Περιφρόνηση για τα Πνευματικά Ζητήματα. Ο Ησαύ έγινε επιδέξιος και τολμηρός κυνηγός, «άγριος άντρας». Σε αντίθεση με τον αδελφό του, τον “άμεμπτο” Ιακώβ, ο Ησαύ είχε σαρκικό και υλιστικό φρόνημα. (Γε 25:27, υποσ.) Αλλά ο Ισαάκ αγαπούσε τον Ησαύ, «επειδή αυτό σήμαινε κυνήγι για το στόμα του».—Γε 25:28.

Μια ημέρα, ο Ησαύ ήρθε από τον αγρό κουρασμένος και πεινασμένος την ώρα που ο Ιακώβ μαγείρευε κάποιο φαγητό. Απαντώντας στην έκκληση του Ησαύ: «Γρήγορα, σε παρακαλώ, δώσε μου μια μπουκιά από το κόκκινο—αυτό εκεί το κόκκινο», ο Ιακώβ τού ζήτησε να του πουλήσει τα πρωτοτόκιά του. Χωρίς καμιά εκτίμηση για τα ιερά πράγματα, συγκεκριμένα για την υπόσχεση που είχε δώσει ο Ιεχωβά στον Αβραάμ αναφορικά με το σπέρμα μέσω του οποίου όλα τα έθνη της γης θα έφερναν ευλογία στον εαυτό τους, ο Ησαύ ασυλλόγιστα—και μάλιστα με όρκο—πούλησε τα πρωτοτόκιά του στον Ιακώβ για ένα γεύμα από βρασμένες φακές και ψωμί. Καταφρονώντας με αυτόν τον τρόπο τα πρωτοτόκια και θεωρώντας τα ευτελή, ο Ησαύ έδειξε πλήρη απιστία. Ίσως να μην ήθελε να συμμετάσχει στα παθήματα που θα επέφερε η εκπλήρωση του λόγου του Θεού σχετικά με το σπέρμα του Αβραάμ: «Το σπέρμα σου θα γίνουν πάροικοι σε γη που δεν θα είναι δική τους και θα τους υπηρετούν, και εκείνοι θα τους ταλαιπωρούν τετρακόσια χρόνια».—Γε 15:13· 25:29-34· Εβρ 12:16.

Σε ηλικία 40 ετών, ο Ησαύ έκανε μόνος του διευθετήσεις για να παντρευτεί. Επέλεξε να γίνει πολύγαμος και, σε αντίθεση με τον πατέρα του τον Ισαάκ, ο οποίος είχε αφήσει τον πατέρα του τον Αβραάμ να του βρει σύζυγο μέσα από τους λάτρεις του Ιεχωβά, ο Ησαύ πήρε για συζύγους του δύο ειδωλολάτρισσες Χετταίες, την Ιουδίθ (Οολιβαμά;) και τη Βασεμάθ (Αδά;). Αυτές οι γυναίκες έφερναν πίκρα στο πνεύμα τόσο του Ισαάκ όσο και της Ρεβέκκας.—Γε 26:34, 35· 36:2· 24:1-4, 50, 51· βλέπε ΒΑΣΕΜΑΘ Αρ. 1· ΙΟΥΔΙΘ.

Θεϊκές Αρχές που Φανερώνονται. Η προσωπικότητα του Ησαύ δείχνει καθαρά ότι η εκλογή του Ιακώβ ως προπάτορα του υποσχεμένου Σπέρματος δεν ήταν αυθαίρετη ούτε ήταν ένδειξη αδικαιολόγητης μεροληψίας από μέρους του Ιεχωβά Θεού. Η έλλειψη εκτίμησης που εκδήλωσε ο Ησαύ για τα πνευματικά πράγματα, σε συνδυασμό με την ισχυρή τάση του προς την ικανοποίηση των σαρκικών επιθυμιών, τον κατέστησε ακατάλληλο για να βρίσκεται στην άμεση γενεαλογική γραμμή του υποσχεμένου Σπέρματος. Γι’ αυτό και ο Ιεχωβά είπε μέσω του Μαλαχία του προφήτη του: «Εγώ όμως αγάπησα τον Ιακώβ, τον δε Ησαύ τον μίσησα». Ο Παύλος δεν μνημονεύει τον Ησαύ στο πιστό σύννεφο μαρτύρων του 11ου κεφαλαίου της προς Εβραίους επιστολής, όταν λέει: «Μέσω πίστης ο Αβραάμ . . . κατοίκησε σε σκηνές με τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, τους κληρονόμους της ίδιας ακριβώς υπόσχεσης μαζί με αυτόν».—Μαλ 1:2, 3· Εβρ 11:8, 9· 12:1.

Το ότι ο Ιεχωβά επέλεξε τον Ιακώβ και όχι τον Ησαύ δείχνει ότι η εκλογή του Θεού δεν εξαρτάται από ανθρώπινες υπαγορεύσεις. Ο απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί αυτό το περιστατικό για να τονίσει παραστατικά το γεγονός ότι αληθινά παιδιά του Αβραάμ δεν είναι κατ’ ανάγκην οι κατά σάρκα απόγονοι ούτε εκείνοι που στηρίζονται στα δικά τους έργα, αλλά εκείνοι που εκδηλώνουν την πίστη του Αβραάμ.—Ρω 9:6-12.

Ο Ησαύ παρουσιάζεται ως προειδοποιητικό παράδειγμα για τους Χριστιανούς ώστε να μη βρεθούν ένοχοι, όπως ο υλιστής Ησαύ, εξαιτίας έλλειψης εκτίμησης για τα ιερά πράγματα, δηλαδή τα πνευματικά πράγματα.—Εβρ 12:16· βλέπε ΕΔΩΜ, ΕΔΩΜΙΤΕΣ.