ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΜΕ ΕΥΡΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ

Κάποια έκθεση την οποία έστειλε ένας κυβερνητικός αξιωματούχος από το Ιρκούτσκ στη Μόσχα ανέφερε: «[Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Περιφέρεια του Ιρκούτσκ] είχαν αναπτύξει εκτεταμένη μυστική δράση. Το δεύτερο εξάμηνο του 1959, οι πράκτορες της Κα-Γκε-Μπε ανακάλυψαν πέντε μυστικά τυπογραφεία». Αυτά τα τυπογραφεία βρίσκονταν στις πόλεις Ζιμά και Τουλούν της Σιβηρίας καθώς και στα χωριά Κιτόι, Οκτιάμπρσκι και Ζαλαρί. Την ανακάλυψη ακολούθησαν οι συλλήψεις όσων σχετίζονταν με την εκτύπωση.

Τέσσερις αδελφοί, οι οποίοι συνελήφθησαν αρχικά, έδωσαν γραπτές καταθέσεις για τις εκτυπωτικές εργασίες. Οι ανακριτές ανάγκασαν με πανουργία τους αδελφούς να το κάνουν αυτό. Έπειτα, η Κα-Γκε-Μπε παραποίησε εκείνες τις καταθέσεις και τις δημοσίευσε στις τοπικές εφημερίδες. Αυτοί οι τέσσερις αδελφοί αφέθηκαν ελεύθεροι, ενώ συνελήφθησαν οχτώ άλλοι. Η δίκη τους επρόκειτο να γίνει στην Τουλούν τον Απρίλιο του 1960. Η Κα-Γκε-Μπε έκανε ετοιμασίες για μια εντυπωσιακή δίκη, στην οποία θα δινόταν ευρεία δημοσιότητα. Σχεδίαζαν να χρησιμοποιήσουν τους τέσσερις αδελφούς που είχαν αφεθεί ελεύθεροι ως μάρτυρες κατηγορίας. Πολλά άτομα στις εκκλησίες σχημάτισαν την εντύπωση ότι αυτοί οι αδελφοί είχαν γίνει όργανα της Κα-Γκε-Μπε.

Η Κα-Γκε-Μπε σκόπευε επίσης να χρησιμοποιήσει αυτή τη στημένη δίκη για να καταστρέψει την πίστη όσων Μαρτύρων θα την παρακολουθούσαν, καθώς και για να στρέψει τον ντόπιο πληθυσμό εναντίον τους. Γι’ αυτόν το σκοπό, η Κα-Γκε-Μπε διευθέτησε να γίνουν πριν από τη δίκη ξεναγήσεις σε ένα υπόγειο όπου οι αδελφοί τύπωναν έντυπα επί αρκετά χρόνια. Σύντομα η πόλη βούιζε από τις φήμες για τις δραστηριότητες μιας «αίρεσης» που δρούσε υπό την επιφάνεια. Όταν έφτασε η μέρα της δίκης, η αίθουσα είχε γεμίσει με 300 και πλέον ανθρώπους, μεταξύ άλλων δημοσιογράφους του τύπου και της τηλεόρασης, μερικοί εκ των οποίων είχαν μάλιστα έρθει από τη Μόσχα. Παρόντες ήταν και πολλοί Μάρτυρες του Ιεχωβά.

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΥΓΧΥΣΗ

Ξαφνικά, όμως, τα σχέδια της Κα-Γκε-Μπε άρχισαν να ανατρέπονται. Οι αδελφοί που κατέθεσαν προηγουμένως είχαν πλέον συνειδητοποιήσει το λάθος τους. Την παραμονή της δίκης, όλοι τους πήραν τη σταθερή απόφαση να κάνουν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να δοξάσουν τον Ιεχωβά. Στη διάρκεια της δίκης, δήλωσαν ότι είχαν εξαπατηθεί και ότι οι καταθέσεις τους είχαν παραποιηθεί. Κατόπιν έκαναν την εξής ανακοίνωση: «Είμαστε έτοιμοι να καθήσουμε στο εδώλιο του κατηγορουμένου μαζί με τους αδελφούς μας». Το δικαστήριο βρέθηκε σε απόλυτη σύγχυση.

Επιπλέον, όταν οι αδελφοί εξετάστηκαν ως μάρτυρες, κατάφεραν να δώσουν απαντήσεις που δεν ενέπλεκαν άλλους. Για παράδειγμα, όταν ο δικαστής ρώτησε τον Γκριγκόρι Τιμτσούκ ποιος είχε κατασκευάσει το τυπογραφείο στο σπίτι του, αυτός απάντησε: «Εγώ το κατασκεύασα». Όταν τον ρώτησαν ποιος τύπωνε τα έντυπα, απάντησε: «Εγώ τα τύπωνα». Όταν τον ρώτησαν ποιος διένεμε τα έντυπα, απάντησε: «Εγώ τα διένεμα». Όταν τον ρώτησαν ποιος αγόραζε και παρέδιδε το χαρτί, εκείνος για άλλη μια φορά απάντησε: «Εγώ το έκανα και αυτό». Τότε ο εισαγγελέας ρώτησε: «Καλά, ποιος είσαι; Εσύ είσαι και ο διευθυντής και ο προμηθευτής και ο εργάτης;»

[Εικόνα στη σελίδα 136]

Το 1959, το περιοδικό «Κροκοντίλ» δημοσίευσε μια φωτογραφία αυτών των εντύπων που ανακαλύφτηκαν σε μια θημωνιά

[Εικόνα στη σελίδα 139]

Κάτω από αυτό το σπίτι βρισκόταν ένα από τα τυπογραφεία που ανακάλυψε η Κα-Γκε-Μπε το 1959