• Άγγελμα Ελπίδας για Αποκαρδιωμένους Αιχμαλώτους
    Η Προφητεία του Ησαΐα—Φως για Όλη την Ανθρωπότητα Β΄

    • Κεφάλαιο Δεκαέξι

      Άγγελμα Ελπίδας για Αποκαρδιωμένους Αιχμαλώτους

      Ησαΐας 55:1-13

      1. Περιγράψτε την κατάσταση των Ιουδαίων εξορίστων στη Βαβυλώνα.

      ΗΤΑΝ μια σκοτεινή περίοδος στην ιστορία του Ιούδα. Ο λαός με τον οποίο είχε συνάψει διαθήκη ο Θεός είχε εκτοπιστεί από την πατρίδα του, και τα μέλη του υπέφεραν τώρα αιχμάλωτα στη Βαβυλώνα. Είναι αλήθεια ότι τους είχε δοθεί κάποια ελευθερία για να ασχολούνται με τις καθημερινές τους δραστηριότητες. (Ιερεμίας 29:4-7) Μερικοί μάθαιναν τέχνες ή ασχολούνταν με εμπορικές επιχειρήσεις.a (Νεεμίας 3:8, 31, 32) Παρ’ όλα αυτά, η ζωή δεν ήταν εύκολη για τους Ιουδαίους αιχμαλώτους. Βρίσκονταν σε υποδούλωση, και από φυσική και από πνευματική άποψη. Ας δούμε πώς.

      2, 3. Πώς επηρέασε η εξορία τη λατρεία των Ιουδαίων προς τον Ιεχωβά;

      2 Όταν τα βαβυλωνιακά στρατεύματα κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ., δεν ερήμωσαν απλώς το έθνος, αλλά έπληξαν και την αληθινή λατρεία. Απογύμνωσαν και κατέστρεψαν το ναό του Ιεχωβά, και έπληξαν τη διευθέτηση του ιερατείου αιχμαλωτίζοντας μερικούς από τη φυλή του Λευί και θανατώνοντας άλλους. Χωρίς οίκο λατρείας, χωρίς θυσιαστήριο και χωρίς οργανωμένο ιερατείο, οι Ιουδαίοι αδυνατούσαν να προσφέρουν θυσίες στον αληθινό Θεό όπως προέβλεπε ο Νόμος.

      3 Οι πιστοί Ιουδαίοι μπορούσαν παρ’ όλα αυτά να διατηρούν τη θρησκευτική τους ταυτότητα με το να περιτέμνονται και να ακολουθούν το Νόμο όσο ήταν δυνατόν. Λόγου χάρη, μπορούσαν να απέχουν από απαγορευμένες τροφές και να τηρούν το Σάββατο. Ωστόσο, κάνοντάς το αυτό, διακινδύνευαν να υποστούν τον εμπαιγμό των αιχμαλωτιστών τους, διότι οι Βαβυλώνιοι θεωρούσαν ανόητες τις θρησκευτικές συνήθειες των Ιουδαίων. Η αποκαρδίωση των εξορίστων φαίνεται από τα λόγια του ψαλμωδού: «Δίπλα στους ποταμούς της Βαβυλώνας—εκεί καθήσαμε. Και κλάψαμε όταν θυμηθήκαμε τη Σιών. Στις λεύκες που υπήρχαν στο μέσο της κρεμάσαμε τις άρπες μας. Διότι εκεί οι αιχμαλωτιστές μας ζήτησαν να τους πούμε έναν ύμνο, και οι εμπαίκτες μας να τους ευφράνουμε: “Ψάλτε μας έναν από τους ύμνους της Σιών”».—Ψαλμός 137:1-3.

      4. Γιατί θα ήταν μάταιο να αποβλέπουν οι Ιουδαίοι σε άλλα έθνη για απελευθέρωση, αλλά σε ποιον μπορούσαν να στραφούν για βοήθεια;

      4 Σε ποιον, λοιπόν, μπορούσαν να στραφούν για παρηγοριά οι Ιουδαίοι αιχμάλωτοι; Από πού θα ερχόταν η σωτηρία τους; Σίγουρα όχι από τα γύρω έθνη! Όλα εκείνα τα έθνη ήταν ανίσχυρα μπροστά στα βαβυλωνιακά στρατεύματα, και πολλά διάκειντο εχθρικά προς τους Ιουδαίους. Αλλά η κατάσταση δεν ήταν απελπιστική. Ο Ιεχωβά, εναντίον του οποίου είχαν στασιάσει όταν ήταν ελεύθεροι, φιλεύσπλαχνα τους απηύθυνε μια ενθαρρυντική πρόσκληση, μολονότι βρίσκονταν στην εξορία.

