Μια «Παγερή» Καταστροφή

«Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ φυσική καταστροφή στην ιστορία της χώρας». Έτσι περιέγραψε η εφημερίδα Δε Τορόντο Σταρ (The Toronto Star) την παγοθύελλα που σάρωσε φέτος τον Ιανουάριο τις καναδικές επαρχίες Οντάριο, Κεμπέκ και Νιου Μπράνσγουικ. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον κήρυξε πληγείσες περιοχές το Μέιν και το Νιου Χάμσαϊρ, καθώς και τμήματα του Βερμόντ και το βόρειο τμήμα της πολιτείας της Νέας Υόρκης.

Γύρω στους 35 θανάτους αποδόθηκαν στη θύελλα, η οποία περιλάμβανε ως και πέντε μέρες βροχής που μετατρεπόταν σε πάγο. Τέτοια βροχή συνήθως διαρκεί μόνο μερικές ώρες, αλλά σε αυτή την περίπτωση ένα θερμό στρώμα αέρα είχε παραμείνει στάσιμο πάνω από μια μάζα ψυχρού αέρα. Έτσι, μόλις η βροχή ερχόταν σε επαφή με κάποια επιφάνεια, πάγωνε αυτοστιγμεί. Αυτό δημιούργησε στρώματα πάγου με πάχος πέντε ως οχτώ εκατοστά. Κάτω από το βάρος του πάγου, έπεσαν πολλά δέντρα, ηλεκτρικά καλώδια, κολόνες και πύργοι μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος, πολλές φορές με τρομακτικές επιπτώσεις.

Στο Κεμπέκ, εκατοντάδες τεράστιοι χαλύβδινοι πύργοι μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος κατέρρευσαν σαν να ήταν από αλουμινόχαρτο. Κάποιος τρομαγμένος οδηγός αφηγήθηκε: «Είδα έναν [πύργο] να λυγίζει μπροστά μου λες και ήταν πλαστικός. Λύγισε στα δύο, κατόπιν έγινε ένα κουβάρι και διαλύθηκε. Η λεωφόρος ήταν γεμάτη καλώδια. Αφού έπεσε ο πρώτος πύργος, έπεσαν άλλοι τρεις που βρίσκονταν πίσω του».

Η συσσώρευση πάγου έγινε αιτία να πέσουν πάνω από 120.000 χιλιόμετρα ηλεκτρικών καλωδίων, δηλαδή μήκος αρκετό για να περικυκλώσει τη γη τρεις φορές! Στον Καναδά, τρία με τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι έμειναν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και θέρμανση, μερικοί για τρεις εβδομάδες ή και περισσότερο.

Στο Μέιν, το οποίο ο κυβερνήτης Άνγκους Κινγκ κήρυξε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, πάνω από 200.000 άτομα έμειναν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. «Αυτή είναι η μεγαλύτερη καταστροφή τέτοιου είδους που έχει πλήξει ποτέ αυτή την πολιτεία», είπε ο κυβερνήτης. Ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Τζορτζ Πατάκι δήλωσε: «Υπάρχουν ολόκληρες πόλεις χωρίς καθόλου ηλεκτρικό ρεύμα».

Στη νότια όχθη του ποταμού Σεντ Λόρενς περίπου 30.000 ξύλινες κολόνες μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια της θύελλας. Ύστερα από 17 ώρες βροχής που μετατρεπόταν σε πάγο, ο Τζιμ Κέλι, ο οποίος ζει κοντά σε εκείνο το ποτάμι στο βόρειο τμήμα της πολιτείας της Νέας Υόρκης, έγραψε: «Δεν μπορούμε πια να δούμε έξω από τα παράθυρα. Δεν είναι απλώς παγετός ή ατμός, αλλά συμπαγής πάγος. Ακούμε θορύβους από κάθε πλευρά του σπιτιού».

Ο Κέλι εξήγησε: «Στο βάθος ακούγονται ήχοι που μοιάζουν με πυροβολισμούς. Μπαμ! Ησυχία. Μπαμ! Ησυχία. Μπαμ, μπαμ!» Αργότερα πληροφορήθηκε ότι οι θόρυβοι προέρχονταν από δέντρα που έσπαζαν ή από τηλεφωνικούς στύλους που κατέρρεαν.

