Οργανώνονται για να Κηρύξουν τα Καλά Νέα

Από πολύ νωρίς, ο αδελφός Ρώσσελ αναγνώρισε ότι μια από τις πιο σημαντικές ευθύνες κάθε μέλους της Χριστιανικής εκκλησίας ήταν το ευαγγελιστικό έργο. (1 Πέτρ. 2:9) Η Σκοπιά εξήγησε ότι δεν εφαρμόζονταν μόνο στον Ιησού, αλλά και σε όλους τους χρισμένους από το πνεύμα ακολούθους του, τα προφητικά λόγια του εδαφίου Ησαΐας 61:1, το οποίο λέει σύμφωνα με τη Μετάφραση Νέου Κόσμου: ‘Ο Ιεχωβά με έχει χρίσει να λέω καλά νέα’ ή, όπως αποδίδει η Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου τον τρόπο με τον οποίο παρέθεσε αυτό το εδάφιο ο Ιησούς, «Εκείνος με έχει χρίσει για να κηρύττω το ευαγγέλιο».—Λουκ. 4:18.

Ήδη το 1881, η Σκοπιά (στην αγγλική) περιείχε το άρθρο «Ζητούνται 1.000 Κήρυκες». Επρόκειτο για μια έκκληση που έγινε σε κάθε μέλος της εκκλησίας να χρησιμοποιεί όσο χρόνο μπορούσε (μισή ώρα, μία ώρα, δύο, τρεις) για να συμμετέχει στη διάδοση της Βιβλικής αλήθειας. Δόθηκε επίσης η παρότρυνση να αναλάβουν έργο βιβλιοπώλη ευαγγελιστή άντρες και γυναίκες που δεν είχαν οικογένειες εξαρτώμενες από εκείνους και οι οποίοι μπορούσαν να διαθέτουν το μισό ή και περισσότερο από το χρόνο τους αποκλειστικά για το έργο του Κυρίου. Ο αριθμός εκείνων που συμμετείχαν στο έργο αυτό ως βιβλιοπώλες ποίκιλλε σημαντικά από έτος σε έτος, αλλά το 1885 αυτοί ήταν ήδη γύρω στους 300. Και μερικοί άλλοι είχαν κάποια συμμετοχή αλλά σε πιο περιορισμένη κλίμακα. Οι βιβλιοπώλες λάβαιναν διάφορες εισηγήσεις ως προς το πώς να διεξάγουν το έργο τους. Αλλά ο αγρός ήταν τεράστιος και, τουλάχιστον στην αρχή, επέλεγαν οι ίδιοι τον τομέα τους και μετακινούνταν από τη μια περιοχή στην άλλη ανάλογα με το τι έκριναν εκείνοι κυρίως πως ήταν καλύτερο. Κατόπιν, όταν συναντιόνταν στις συνελεύσεις, έκαναν τις αναγκαίες προσαρμογές προκειμένου να συντονίσουν τις προσπάθειές τους.

Το ίδιο έτος που άρχισε η υπηρεσία βιβλιοπώλη, ο αδελφός Ρώσσελ έδωσε για τύπωμα πολλά φυλλάδια (και βιβλιάρια) που προορίζονταν για δωρεάν διανομή. Από αυτά ξεχώριζε το έντυπο Τροφή για Σκεπτομένους Χριστιανούς (Food for Thinking Christians), από το οποίο διανεμήθηκαν 1.200.000 αντίτυπα τους πρώτους τέσσερις μήνες. Το έργο που αφορούσε τις διευθετήσεις για την εκτύπωση και τη διανομή αυτή έγινε αιτία να σχηματιστεί η Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά της Σιών για να φροντίζει τις απαραίτητες λεπτομέρειες. Ο αδελφός Ρώσσελ, προκειμένου να μη διακοπεί το έργο σε περίπτωση θανάτου του και προκειμένου να διευκολυνθεί η διαχείριση των δωρεών οι οποίες θα χρησιμοποιούνταν για το έργο, έκανε αίτηση να γίνει νομική καταχώρηση της Εταιρίας, πράγμα που έγινε επισήμως στις 15 Δεκεμβρίου 1884. Αυτό έφερε σε ύπαρξη ένα νομικό πρόσωπο, κάτι που ήταν απαραίτητο.