      «Ελάτε στο Νερό»

      5. Ποια είναι η σημασία της έκφρασης «ελάτε στο νερό»;

      5 Μέσω του Ησαΐα, ο Ιεχωβά μιλάει προφητικά στους Ιουδαίους αιχμαλώτους στη Βαβυλώνα: «Ε, όλοι εσείς οι διψασμένοι! Ελάτε στο νερό. Και όσοι δεν έχετε χρήματα! Ελάτε, αγοράστε και φάτε. Ναι, ελάτε, αγοράστε κρασί και γάλα χωρίς χρήματα και χωρίς αντίτιμο». (Ησαΐας 55:1) Αυτά τα λόγια είναι γεμάτα συμβολισμούς. Παραδείγματος χάρη, σκεφτείτε την πρόσκληση: «Ελάτε στο νερό». Χωρίς νερό, είναι αδύνατον να υπάρξει ζωή. Χωρίς αυτό το πολύτιμο υγρό, εμείς οι άνθρωποι μπορούμε να επιβιώσουμε μόλις μία εβδομάδα περίπου. Άρα, είναι κατάλληλο το ότι ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί το νερό ως σύμβολο της επίδρασης που θα έχουν τα λόγια του στους Ιουδαίους αιχμαλώτους. Το άγγελμά του θα τους αναζωογονήσει, σαν ένα δροσερό ποτό σε μια ζεστή ημέρα. Θα τους βγάλει από την απελπισία, σβήνοντας τη δίψα τους για αλήθεια και δικαιοσύνη. Και θα τους εμφυσήσει ελπίδα για απελευθέρωση από την αιχμαλωσία. Ωστόσο, για να ωφεληθούν, οι Ιουδαίοι εξόριστοι θα χρειαστεί να «πιουν» το άγγελμα του Θεού, να του δώσουν προσοχή και να ενεργήσουν σε αρμονία με αυτό.

      6. Πώς θα ωφεληθούν οι Ιουδαίοι αν αγοράσουν «κρασί και γάλα»;

      6 Ο Ιεχωβά προσφέρει, επίσης, «κρασί και γάλα». Το γάλα ενισχύει το σώμα των παιδιών και τα βοηθάει να μεγαλώσουν. Παρόμοια, τα λόγια του Ιεχωβά θα ενισχύσουν πνευματικά τα μέλη του λαού του και θα τους δώσουν τη δυνατότητα να ισχυροποιήσουν τη σχέση τους μαζί του. Τι θα πούμε, όμως, για το κρασί; Το κρασί χρησιμοποιείται συχνά σε εορταστικές εκδηλώσεις. Στην Αγία Γραφή, συσχετίζεται με την ευημερία και την ευφροσύνη. (Ψαλμός 104:15) Λέγοντας στο λαό του να “αγοράσουν κρασί”, ο Ιεχωβά τούς διαβεβαιώνει ότι η ολόψυχη επάνοδος στην αληθινή λατρεία θα τους “γεμίσει χαρά”.—Δευτερονόμιο 16:15· Ψαλμός 19:8· Παροιμίες 10:22.

      7. Γιατί γίνεται αξιοπρόσεκτη η συμπόνια του Ιεχωβά προς τους εξορίστους, και τι μας διδάσκει για αυτόν;

