Μου άρεσε να τους δείχνω ότι η Γραφή παραβάλλει τη ζωή του Χριστιανού με αθλητική διοργάνωση. Τρέχουμε στον αγώνα για το βραβείο της αιώνιας ζωής.​—2 Τιμόθεο 2:5· 4:7, 8.

Αναμφίβολα, αυτό που δίνει πραγματικό νόημα και ευτυχία στη ζωή δεν είναι η νίκη σε αθλητικές διοργανώσεις, αλλά η επιτέλεση του θελήματος του Δημιουργού μας. Οι συζητήσεις μου με άλλους αθλητές ώθησαν μερικούς να αναθεωρήσουν τους στόχους τους, και αρκετοί ενστερνίστηκαν τις Γραφικές αλήθειες που είχαν αλλάξει τη ζωή μου. Νιώθω μεγάλη χαρά βλέποντας πολλούς από αυτούς να δείχνουν στην υπηρεσία του Θεού τον ίδιο ζήλο που έδειχναν στον αθλητισμό.

Στο διάβα των ετών, είχα την ευκαιρία να εκπαιδεύσω πολλούς ώστε να κάνουν πρόοδο στον αγώνα για τη ζωή, «την πραγματική ζωή» στο νέο κόσμο του Θεού. (1 Τιμόθεο 6:19) Όταν προπονείς αθλητές για να τους βοηθήσεις να φτάσουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους, χρειάζεται να τους καταλαβαίνεις. Ο προπονητής πρέπει να τους βοηθάει να αναπτύσσουν τα δυνατά τους σημεία και να ελαχιστοποιούν τις αδυναμίες τους. Χρειάζεται να τους εμπνέει ώστε να μην παραιτηθούν και να πετύχουν τις καλύτερες δυνατές επιδόσεις.

Εκπλήσσομαι βλέποντας πόσα κοινά σημεία έχει ο Χριστιανός με έναν αθλητή, όπως τόνισε ο απόστολος Παύλος στην πρώτη του επιστολή προς τους Κορινθίους. Ο επιτυχημένος αθλητής μένει προσηλωμένος στις προπονήσεις του και δεν ονειρεύεται απλώς τη νίκη. Θέτει ρεαλιστικούς στόχους και εργάζεται συστηματικά για να τους πραγματοποιήσει. Αν δεν μείνει προσηλωμένος στο στόχο του και σταματήσει τις έντονες προσπάθειες, όλη η σκληρή δουλειά που έχει ήδη κάνει πάει χαμένη. Ο αληθινός Χριστιανός πρέπει να δείχνει παρόμοια προσήλωση.

Επίσης, ο επιτυχημένος αθλητής ακολουθεί σχολαστικά ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα για τη φυσική του κατάσταση παραμένοντας πειθαρχημένος όσον αφορά το διαιτολόγιό του. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τον αληθινό Χριστιανό. Δεν τρέφεται με ανήθικες διδασκαλίες, τρώγοντας από «το τραπέζι των δαιμόνων», όπως το έθεσε ο απόστολος Παύλος. Αντιθέτως, τρέφεται με την πλούσια πνευματική τροφή που παρέχει ο Θεός στο Λόγο του, την Αγία Γραφή. (1 Κορινθίους 10:21) Επιπρόσθετα, όταν ανακύπτουν δυσκολίες, ο επιτυχημένος αθλητής διατηρεί θετική στάση. Παραδέχεται τα λάθη του και διορθώνεται. «Έτσι τρέχω, όχι με αβεβαιότητα», έγραψε ο Παύλος, και πρόσθεσε ότι “γρονθοκοπούσε το σώμα του” για να μην αποκλειστεί από τον αγώνα.​—1 Κορινθίους 9:24-27.

Η σύζυγός μου και εγώ εξακολουθούμε να ενδιαφερόμαστε για τη φυσική μας κατάσταση, γι’ αυτό και πηγαίνουμε τακτικά στο γυμναστήριο. Δεν επιτρέπουμε, όμως, σε αυτό να μας εμποδίζει να υπηρετούμε τον Ιεχωβά, ο οποίος δημιούργησε τους ανθρώπους με τόσο θαυμαστό τρόπο. (Ψαλμός 139:14) Μένουμε και οι δυο προσηλωμένοι στην απόκτηση του βραβείου της “πραγματικής ζωής”​—εκείνης που «θα έρθει» στο νέο κόσμο του Θεού.​—1 Τιμόθεο 4:8.

Αφού περιέγραψε το «σύννεφο μαρτύρων» της προχριστιανικής εποχής, ο απόστολος Παύλος πρότρεψε: «Ας αποβάλουμε και εμείς κάθε βάρος και την αμαρτία που μας μπλέκει εύκολα και ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που έχει τεθεί μπροστά μας». (Εβραίους 12:1) Δεν υπάρχει τίποτα πιο αξιόλογο από τη συμμετοχή σε αυτόν τον αγώνα, και αυτό γιατί η επιτυχής ολοκλήρωσή του θα φέρει αιώνιες ευλογίες σε όλους τους συμμετέχοντες.​—2 Τιμόθεο 4:7, 8.