Η γεωργική εργασία του σβαρνίσματος μνημονεύεται στην Αγία Γραφή ως διαφορετική από το όργωμα, μολονότι το ίδιο το εργαλείο για το σβάρνισμα δεν αναφέρεται. (Ιωβ 39:10· Ησ 28:24· Ωσ 10:11) Η κονιορτοποίηση και η εξομάλυνση του εδάφους αποτελούν τον κύριο σκοπό του σύγχρονου σβαρνίσματος, μολονότι αυτό χρησιμοποιείται και για τη λίπανση με οργανικά υπολείμματα, την κάλυψη των σπόρων και την απομάκρυνση των αγριόχορτων. Στην αρχαιότητα, πιθανώς έσερναν στο οργωμένο έδαφος μια σανίδα με κάποιο βάρος πάνω της ή έναν ακατέργαστο κορμό για να σπάσουν τους σβόλους και να ισιώσουν το χώμα.

Το απλό ξύλινο αλέτρι, που χρησιμοποιείται ακόμη σε ορισμένα μέρη των Βιβλικών χωρών, έχει αλλάξει ελάχιστα στη διάρκεια των αιώνων, όπως φαίνεται ξεκάθαρα αν το συγκρίνουμε με τις αναπαραστάσεις αλετριών σε αρχαία μνημεία ή ακόμη και σε πήλινες πινακίδες. Το αλέτρι δεν ήταν εφοδιασμένο με τροχούς ούτε ήταν σχεδιασμένο για να ανοίγει αυλάκια, απλώς έξυνε την επιφάνεια του εδάφους σε βάθος περίπου 8 ως 10 εκ. Αν εξαιρέσουμε το υνί που ήταν μεταλλικό, το υπόλοιπο αλέτρι ήταν ξύλινο. (Παράβαλε 1Σα 13:20· 1Βα 19:19, 21· Ησ 2:4.) Το μεγαλύτερο τμήμα του ήταν ένα ραβδί, πάνω στο οποίο προσαρμοζόταν το υνί. Τα χάλκινα και μπρούντζινα υνιά (που στην ουσία ήταν αιχμηρά ελάσματα κάτω από το αλέτρι) τα οποία έχουν φέρει στο φως οι ανασκαφές στο Ισραήλ είναι γενικά πολύ παραμορφωμένα από τη χρήση.—Βλέπε ΟΡΓΩΜΑ.

Η αλωνιστική σβάρνα ήταν σχεδιασμένη για να διαχωρίζει τους σπόρους από τα στάχυα των σιτηρών. Το εργαλείο που χρησιμοποιούνταν στην αρχαιότητα έμοιαζε πιθανότατα με τα δύο είδη σβάρνας που χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα σε ορισμένα μέρη των Βιβλικών χωρών. Το ένα αποτελείται από σανίδες ενωμένες μεταξύ τους και ανασηκωμένες στο μπροστινό μέρος. Στην κάτω πλευρά του τοποθετούνται κοφτερές πέτρες ή μεταλλικές λεπίδες. (Παράβαλε 1Χρ 21:23· Ιωβ 41:30· Ησ 41:15.) Ο χειριστής στέκεται πάνω στη σβάρνα για να την πιέζει με το βάρος του. Το άλλο είδος έχει κάθισμα για το χειριστή και αποτελείται από έναν χαμηλό, τετράγωνο σκελετό άμαξας. Σε αυτόν το σκελετό προσαρμόζονται δύο ή τρεις παράλληλοι περιστρεφόμενοι κύλινδροι, εφοδιασμένοι με σιδερένια ελάσματα.—Παράβαλε Ησ 28:27, 28.

Οι αξίνες πιθανότατα χρησιμοποιούνταν για το σκάλισμα και το μαλάκωμα του εδάφους. Περιλαμβάνονταν στα εργαλεία τα οποία έπρεπε να πηγαίνουν για ακόνισμα οι Ισραηλίτες των ημερών του Σαούλ στους Φιλισταίους. (1Σα 13:20, 21) Έχουν βρεθεί μπρούντζινες και σιδερένιες αξίνες που μοιάζουν κάπως με τις σημερινές.