Η ειρωνεία είναι ότι το τοπίο απέκτησε μια εκθαμβωτική ομορφιά παρά την ερείπωση που είχε υποστεί. Εκφράστηκαν φόβοι ότι το Οντάριο μπορεί να έχασε 20 εκατομμύρια σφενδάμνους, πράγμα το οποίο θα επηρεάσει την παραγωγή σιροπιού σφενδάμνου. Ένας παραγωγός είπε με θλίψη: «Τα δέντρα έχουν καταντήσει απλώς πανύψηλοι πάσσαλοι που ορθώνονται προς τον ουρανό».

«Μια Πανέμορφη Πολεμική Ζώνη»

Ο παραπάνω τίτλος εμφανίστηκε στην εφημερίδα Δε Τορόντο Σταρ και περιέγραφε το Μόντρεαλ, τη δεύτερη σε μέγεθος πόλη του Καναδά. «Οι δρόμοι εδώ φαίνονται λες και είναι βομβαρδισμένοι!» αναφώνησε μια κάτοικος. Σύμφωνα με μια από τις πρώτες εκτιμήσεις, η ζημιά στην περιοχή του Μόντρεαλ και μόνο ανέρχεται σε 500 εκατομμύρια δολάρια (περ. 110,5 δισ. δρχ.) και πλέον.

Ένας κάτοικος του Μπέλβιλ του Οντάριο είπε: «Μοιάζει σαν να έχει γίνει πυρηνικός πόλεμος. Υπάρχει λευκή σκόνη παντού, είναι κάτι το αλλόκοτο». Την αποκάλεσε «αλλόκοτη ομορφιά».

Την εβδομάδα μετά τη θύελλα, όταν εκατοντάδες χιλιάδες άτομα παρέμεναν ακόμη χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και το κρύο ήταν τσουχτερό, η αστυνομία άρχισε να διακομίζει ανθρώπους σε καταφύγια. «Πρέπει να τους ζητήσουμε να έρθουν ή να τους διατάξουμε;» ρώτησε ένας αξιωματικός.

«Πρέπει να φύγουν», απάντησε ο υπεύθυνος. «Αλλά χρησιμοποιήστε λίγη διπλωματία». Ο ίδιος πρόσθεσε: «Θα έλεγε κανείς ότι βρισκόμαστε σε καιρό πολέμου».

Συμφορές που Αποφεύχθηκαν

Εφόσον είχε κοπεί το ρεύμα στο μεγαλύτερο μέρος του Μόντρεαλ, τα φανάρια δεν λειτουργούσαν και το δίκτυο του μετρό είχε κλείσει. Την τελευταία μέρα της θύελλας, τέσσερις από τους πέντε σταθμούς μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος που εξυπηρετούσαν την πόλη είχαν πάθει βλάβη ή είχαν καταρρεύσει. Ποιες ήταν οι ενδεχόμενες συνέπειες;

«Το απόγευμα βρεθήκαμε μπροστά στην προοπτική γενικής διακοπής ρεύματος στο Μόντρεαλ—χωρίς νερό», εξήγησε ο Πρωθυπουργός του Κεμπέκ Λουσιέν Μπουσάρ. «Μας είχαν απομείνει αποθέματα νερού για δύο ώρες επειδή έπαψαν να λειτουργούν οι δύο μονάδες φιλτραρίσματος». Καθώς οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν κεριά και υπήρχε η πιθανότητα να διακοπεί η ύδρευση, ήταν έντονος ο κίνδυνος μιας ενδεχόμενης συμφοράς.

Κάποια άλλη συμφορά αποτράπηκε περίπου δύο εβδομάδες αργότερα όταν ένα πλήθος 1.889 ατόμων συγκεντρώθηκε στις 24 Ιανουαρίου για μια συνέλευση περιοχής στην Αίθουσα Συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Μόντρεαλ. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, πάνω από 20 πόντοι υγρό χιόνι σκέπασαν το Μόντρεαλ, και ενώ διεξαγόταν το πρωινό πρόγραμμα της συνέλευσης παρατηρήθηκαν ζημιές στους τοίχους και στις οροφές. Αναβλήθηκε το απογευματινό πρόγραμμα και έγινε έκκληση στους παρόντες να πάνε σπίτι τους, να αλλάξουν ρούχα και να επιστρέψουν στο χώρο της συνέλευσης για να εργαστούν.

