Όταν τα Όνειρα για Ειρήνη Γκρεμίστηκαν

ΕΛΑΧΙΣΤΑ άτομα περίμεναν ότι το 1914 θα ήταν κάτι περισσότερο από ένα συνηθισμένο έτος. Στην πραγματικότητα, το μέλλον φαινόταν ιδιαίτερα ευοίωνο στους ανθρώπους τα χρόνια που είχαν προηγηθεί. Η επιστήμη σημείωνε πρόοδο στην καταπολέμηση των ασθενειών. Και ο πόλεμος; Όπως είπε η εφημερίδα του Βατικανού Λ’ Οσερβατόρε Ρομάνο (L’Osservatore Romano) το Φεβρουάριο του 1991, πριν από το 1914 οι άνθρωποι «πίστευαν ότι ο πόλεμος είχε εξοριστεί στα βάθη της ιστορικής μνήμης» και ότι ο άνθρωπος ζούσε επιτέλους σε «μια εποχή που ο πόλεμος είχε εκτοπιστεί από φωτισμένους λαούς και κυβερνήσεις».

Ωστόσο, το 1914 και τα ακόλουθα χρόνια επιφύλασσαν μερικές τρομερές εκπλήξεις για την εφησυχασμένη ανθρωπότητα. Η πρώτη ήταν ο ονομαζόμενος Μεγάλος Πόλεμος του 1914-1918 που γκρέμισε τα όνειρα για ειρήνη. Στην πραγματικότητα, η Λ’ Οσερβατόρε Ρομάνο τον αποκάλεσε ως την «πρώτη μεγάλη σφαγή της σύγχρονης ιστορίας, χαρακτηριστικό της οποίας ήταν, μεταξύ άλλων, οι τεχνικές ανακαλύψεις που οι μεγάλοι επιστήμονες των προηγούμενων γενεών είχαν πιστέψει ότι θα αφιερώνονταν σε ειρηνικούς σκοπούς». Ο πόλεμος γελοιοποίησε την αξίωση της επιστήμης ότι αποτελούσε μέσο για την επίτευξη ειρήνης· αντί να φέρει ειρήνη, η επιστήμη έδωσε στον πόλεμο μια άνευ προηγουμένου ικανότητα για μαζική σφαγή.

Και όταν η σφαγή του πολέμου τελείωσε, μια άλλη σφαγή άρχισε. Η ισπανική γρίπη του 1918, 1919 σκότωσε πάνω από 20 εκατομμύρια ανθρώπους—πολύ περισσότερους από τον τρομερό αριθμό θανάτων που προκάλεσε ο Μεγάλος Πόλεμος. Πάρθηκαν μέτρα απελπισίας· η μετάδοση της ασθένειας ορίστηκε ως έγκλημα σε μερικές χώρες. Η αστυνομία συλλάμβανε μάλιστα τα άτομα που φταρνίζονταν δημόσια! Αλλά ανώφελα. Σαν θύελλα η αρρώστια σάρωνε ανεμπόδιστα μέχρι που ξεθύμανε. Ολόκληρες πόλεις εξολοθρεύτηκαν. Τα πτώματα γέμισαν τα νεκροτομεία των πόλεων.

Η εποχή των αλλαγών που εγκαινιάστηκε το 1914 άφησε τον άνθρωπο να παραπαίει. Οι αυταπάτες του σχετικά με τη νίκη ενάντια στον πόλεμο και στις αρρώστιες, τα όνειρά του για τον ειρηνικό κόσμο που θα έφερνε η ανθρώπινη σοφία κουρελιάστηκαν με θλιβερό τρόπο. Και καθώς τα πράγματα συνέχιζαν να χειροτερεύουν, καθώς ο Μεγάλος Πόλεμος υποβιβάστηκε σε Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από τον τερατώδη διάδοχό του, το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς οι αρρώστιες, η φτώχεια, η πείνα και η ανομία συνέχιζαν να φουντώνουν παίρνοντας επιδημικές διαστάσεις ανά τον κόσμο, οι ιστορικοί άρχισαν να αναγνωρίζουν ότι το 1914 ήταν σημείο στροφής στην ανθρώπινη ιστορία.

Αλλά σε αντίθεση με τον περισσότερο κόσμο, οι Διεθνείς Σπουδαστές της Γραφής (όπως ήταν τότε γνωστοί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά) περίμεναν, πολύ πριν έρθει το 1914, ότι αυτό θα ήταν ένα κρίσιμο έτος. Και στα χρόνια που ακολούθησαν, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν ένιωσαν έκπληξη βλέποντας τον κόσμο να ξεπέφτει και να γίνεται ο απελπιστικός βόρβορος του σήμερα. Οι προφητείες της Αγίας Γραφής τούς έχουν βοηθήσει να αναμένουν αυτές τις εξελίξεις και ακόμη να βλέπουν τον ένδοξο καιρό της ελπίδας που υπάρχει πέρα απ’ αυτές. Πώς είναι δυνατόν αυτό; Την επόμενη φορά που θα σας επισκεφτούν Μάρτυρες του Ιεχωβά, ίσως θελήσετε να τους ρωτήσετε σχετικά μ’ αυτό. Ή μπορείτε να γράψετε στους εκδότες αυτού του περιοδικού.

[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 32]

Redrawn from artwork of Franklin Booth