Ο αδελφός Ρόδερφορντ πρότρεψε το 1920 τον Χουάν Μιούνιθ, ο οποίος είχε γίνει δούλος του Ιεχωβά το 1917, να φύγει από τις Ηνωμένες Πολιτείες και να επιστρέψει στην Ισπανία, τη χώρα όπου γεννήθηκε, για να οργανώσει εκεί το έργο κηρύγματος της Βασιλείας. Όμως, τα αποτελέσματα ήταν περιορισμένα, όχι εξαιτίας έλλειψης ζήλου από μέρους του, αλλά επειδή τον ακολουθούσε συνέχεια η αστυνομία· έτσι, ύστερα από λίγα χρόνια, διορίστηκε στην Αργεντινή.

Ύστερα από λίγο ο Τζορτζ Γιανγκ ξεκίνησε για να αναλάβει έναν καινούριο διορισμό. Αυτή τη φορά επρόκειτο για την Ισπανία και την Πορτογαλία. Αφού ο Βρετανός πρέσβης τον σύστησε στους τοπικούς κυβερνητικούς αξιωματούχους, μπόρεσε να διευθετήσει να κάνει ο αδελφός Ρόδερφορντ ομιλίες σε ακροατήρια στη Βαρκελώνη και στη Μαδρίτη, καθώς και στην πρωτεύουσα της Πορτογαλίας. Έπειτα από αυτές τις ομιλίες, πάνω από 2.350 άτομα συνολικά έδωσαν το όνομα και τη διεύθυνσή τους επειδή ενδιαφέρονταν να μάθουν περισσότερες πληροφορίες. Κατόπιν, η ομιλία δημοσιεύτηκε σε μια μεγάλη εφημερίδα της Ισπανίας και, ως φυλλάδιο, στάλθηκε ταχυδρομικώς σε ανθρώπους σε όλη τη χώρα. Επιπλέον, εμφανίστηκε και στον πορτογαλικό Τύπο.

Το 1932 αρκετοί Άγγλοι σκαπανείς δέχτηκαν την πρόσκληση να βοηθήσουν σε αυτόν τον αγρό και κάλυψαν συστηματικά μεγάλα τμήματα της χώρας δίνοντας Γραφικά έντυπα, ώσπου, λόγω του Ισπανικού Εμφύλιου Πολέμου, χρειάστηκε να φύγουν.