Εκείνη την περίοδο κατανοούσαν ότι ‘οι ανώτερες εξουσίες’, οι οποίες αναφέρονται στα εδάφια Ρωμαίους 13:1-7, ήταν οι κοσμικοί κυβερνήτες. Σε αρμονία με αυτό, πρότρεπαν να εκδηλώνεται σεβασμός στους κυβερνητικούς αξιωματούχους. Εξετάζοντας το εδάφιο Ρωμαίους 13:7, ο Κ. Τ. Ρώσσελ, στο βιβλίο Η Νέα Κτίσις (που εκδόθηκε το 1904, στην αγγλική), δήλωσε ότι οι αληθινοί Χριστιανοί ‘φυσιολογικά θα είναι οι πλέον ειλικρινείς στο να αναγνωρίζουν τους μεγάλους αυτού του κόσμου και οι πλέον υπάκουοι στους νόμους και στις απαιτήσεις του νόμου, εκτός αν αυτά βρίσκονται σε αντίθεση προς τις ουράνιες απαιτήσεις και εντολές. Ελάχιστοι, αν όχι κανένας, από τους επίγειους κυβερνήτες των ημερών μας θα επικρίνουν την αναγνώριση ενός υπέρτατου Δημιουργού και της ύψιστης υποταγής στις εντολές του. Ως εκ τούτου, [οι αληθινοί Χριστιανοί] πρέπει να βρίσκονται μεταξύ των πλέον νομοταγών του παρόντος καιρού—να μην είναι ταραχοποιοί, φιλόνικοι, επικριτές’.

Μολονότι προσπαθούσαν να κάνουν εκείνο που πίστευαν πως ευαρεστούσε τον Θεό, η στάση τους δεν ήταν πάντοτε στάση αυστηρής ουδετερότητας. Αυτό που έκαναν επηρεαζόταν από την πεποίθηση, την οποία συμμερίζονταν και άλλοι κατ’ όνομα Χριστιανοί, ότι «οι ανώτερες εξουσίες» ήταν «χειροτονημένες από τον Θεό», σύμφωνα με τη διατύπωση της Μετάφρασης Βασιλέως Ιακώβου. (Ρωμ. 13:1) Έτσι, σε αρμονία με ένα διάγγελμα του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, η Σκοπιά παρότρυνε τους Σπουδαστές της Γραφής να συμμετάσχουν στην τήρηση της 30ής Μαΐου 1918 ως μέρας προσευχής και ικεσίας για την έκβαση του παγκόσμιου πολέμου.a