Μοναδική Επιδημία

Μια από τις πιο ανησυχητικές διαφορές ήταν ότι αυτή η γρίπη έπληττε ακαριαία. Πόσο ακαριαία; Στο βιβλίο Η Μεγάλη Γρίπη (The Great Influenza), το οποίο εξέδωσε πρόσφατα ο συγγραφέας Τζον Μ. Μπάρι, παρατίθεται ένα γραπτό ντοκουμέντο αυτής της εμπειρίας: «Στο Ρίο ντε Τζανέιρο, κάποιος άντρας ζήτησε με πολύ φυσιολογικό τόνο φωνής μια πληροφορία από τον φοιτητή ιατρικής Σίρο Βιέρα Ντα Κούνια, ο οποίος περίμενε το λεωφορείο, και έπειτα έπεσε κάτω νεκρός. Στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής, όταν ο Τσαρλς Λιούις πήρε το λεωφορείο για μια διαδρομή [πέντε χιλιομέτρων] μέχρι το σπίτι του, ο εισπράκτορας κατέρρευσε και πέθανε. Μέσα στα επόμενα [πέντε χιλιόμετρα] έξι άνθρωποι που επέβαιναν στο λεωφορείο πέθαναν, μεταξύ των οποίων και ο οδηγός». Όλοι πέθαναν από τη γρίπη.

Υπήρχε επίσης φόβος επειδή η γρίπη χτυπούσε αδιακρίτως. Για λόγους που ακόμη παραμένουν αδιευκρίνιστοι, η πανδημία του 1919 δεν έπληξε κυρίως τους ηλικιωμένους. Έπληξε υγιείς, νέους ανθρώπους και τους σκότωσε. Η πλειονότητα εκείνων που πέθαναν από την ισπανική γρίπη ήταν μεταξύ 20 και 40 χρονών.

Επιπλέον, επρόκειτο πράγματι για μια παγκόσμια επιδημία η οποία επεκτάθηκε ακόμη και στα τροπικά νησιά. Η γρίπη έφτασε στις Δυτικές Σαμόα (γνωστές σήμερα ως Σαμόα) μέσω κάποιου πλοίου στις 7 Νοεμβρίου 1918, και μέσα σε δύο μήνες το 20 περίπου τοις εκατό των 38.302 κατοίκων πέθανε. Όλες οι μεγάλες χώρες του κόσμου επηρεάστηκαν δραματικά!

Επίσης, αυτή η μάστιγα προσέλαβε τεράστιες διαστάσεις. Για παράδειγμα, η ασθένεια έπληξε νωρίς και δριμύτατα τη Φιλαδέλφεια, στην Πενσυλβανία των ΗΠΑ. Στα μέσα Οκτωβρίου του 1918, σημειώθηκε σοβαρή έλλειψη σε φέρετρα. «Κάποιος κατασκευαστής είπε ότι θα μπορούσε να πουλήσει 5.000 φέρετρα μέσα σε δύο ώρες, αν τα είχε. Μερικές φορές στο νεκροτομείο της πόλης υπήρχαν δέκα φορές περισσότερα πτώματα από τα διαθέσιμα φέρετρα», λέει ο ιστορικός Άλφρεντ Γ. Κρόσμπι.

Σε σχετικά μικρό διάστημα, η γρίπη είχε σκοτώσει περισσότερους ανθρώπους από οποιαδήποτε άλλη πανδημία τέτοιου είδους στην ανθρώπινη ιστορία. Ένας μέσος υπολογισμός των θανάτων παγκοσμίως ήταν 21 εκατομμύρια, αλλά κάποιοι ειδικοί λένε τώρα ότι αυτός ο αριθμός είναι μικρός. Μερικοί επιδημιολόγοι πιθανολογούν σήμερα ότι το τίμημα σε ανθρώπινες ζωές ανέρχεται σε 50 εκατομμύρια ή ίσως ακόμη και 100 εκατομμύρια! Ο Μπάρι, ο οποίος αναφέρθηκε νωρίτερα, επισημαίνει: «Η γρίπη σκότωσε περισσότερους ανθρώπους μέσα σε έναν χρόνο από όσους σκότωσε μέσα σε έναν αιώνα ο Μαύρος Θάνατος το Μεσαίωνα. Σκότωσε περισσότερους ανθρώπους σε είκοσι τέσσερις εβδομάδες από όσους έχει σκοτώσει το AIDS σε είκοσι τέσσερα χρόνια».

Αν και φαίνεται απίστευτο, από την ισπανική γρίπη πέθαναν περισσότεροι Αμερικανοί μέσα σε έναν περίπου χρόνο από όσους πέθαναν στα πεδία των μαχών και στους δύο παγκόσμιους πολέμους μαζί. Η συγγραφέας Τζίνα Κολάτα εξηγεί: «Αν εμφανιζόταν σήμερα μια τέτοια μάστιγα, σκοτώνοντας ένα ανάλογο τμήμα του πληθυσμού των ΗΠΑ, θα πέθαιναν 1,5 εκατομμύριο Αμερικανοί, αριθμός μεγαλύτερος από αυτούς που έχασαν συνολικά τη ζωή τους σε έναν μόνο χρόνο από καρδιοπάθειες, καρκίνο, εγκεφαλικά, χρόνιες πνευμονικές παθήσεις, AIDS και τη νόσο του Αλτσχάιμερ».