Χρησιμοποιώντας το ρήμα αγιάζω με την έννοια του εξαγνίζω ή καθαρίζω από την αμαρτία ενώπιον του Θεού, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Διότι αν το αίμα τράγων και ταύρων και η στάχτη δαμαλίδας με την οποία ραντίζονται εκείνοι που έχουν μολυνθεί αγιάζουν μέχρι του σημείου να καθαρίζεται η σάρκα, πόσο μάλλον το αίμα του Χριστού, ο οποίος μέσω αιώνιου πνεύματος πρόσφερε τον εαυτό του χωρίς ψεγάδι στον Θεό, θα καθαρίσει τη συνείδησή μας από νεκρά έργα για να αποδίδουμε ιερή υπηρεσία προς τον ζωντανό Θεό;»—Εβρ 9:13, 14.

«Το αίμα του Χριστού» σημαίνει την αξία της τέλειας ανθρώπινης ζωής του, και αυτό είναι που ξεπλένει την ενοχή από αμαρτία για το άτομο που πιστεύει σε εκείνον. Επομένως, καθαγιάζει πραγματικά (όχι απλώς τυπικά [παράβαλε Εβρ 10:1-4]) προς εξαγνισμό της σάρκας του πιστού, από την άποψη του Θεού, ώστε να έχει ο πιστός καθαρή συνείδηση.

Ο Λόγος και το πνεύμα του Θεού. Ο Λόγος του Θεού παίζει σημαντικό ρόλο στον αγιασμό, πρέπει δε να ακολουθείται πιστά για να διατηρηθεί ο αγιασμός. (Πρ 20:32) Σε όποιον είναι πιστός και αγιασμένος, ο Θεός στέλνει επίσης το άγιο πνεύμα του, το οποίο αποτελεί ισχυρή δύναμη που απεργάζεται την καθαρότητά του. Βοηθάει το αγιασμένο άτομο να είναι υπάκουο, κρατώντας το σε έναν καθαρό τρόπο ζωής. (1Πε 1:2) Με την καθοδήγηση του πνεύματος του Θεού η προσφορά τέτοιων ατόμων μπορεί να είναι αγιασμένη, καθαρή, ευπρόσδεκτη στον Θεό. (Ρω 15:16)