Στη γλώσσα χίντι, η λέξη σιχ σημαίνει «μαθητής». Οι Σιχ είναι μαθητές του ιδρυτή τους, του Γκουρού Νάνακ, και ακόλουθοι των διδασκαλιών δέκα γκουρού (του Νάνακ και εννιά διαδόχων του), των οποίων τα συγγράμματα περιέχονται στο άγιο βιβλίο των Σιχ, το Γκουρού Γκραντ Σαχίμπ. Αυτή η θρησκεία εμφανίστηκε στις αρχές του 16ου αιώνα, όταν ο Γκουρού Νάνακ θέλησε να επιλέξει τα καλύτερα στοιχεία του Ινδουισμού και του Ισλαμισμού και να φτιάξει μια ενωμένη θρησκεία.

Ο τελευταίος Γκουρού, ο Γκόβιντ Σινγκ (1666-1708), ίδρυσε μια αδελφότητα από πιστούς Σιχ που ονομάζεται Χάλσα και που ακολουθεί τα λεγόμενα πέντε Κ, τα οποία είναι: κες, να μην κόβουν τα μαλλιά τους, που συμβολίζει την πνευματικότητα· κάνγκα, ένα χτένι στα μαλλιά τους, που συμβολίζει την τάξη και την πειθαρχία· κιρπάν, ένα ξίφος, που υποδηλώνει την αξιοπρέπεια, το θάρρος και την αυτοθυσία· κάρα, ένα ατσάλινο βραχιόλι, που συμβολίζει ενότητα με τον Θεό· κατς, σκελέα που φοριέται για εσώρουχο και υπονοεί σεμνότητα και συμβολίζει ηθική αναστολή.—Βλέπε Η Εγκυκλοπαίδεια των Πίστεων του Κόσμου (The Encyclopedia of World Faiths), σελίδα 269.