ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ «ΕΓΕΙΡΕΤΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΕΣΑ ΜΟΥ»

(Άσμα Ασμάτων 1:1–3:5)

«Ας με φιλήσει με τα φιλιά του στόματός του, γιατί οι εκδηλώσεις της τρυφερότητάς σου είναι καλύτερες από κρασί». (Άσμα Ασμάτων 1:2) Ο διάλογος στο Άσμα Ασμάτων ξεκινάει με αυτά τα λόγια μιας ταπεινής χωριατοπούλας η οποία φέρνεται στη βασιλική σκηνή του Σολομώντα. Πώς βρέθηκε εκεί;

«Θύμωσαν με εμένα οι γιοι της μητέρας μου», λέει η ίδια. «Με διόρισαν φύλακα των αμπελιών». Οι αδελφοί της είναι θυμωμένοι μαζί της επειδή ο νεαρός βοσκός τον οποίο αγαπάει την προσκάλεσε να πάνε μαζί έναν περίπατο κάποια όμορφη ανοιξιάτικη ημέρα. Για να την εμποδίσουν να πάει, της αναθέτουν να φυλάει τα αμπέλια από “τις μικρές αλεπούδες που τα ρημάζουν”. Αυτή η εργασία τη φέρνει κοντά στον καταυλισμό του Σολομώντα. Η ομορφιά της τραβάει την προσοχή όταν κατεβαίνει «στον κήπο με τις καρυδιές», και τη φέρνουν στον καταυλισμό.—Άσμα Ασμάτων 1:6· 2:10-15· 6:11.

Καθώς η κοπέλα εκφράζει τη λαχτάρα της για τον αγαπημένο της βοσκό, οι αυλικές τής λένε να “πάει η ίδια πίσω από τα χνάρια του ποιμνίου” και να τον αναζητήσει. Αλλά ο Σολομών δεν της επιτρέπει να πάει. Εκφράζοντας το θαυμασμό του για την ομορφιά της, της υπόσχεται «κρίκους από χρυσάφι . . . μαζί με στολίσματα από ασήμι». Η κοπέλα, όμως, δεν εντυπωσιάζεται. Ο νεαρός βοσκός πηγαίνει στον καταυλισμό του Σολομώντα, τη βρίσκει και αναφωνεί: «Τι όμορφη που είσαι, συντρόφισσά μου! Τι όμορφη που είσαι!» Η κοπέλα ορκίζει τις αυλικές: «Μην προσπαθήσετε να ξυπνήσετε ή να εγείρετε την αγάπη μέσα μου ώσπου να το θελήσει».—Άσμα Ασμάτων 1:8-11, 15· 2:7· 3:5.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

1:2, 3—Γιατί είναι η ενθύμηση των εκδηλώσεων τρυφερότητας του νεαρού βοσκού σαν κρασί και το όνομά του σαν λάδι; Όπως το κρασί ευφραίνει την καρδιά του ανθρώπου και η έκχυση λαδιού στο κεφάλι είναι αναζωογονητική, η ανάμνηση της αγάπης του νεαρού και του ονόματός του ενίσχυαν και παρηγορούσαν την κοπέλα. (Ψαλμός 23:5· 104:15) Παρόμοια, οι αληθινοί Χριστιανοί, ιδιαίτερα οι χρισμένοι, βρίσκουν δύναμη και ενθάρρυνση συλλογιζόμενοι την αγάπη που έχει δείξει ο Ιησούς Χριστός για αυτούς.

1:6· 2:10-15. Τα αδέλφια της Σουλαμίτισσας δεν την άφησαν να πάει με τον αγαπημένο της σε κάποιο απομονωμένο μέρος στα βουνά, αλλά όχι επειδή αυτή ήταν ανήθικη ή επειδή δεν είχε ορθά κίνητρα. Αντίθετα, πήραν προληπτικά μέτρα με σκοπό να την εμποδίσουν να αναμειχθεί σε μια κατάσταση η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε πειρασμό. Το μάθημα για τα ζευγάρια που κάνουν στενή γνωριμία είναι ότι πρέπει να αποφεύγουν τα απομονωμένα μέρη.

