον η επιδοκιμασία των γονέων μου σημαίνει πολλά για εμένα. Καθώς, όμως, αύξανα προοδευτικά σε γνώση της Γραφικής αλήθειας, έγινε φανερή η επιλογή που έπρεπε να κάνω. Δεν μπορούσα να στρέψω τα νώτα μου στον Ιεχωβά.

»Το ότι επέλεξα να είμαι όσια στον Ιεχωβά και όχι στις θρησκευτικές παραδόσεις δεν σημαίνει ότι είμαι ανόσια στην οικογένειά μου. Με τα λόγια και τις πράξεις μου προσπαθώ να τους δείχνω ότι κατανοώ πώς αισθάνονται. Αν, όμως, δεν είμαι όσια στον Ιεχωβά, τότε ίσως εμποδίσω την οικογένειά μου να τον γνωρίσει, και αυτό θα ήταν πραγματικά μια πράξη ανοσιότητας».