      7 Πόσο ελεήμων είναι ο Ιεχωβά που χορηγεί τέτοια πνευματική αναζωογόνηση στους εξόριστους Ιουδαίους! Η συμπόνια του γίνεται ακόμη πιο αξιοπρόσεκτη αν θυμηθούμε πόσες φορές λοξοδρόμησαν και στασίασαν οι Ιουδαίοι στο παρελθόν. Δεν μπορεί να λεχθεί ότι αξίζουν την επιδοκιμασία του Ιεχωβά. Εντούτοις, ο ψαλμωδός Δαβίδ έγραψε αιώνες νωρίτερα: «Ο Ιεχωβά είναι ελεήμων και φιλεύσπλαχνος, είναι μακρόθυμος και αφθονεί σε στοργική καλοσύνη. Δεν θα βρίσκει διαρκώς σφάλματα ούτε θα παραμένει αγανακτισμένος στον αιώνα». (Ψαλμός 103:8, 9) Αντί να διακόψει τις σχέσεις του με το λαό του, ο Ιεχωβά κάνει το πρώτο βήμα για τη συμφιλίωση. Πράγματι, είναι Θεός που «βρίσκει ευχαρίστηση στη στοργική καλοσύνη».—Μιχαίας 7:18.

      Εμπιστοσύνη σε Εσφαλμένη Κατεύθυνση

      8. Πού έθεταν την εμπιστοσύνη τους πολλοί Ιουδαίοι, μολονότι τους είχε δοθεί ποια προειδοποίηση;

      8 Μέχρι τώρα πολλοί Ιουδαίοι δεν έχουν θέσει πλήρως την εμπιστοσύνη τους στον Ιεχωβά για σωτηρία. Παραδείγματος χάρη, πριν από την πτώση της Ιερουσαλήμ, οι ηγέτες της απέβλεπαν για υποστήριξη σε ισχυρά έθνη, εκπορνευόμενοι, σαν να λέγαμε, τόσο στην Αίγυπτο όσο και στη Βαβυλώνα. (Ιεζεκιήλ 16:26-29· 23:14) Εύλογα, ο Ιερεμίας τούς προειδοποίησε: «Καταραμένος είναι ο ακμαίος άντρας που θέτει την εμπιστοσύνη του σε χωματένιο άνθρωπο και κάνει τη σάρκα βραχίονά του και του οποίου η καρδιά απομακρύνεται από τον Ιεχωβά». (Ιερεμίας 17:5) Ωστόσο, αυτό ακριβώς έκανε ο λαός του Θεού!

      9. Από ποια άποψη μπορεί πολλοί Ιουδαίοι να “ξοδεύουν χρήματα για αυτό που δεν είναι ψωμί”;

      9 Τώρα είναι υποδουλωμένοι σε ένα από τα έθνη στα οποία είχαν θέσει την εμπιστοσύνη τους. Πήραν άραγε το μάθημά τους; Πολλοί ίσως όχι, διότι ο Ιεχωβά ρωτάει: «Γιατί ξοδεύετε χρήματα για αυτό που δεν είναι ψωμί, και γιατί δίνετε το μόχθο σας σε αυτό που δεν καταλήγει σε χορτασμό;» (Ησαΐας 55:2α) Αν οι αιχμάλωτοι Ιουδαίοι εμπιστεύονται σε οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον Ιεχωβά, τότε “ξοδεύουν χρήματα για αυτό που δεν είναι ψωμί”. Είναι βέβαιο ότι η Βαβυλώνα δεν πρόκειται να τους απελευθερώσει, εφόσον η πολιτική της είναι να μην επιτρέπει ποτέ τον επαναπατρισμό των αιχμαλώτων. Στην πραγματικότητα, η Βαβυλώνα με την ιμπεριαλιστική και κερδοσκοπική νοοτροπία της, καθώς και με την ψεύτικη λατρεία της, δεν έχει τίποτα να προσφέρει στους εξόριστους Ιουδαίους.

      10. (α) Πώς θα ανταμείψει ο Ιεχωβά τους εξόριστους Ιουδαίους αν τον ακούσουν; (β) Ποια διαθήκη είχε κάνει ο Ιεχωβά με τον Δαβίδ;