Μέσα σε μία ώρα 300 εθελοντές εξοπλισμένοι με φτυάρια, κασμάδες και άλλα εργαλεία άρχισαν να καθαρίζουν την τεράστια στέγη των 7.100 τετραγωνικών μέτρων. Αφού καθάρισαν το χιόνι που βρισκόταν στην επιφάνεια, διαπίστωσαν ότι σε μερικά μέρη ο πάγος είχε πάχος πάνω από 60 εκατοστά! Χρησιμοποίησαν ηλεκτρικά πριόνια για να κόψουν τον πάγο σε τετράγωνα κομμάτια τα οποία έσερναν ως την άκρη της στέγης και τα πετούσαν κάτω. Αφαίρεσαν περίπου 1.600 τόνους χιόνι και πάγο! Ο έλεγχος που έγινε αργότερα φανέρωσε ότι, ως αποτέλεσμα, οι οροφές επανήλθαν στη θέση τους και οι ρωγμές στους τοίχους έκλεισαν. Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με ασφάλεια την Κυριακή το πρωί.

Βοηθούσαν ο Ένας τον Άλλον

Είναι αλήθεια ότι ορισμένοι άνθρωποι στην περιοχή προσπάθησαν να επωφεληθούν από τη δυστυχία των άλλων κατά τη διάρκεια της βροχής και του ψύχους, αλλά όπως συνέβη και τον πρώτο αιώνα, πολλοί έδειξαν «ασυνήθιστη ανθρώπινη καλοσύνη». (Πράξεις 28:2) Η εφημερίδα Ντέιλι Σέντινελ (Daily Sentinel) στο Ρόουμ της Νέας Υόρκης είπε τα εξής για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά που πήγαν να βοηθήσουν τους ανθρώπους: «Οι άντρες συναντήθηκαν στην Αίθουσα Βασιλείας στο Γουότερταουν για να οργανωθούν, και από εκεί τους ανατέθηκε να πάνε στα σπίτια διαφόρων μελών. Τελικά, όμως, βοήθησαν και τους γείτονές τους κατά μήκος του δρόμου».

Το άρθρο έλεγε ότι συντονίστηκαν τέτοιες προσπάθειες παροχής βοήθειας για κατοίκους «των περιοχών Άνταμς, Πότσνταμ, Μαλόουν, Όγκντενσμπεργκ, Πλάτσμπεργκ, Μασένα, Γκουβερνέρ και Έλλενμπεργκ». Κάποιοι εθελοντές παρείχαν μερικές ώρες θέρμανσης στα σπίτια συνδέοντας τους καυστήρες με γεννήτριες. Δυστυχώς, μετά τη θύελλα η θερμοκρασία είχε πέσει στους μείον 18 βαθμούς Κελσίου σε πολλές περιοχές.

Σε μια περίπτωση οι αστυνομικοί είδαν κάποιους Μάρτυρες να επισκέπτονται διάφορα σπίτια και τους πέρασαν για κλέφτες. Όταν οι Μάρτυρες εξήγησαν τι έκαναν, ένας αστυνομικός είπε ότι μετά τη θύελλα Μάρτυρες του Ιεχωβά βοήθησαν τον πατέρα του, ο οποίος ζει στο Μόντρεαλ, μολονότι δεν είναι Μάρτυρας. Ο γιος εξέφρασε την εκτίμησή του για τη βοήθεια που παρασχέθηκε στον πατέρα του.

Μια περιοχή νότια του Μόντρεαλ με 100 κωμοπόλεις, η οποία πλήγηκε ιδιαίτερα από τη θύελλα, ονομάστηκε το «τρίγωνο του σκότους». Δέκα μέρες μετά τη θύελλα, δεν είχε αποκατασταθεί ακόμη το ηλεκτρικό ρεύμα σε αυτές τις κωμοπόλεις. Μάλιστα, πολλοί άνθρωποι έμειναν χωρίς ρεύμα για έναν και πλέον μήνα! Το γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά που βρίσκεται κοντά στο Τορόντο διευθέτησε να γίνουν ειδικές επισκέψεις για να βοηθηθούν οι κάτοικοι αυτής της περιοχής. Διάφορες προμήθειες, όπως πετρέλαιο για λάμπες, μπαταρίες και φακοί, στάλθηκαν οδικώς σε ένα καθορισμένο κέντρο διανομής και μοιράστηκαν από εκεί σε όσους είχαν ανάγκη.