Ανάλογα με τις ανάγκες που ανέκυπταν, ιδρύονταν γραφεία τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά και σε άλλες χώρες. Το πρώτο ήταν στο Λονδίνο της Αγγλίας, στις 23 Απριλίου 1900. Ένα άλλο στο Έλμπερφελντ της Γερμανίας το 1902. Ύστερα από δυο χρόνια, στην άλλη άκρη της γης, οργανώθηκε ένα τμήμα στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Τον καιρό της συγγραφής αυτού του βιβλίου, υπήρχαν 99 τμήματα σε όλο τον κόσμο.

Μολονότι είχαν αρχίσει να παίρνουν μορφή οι οργανωτικές διευθετήσεις που ήταν αναγκαίες για την παροχή πληθώρας Γραφικών εντύπων, στην αρχή οι εκκλησίες ήταν εκείνες που έθεταν σε εφαρμογή οποιεσδήποτε τοπικές διευθετήσεις για τη δημόσια διανομή εκείνης της ύλης. Σε μια επιστολή με ημερομηνία 16 Μαρτίου 1900, ο αδελφός Ρώσσελ ανέφερε πώς έβλεπε εκείνος αυτό το θέμα. Αυτή η επιστολή, η οποία απευθυνόταν προς «Αλεξάντερ Μ. Γκράχαμ και Εκκλησία Βοστώνης, Μασαχουσέτη», έλεγε: «Όπως γνωρίζετε όλοι, η ρητή πρόθεσή μου είναι να αφήνω την κάθε ομάδα του λαού του Κυρίου να διαχειρίζεται μόνη της τις υποθέσεις της, σύμφωνα με τη δική της κρίση, κάνοντας εισηγήσεις, όχι υπό τύπο παρέμβασης, αλλά υπό τύπο απλής συμβουλής». Αυτό αφορούσε, όχι μόνο τις συναθροίσεις τους, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο διεξήγαν τη διακονία τους στον αγρό. Γι’ αυτό, αφού έδινε στους αδελφούς μερικές πρακτικές συμβουλές, κατέληγε με τα λόγια: «Αυτά είναι απλώς μια εισήγηση».

[Πλαίσιο στη σελίδα 211]

Τίνος Είναι το Έργο;

Προς το τέλος της επίγειας ζωής του, ο Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ έγραψε: «Συχνότατα ο λαός του Θεού ξεχνάει πως ο Ίδιος ο Κύριος είναι επικεφαλής του έργου Του. Συχνότατα γίνεται η σκέψη: Εμείς θα κάνουμε κάποιο έργο και θα κάνουμε τον Θεό να συνεργαστεί με εμάς στο έργο μας. Πρέπει να έχουμε τη σωστή άποψη των πραγμάτων και να διακρίνουμε ότι ο Θεός έχει ως σκοπό του ένα μεγάλο έργο και το διεξάγει· και ότι αυτό θα επιτύχει, εντελώς ανεξάρτητα από εμάς και τις προσπάθειές μας· και ότι είναι μεγάλο το προνόμιο που έχει δοθεί στο λαό του Θεού να συνεργαστεί με τον Πλάστη του στην εκτέλεση των δικών Του σχεδίων, των δικών Του σκοπών, των δικών Του διευθετήσεων, με το δικό Του τρόπο. Βλέποντας τα πράγματα από αυτή την άποψη, πρέπει να προσευχόμαστε και να προσέχουμε ώστε να γνωρίζουμε και να εκτελούμε το θέλημα του Κυρίου, ικανοποιημένοι με οποιοδήποτε ρόλο μάς δίνεται, εφόσον ο Θεός μας είναι εκείνος που μας οδηγεί. Αυτή είναι η τακτική την οποία επιδιώκει να ακολουθεί η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά».—«Σκοπιά» 1 Μαΐου 1915 (στην αγγλική).