2:1-3, 8, 9. Παρότι η Σουλαμίτισσα κόρη ήταν όμορφη, έβλεπε με μετριοφροσύνη τον εαυτό της σαν «ένα σαφράνι [συνηθισμένο λουλούδι] στην παράκτια πεδιάδα». Λόγω της ομορφιάς της και της πιστότητάς της στον Ιεχωβά, ο νεαρός βοσκός τη θεωρούσε «κρίνο ανάμεσα σε αγκαθιές». Και τι μπορεί να λεχθεί για αυτόν; Επειδή ήταν γοητευτικός, εκείνη τον έβλεπε σαν «γαζέλα». Πρέπει να ήταν επίσης άτομο πνευματικό και αφοσιωμένο στον Ιεχωβά. «Σαν μηλιά [η οποία παρέχει σκιά και καρπούς] ανάμεσα στα δέντρα του δάσους», λέει η ίδια, «έτσι είναι ο αγαπημένος μου ανάμεσα στους γιους». Δεν είναι η πίστη και η αφοσίωση στον Θεό επιθυμητές ιδιότητες τις οποίες πρέπει να αναζητούμε σε κάποιον υποψήφιο γαμήλιο σύντροφο;

2:7· 3:5. Η χωριατοπούλα δεν ένιωθε ερωτική έλξη για τον Σολομώντα. Όρκισε επίσης τις αυλικές να μην προσπαθήσουν να εγείρουν μέσα της αγάπη για οποιονδήποτε άλλον εκτός από το νεαρό βοσκό. Δεν είναι ούτε εφικτό ούτε σωστό να νιώθουμε ερωτική αγάπη για τον οποιονδήποτε. Ένας άγαμος Χριστιανός που επιθυμεί να παντρευτεί πρέπει να σκέφτεται μόνο κάποιο άτομο που υπηρετεί όσια τον Ιεχωβά.—1 Κορινθίους 7:39.

«ΤΙ ΒΛΕΠΕΤΕ ΣΤΗ ΣΟΥΛΑΜΙΤΙΣΣΑ»;

(Άσμα Ασμάτων 3:6–8:4)

Κάτι «ανεβαίνει από την έρημο σαν στήλες καπνού». (Άσμα Ασμάτων 3:6) Τι βλέπουν οι γυναίκες της Ιερουσαλήμ όταν βγαίνουν έξω για να κοιτάξουν; Ο Σολομών και οι υπηρέτες του επιστρέφουν στην πόλη! Επίσης, ο βασιλιάς έχει φέρει μαζί του τη Σουλαμίτισσα κόρη.

Ο νεαρός βοσκός έχει ακολουθήσει την κοπέλα και βρίσκει σύντομα τρόπο να τη δει. Καθώς τη διαβεβαιώνει για την αγάπη του, εκείνη εκφράζει την επιθυμία της να φύγει από την πόλη, λέγοντας: «Μέχρι να πνεύσει η ημέρα και να φύγουν οι σκιές, εγώ θα πάω στο βουνό της σμύρνας και στο λόφο του λιβανιού». Προσκαλεί το βοσκό να “έρθει στον κήπο του και να φάει τους εκλεκτότερους καρπούς του”. Αυτός απαντάει: «Ήρθα στον κήπο μου, αδελφή μου, νύφη μου». Οι γυναίκες της Ιερουσαλήμ τούς λένε: «Φάτε, σύντροφοι! Πιείτε και μεθύστε με εκδηλώσεις τρυφερότητας!»—Άσμα Ασμάτων 4:6, 16· 5:1.

Αφού αφηγείται ένα όνειρο στις αυλικές, η Σουλαμίτισσα κόρη τούς λέει: «Είμαι λαβωμένη από αγάπη». Εκείνες ρωτούν: «Τι παραπάνω έχει ο αγαπημένος σου από κάθε άλλον αγαπημένο;» Αυτή απαντάει: «Ο αγαπημένος μου είναι εκθαμβωτικός και ροδοκόκκινος, είναι αυτός που ξεχωρίζει περισσότερο ανάμεσα σε δέκα χιλιάδες». (Άσμα Ασμάτων 5:2-10) Όταν ο Σολομών τής πλέκει το εγκώμιο, εκείνη απαντάει ταπεινά: «Τι βλέπετε στη Σουλαμίτισσα;» (Άσμα Ασμάτων 6:4-13) Ο βασιλιάς, θεωρώντας το αυτό ως ευκαιρία για να την κερδίσει, την κατακλύζει με ακόμη περισσότερες φιλοφρονήσεις. Η κοπέλα, όμως, παραμένει σταθερή στην αγάπη της για το νεαρό βοσκό. Τελικά, ο Σολομών την αφήνει να πάει στο σπίτι της.