Ανατέθηκε επίσης σε Χριστιανούς πρεσβυτέρους να εκτιμήσουν τις ανάγκες εκείνων που ζούσαν σε αυτές τις περιοχές. Κάποια ομάδα πρεσβυτέρων επισκέφτηκε 11 εκκλησίες μέσα σε μια εβδομάδα και διεξήγαγε πολλές ενθαρρυντικές συναθροίσεις. Μετά από αυτές τις συνάξεις, όπου παρασχέθηκε πνευματική ενθάρρυνση, κανείς δεν ήθελε να επιστρέψει σπίτι του. Οι άνθρωποι παρέμεναν εκεί, μιλούσαν και έλεγαν τις ιστορίες τους, απολαμβάνοντας τη συναναστροφή. Είναι γεγονός ότι η τακτική παρακολούθηση των συναθροίσεων έφτασε σε άνευ προηγουμένου ποσοστά τις εβδομάδες μετά τη θύελλα.

Πολλά άτομα που είχαν κάποια πηγή θέρμανσης, λόγου χάρη μια ξυλόσομπα ή μια γεννήτρια για την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, καλοδέχτηκαν εκείνους που δεν είχαν θέρμανση στα σπίτια τους. Μερικοί Μάρτυρες φιλοξένησαν μέχρι και 20 άτομα. Επίσης, πολλοί άνθρωποι εκτός της πληγείσας περιοχής, η οποία είχε μείνει χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, παρείχαν καταλύματα. Για παράδειγμα, οι Μάρτυρες στο Σετ-Ιλ, μια πόλη που απέχει περίπου 800 χιλιόμετρα από το «τρίγωνο του σκότους», προσφέρθηκαν να φιλοξενήσουν 85 οικογένειες.

Οι Μάρτυρες σε απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές, όπως το Ριμούσκι, έκοψαν και έστειλαν καυσόξυλα. Μερικοί αφιέρωσαν χρόνο για να γράψουν εδάφια στα ξύλα που στάλθηκαν. Ένας Μάρτυρας μοιράστηκε τα ξύλα που έλαβε ως δώρο με κάποιο μη ομόπιστο γείτονα ο οποίος βρήκε ένα ξύλο πάνω στο οποίο ήταν γραμμένο το εδάφιο Ψαλμός 55:16: «Ο Ιεχωβά θα με σώσει». Με το ξύλο στο χέρι, εκείνος κοίταξε προς τα πάνω και είπε: «Σε ευχαριστώ, Ιεχωβά».

Τι Διδάγματα Αποκόμισαν;

Πολλοί συγκλονίστηκαν βλέποντας πόσο ευπαθές είναι το ηλεκτρικό ρεύμα και πόσο εξαρτόνταν από αυτό. «Να είστε σίγουροι πως, όταν χτίσουμε καινούριο σπίτι», είπε ένας άντρας, «θα βάλουμε ξυλόσομπα και γεννήτρια . . . και κουζίνα γκαζιού».

Σχεδόν έξι εβδομάδες μετά τη θύελλα, ένας σχολιαστής αναλογίστηκε: «Υπήρχε πολύς πάγος, πολύ σκοτάδι, πολύς χρόνος για να σκεφτείς, πράγμα που είναι πολύ πιο εύκολο με την τηλεόραση κλειστή». Κατόπιν παρατήρησε: «Μας εξέπληξε το γεγονός ότι είμαστε τόσο ευάλωτοι στα στοιχεία της φύσης».

Εκείνοι που μελετούν την Αγία Γραφή συλλογίζονται την υπόσχεση που έχει δώσει ο Δημιουργός να αποκαταστήσει τη γη σε παγγήινο παράδεισο αφού εξαλείψει αυτό το σύστημα πραγμάτων, όπως ακριβώς εξάλειψε έναν τέτοιον κόσμο άλλη μια φορά στο παρελθόν. (Ματθαίος 24:37-39· 2 Πέτρου 2:5) Υποδεικνύοντας το πιθανό οπλοστάσιό του, ο Θεός ρωτάει: «Έχεις μπει στις αποθήκες του χιονιού; Ή μήπως βλέπεις τις αποθήκες του χαλαζιού [περιλαμβανομένης και της βροχής που μετατρέπεται σε πάγο], τις οποίες κρατώ για τον καιρό της στενοχώριας, για την ημέρα της μάχης και του πολέμου;»—Ιώβ 38:22, 23.

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Πύργοι μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος κατέρρευσαν σαν να ήταν από αλουμινόχαρτο

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Αποτράπηκε πιθανή καταστροφή όταν εθελοντές αφαίρεσαν χιόνι και πάγο από τη στέγη της Αίθουσας Συνελεύσεων

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Καυσόξυλα για τα θύματα της θύελλας