      10 Ο Ιεχωβά εκλιπαρεί το λαό του: «Ακούστε με προσεκτικά, και φάτε αυτό που είναι καλό, και ας βρει η ψυχή σας εξαιρετική ευχαρίστηση στο πάχος. Κλίνετε το αφτί σας και ελάτε σε εμένα. Ακούστε, και η ψυχή σας θα μείνει ζωντανή, και θα συνάψω πρόθυμα μαζί σας διαθήκη που θα παραμένει στον αιώνα, σχετικά με τις εκδηλώσεις στοργικής καλοσύνης προς τον Δαβίδ οι οποίες είναι πιστές». (Ησαΐας 55:2β, 3) Η μοναδική ελπίδα αυτών των πνευματικά υποσιτιζόμενων ανθρώπων είναι ο Ιεχωβά, ο οποίος τους μιλάει τώρα προφητικά μέσω του Ησαΐα. Η ίδια η ζωή τους εξαρτάται από το αν θα ακούσουν το άγγελμα του Θεού, διότι αυτός δηλώνει ότι, αν το κάνουν αυτό, “η ψυχή τους θα μείνει ζωντανή”. Ποια είναι, όμως, η «διαθήκη που θα παραμένει στον αιώνα», την οποία θα συνάψει ο Ιεχωβά με όσους ανταποκριθούν ευνοϊκά σε αυτόν; Αυτή η διαθήκη σχετίζεται «με τις εκδηλώσεις στοργικής καλοσύνης προς τον Δαβίδ». Αιώνες νωρίτερα, ο Ιεχωβά υποσχέθηκε στον Δαβίδ ότι ο θρόνος του θα “εδραιωνόταν στον αιώνα”. (2 Σαμουήλ 7:16) Άρα, η «διαθήκη που θα παραμένει στον αιώνα», η οποία μνημονεύεται εδώ, αφορά τη διακυβέρνηση.

      Ένας Μόνιμος Κληρονόμος μιας Αιώνιας Βασιλείας

      11. Γιατί οι εξόριστοι στη Βαβυλώνα μπορεί να θεωρούν υπερβολική την εκπλήρωση της υπόσχεσης που έδωσε ο Θεός στον Δαβίδ;

      11 Ομολογουμένως, αυτοί οι Ιουδαίοι εξόριστοι μπορεί να θεωρούν υπερβολική την ιδέα της διακυβέρνησης από κάποιον που ανήκει στη γραμμή του Δαβίδ. Έχουν χάσει τη γη τους, ακόμη δε και την υπόστασή τους ως έθνους! Αλλά αυτό είναι απλώς προσωρινό. Ο Ιεχωβά δεν έχει ξεχάσει τη διαθήκη του με τον Δαβίδ. Όσο ανέφικτο και αν φαίνεται αυτό από ανθρώπινη άποψη, ο σκοπός του Θεού για μια αιώνια Βασιλεία στη γραμμή του Δαβίδ πράγματι θα επιτύχει. Αλλά πώς και πότε; Το 537 Π.Κ.Χ., ο Ιεχωβά απελευθερώνει το λαό του από την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα και τους αποκαθιστά στην πατρίδα τους. Οδηγεί αυτό το γεγονός στην ίδρυση μιας βασιλείας που θα διαρκέσει στον αιώνα; Όχι, αυτοί εξακολουθούν να είναι υποτελείς σε μια άλλη ειδωλολατρική αυτοκρατορία, τη Μηδοπερσία. «Οι προσδιορισμένοι καιροί» κατά τους οποίους θα κυβερνούν τα έθνη δεν έχουν λήξει ακόμη. (Λουκάς 21:24) Εφόσον δεν υπάρχει βασιλιάς στον Ισραήλ, η υπόσχεση που έδωσε ο Ιεχωβά στον Δαβίδ θα παραμένει ανεκπλήρωτη επί αιώνες ακόμη.

      12. Ποιο βήμα έκανε ο Ιεχωβά προς την εκπλήρωση της διαθήκης την οποία είχε συνάψει με τον Δαβίδ για τη Βασιλεία;