5:12—Τι σημαίνει η έκφραση «τα μάτια του [είναι] σαν περιστέρια κοντά σε ρυάκια με νερό, που λούζονται στο γάλα»; Η κοπέλα μιλάει για τα ωραία μάτια του αγαπημένου της. Ίσως παρομοιάζει με ποιητικό τρόπο τις σκούρες κόρες που περιβάλλονται από το ασπράδι των ματιών του με γκριζογάλαζα περιστέρια τα οποία λούζονται στο γάλα.

5:14, 15—Γιατί περιγράφονται με αυτόν τον τρόπο τα χέρια και τα πόδια του βοσκού; Η κοπέλα αναφέρεται προφανώς στα δάχτυλα του βοσκού ως χρυσούς κυλίνδρους και στα νύχια του ως χρυσόλιθο. Παρομοιάζει τα πόδια του με “στύλους μαρμάρινους” επειδή είναι δυνατά και όμορφα.

Μαθήματα για Εμάς:

4:1-7. Η Σουλαμίτισσα, αντιστεκόμενη στα δελεάσματα του Σολομώντα, παρότι ατελής, απέδειξε ότι δεν είχε ηθικό ψεγάδι. Έτσι λοιπόν, η ηθική της δύναμη τόνιζε τη φυσική της ομορφιά. Αυτό πρέπει να ισχύει και για τις Χριστιανές γυναίκες.

4:12. Όπως ένας όμορφος κήπος που περικλειόταν από φράχτη ή τοίχο με πρόσβαση μόνο μέσω μιας αυλόπορτας που κλείδωνε, η Σουλαμίτισσα κόρη έδειχνε τα τρυφερά συναισθήματά της μόνο στο μελλοντικό της σύζυγο. Τι έξοχο παράδειγμα για τους ανύπαντρους Χριστιανούς, άντρες και γυναίκες!

«Η ΦΛΟΓΑ ΤΟΥ ΓΙΑΧ»

(Άσμα Ασμάτων 8:5-14)

«Ποια είναι αυτή η γυναίκα που ανεβαίνει από την έρημο γερμένη πάνω στον αγαπημένο της;», ρωτούν οι αδελφοί της Σουλαμίτισσας όταν τη βλέπουν να επιστρέφει σπίτι της. Λίγο καιρό νωρίτερα κάποιος από αυτούς είχε πει: «Αν αυτή είναι τείχος, θα χτίσουμε πάνω της έπαλξη ασημένια· αν όμως είναι πόρτα, θα τη σφαλίσουμε με κέδρινη σανίδα». Τώρα που η σταθερότητα της αγάπης της Σουλαμίτισσας έχει δοκιμαστεί και έχει αποδειχτεί, η ίδια λέει: «Εγώ είμαι τείχος και τα στήθη μου σαν πύργοι. Έτσι έγινα στα μάτια του σαν εκείνη που βρίσκει ειρήνη».—Άσμα Ασμάτων 8:5, 9, 10.

Η αληθινή αγάπη είναι «η φλόγα του Γιαχ». Γιατί; Επειδή αυτού του είδους η αγάπη προέρχεται από τον Ιεχωβά. Αυτός είναι που μας έχει εμφυτεύσει την ικανότητα να αγαπάμε. Η αληθινή αγάπη είναι άσβεστη φλόγα. Το Άσμα Ασμάτων απεικονίζει με ωραίο τρόπο ότι η αγάπη μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας μπορεί να είναι «ισχυρή [ακλόνητη] όπως ο θάνατος».—Άσμα Ασμάτων 8:6.

Το πιο έξοχο άσμα του Σολομώντα ρίχνει επίσης φως στο δεσμό που υπάρχει ανάμεσα στον Ιησού Χριστό και στα μέλη της ουράνιας “νύφης” του. (Αποκάλυψη 21:2, 9) Η αγάπη του Ιησού για τους χρισμένους Χριστιανούς υπερέχει από οποιαδήποτε αγάπη μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας. Τα μέλη της τάξης της νύφης είναι ανυποχώρητα στην αφοσίωσή τους. Ο Ιησούς έδωσε με αγάπη τη ζωή του και για τα «άλλα πρόβατα». (Ιωάννης 10:16) Όλοι οι αληθινοί λάτρεις, λοιπόν, μπορούν να μιμούνται το παράδειγμα της ακλόνητης αγάπης και αφοσίωσης της Σουλαμίτισσας.