      12 Πεντακόσια και πλέον χρόνια μετά την απελευθέρωση του Ισραήλ από την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα, ο Ιεχωβά έκανε ένα σημαντικό βήμα προς την εκπλήρωση της διαθήκης για τη Βασιλεία, όταν μετέφερε τη ζωή του πρωτότοκου Γιου του, εκείνου που αποτέλεσε την αρχή του δημιουργικού του έργου, από την ουράνια δόξα στη μήτρα της Ιουδαίας παρθένας Μαρίας. (Κολοσσαείς 1:15-17) Όταν ανακοίνωσε αυτό το συμβάν, ο άγγελος του Ιεχωβά είπε στη Μαρία: «Αυτός θα είναι μεγάλος και θα αποκληθεί Γιος του Υψίστου· και ο Ιεχωβά Θεός θα του δώσει το θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του, και αυτός θα βασιλεύει στον οίκο του Ιακώβ για πάντα, και δεν θα υπάρξει τέλος στη βασιλεία του». (Λουκάς 1:32, 33) Ο Ιησούς, λοιπόν, γεννήθηκε από τη βασιλική γραμμή του Δαβίδ και κληρονόμησε το δικαίωμα της βασιλικής διακυβέρνησης. Αφότου θα ενθρονιζόταν, ο Ιησούς θα κυβερνούσε «στον αιώνα». (Ησαΐας 9:7· Δανιήλ 7:14) Έτσι λοιπόν, άνοιξε τώρα ο δρόμος για την εκπλήρωση της υπόσχεσης που είχε δώσει πριν από αιώνες ο Ιεχωβά στον Βασιλιά Δαβίδ ότι θα του εξασφάλιζε έναν μόνιμο κληρονόμο.

      “Διοικητής στις Εθνότητες”

      13. Πώς ήταν ο Ιησούς “μάρτυρας στις εθνότητες” τόσο στη διάρκεια της διακονίας του όσο και μετά την ανάληψή του;

      13 Τι θα κάνει αυτός ο μελλοντικός βασιλιάς; Ο Ιεχωβά λέει: «Δείτε! Τον έδωσα ως μάρτυρα στις εθνότητες, ως ηγέτη και διοικητή στις εθνότητες». (Ησαΐας 55:4) Όταν μεγάλωσε, ο Ιησούς έγινε εκπρόσωπος του Ιεχωβά στη γη, μάρτυρας του Θεού στα έθνη. Στη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής του, η διακονία του στρεφόταν προς τα «χαμένα πρόβατα του οίκου του Ισραήλ». Εντούτοις, λίγο πριν από την ανάληψή του στον ουρανό, ο Ιησούς είπε στους ακολούθους του: «Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη . . . Εγώ είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες μέχρι την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων». (Ματθαίος 10:5, 6· 15:24· 28:19, 20) Έτσι, το άγγελμα της Βασιλείας μεταδόθηκε αργότερα στους μη Ιουδαίους, και μερικοί από αυτούς συμμετείχαν στην εκπλήρωση της διαθήκης που είχε γίνει με τον Δαβίδ. (Πράξεις 13:46) Με αυτόν τον τρόπο, ακόμη και μετά το θάνατο, την ανάσταση και την ανάληψή του στον ουρανό, ο Ιησούς εξακολούθησε να είναι “μάρτυρας [του Ιεχωβά] στις εθνότητες”.

      14, 15. (α) Πώς απέδειξε ο Ιησούς ότι ήταν “ηγέτης και διοικητής”; (β) Ποια προοπτική είχαν οι ακόλουθοι του Ιησού τον πρώτο αιώνα;

      14 Ο Ιησούς θα ήταν επίσης “ηγέτης και διοικητής”. Επαληθεύοντας αυτή την προφητική περιγραφή, όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, αποδέχτηκε πλήρως τις ευθύνες του ως κεφαλής και ανέλαβε την ηγεσία από κάθε άποψη, προσελκύοντας τεράστια πλήθη, διδάσκοντάς τους λόγια αλήθειας και δείχνοντας τα οφέλη που απολαμβάνουν όσοι ακολουθούν την ηγεσία του. (Ματθαίος 4:24· 7:28, 29· 11:5) Εκπαίδευσε αποτελεσματικά τους μαθητές του, προετοιμάζοντάς τους για να αναλάβουν την εκστρατεία κηρύγματος που βρισκόταν μπροστά τους. (Λουκάς 10:1-12· Πράξεις 1:8· Κολοσσαείς 1:23) Μέσα σε τριάμισι μόνο χρόνια, ο Ιησούς έθεσε το θεμέλιο για μια ενοποιημένη, διεθνή εκκλησία με χιλιάδες μέλη προερχόμενα από πολλές φυλές! Μόνο ένας πραγματικός “ηγέτης και διοικητής” θα μπορούσε να επιτελέσει ένα τέτοιο τεράστιο έργο.b