ΤΟ 1905, ο πατέρας έμεινε άνεργος και έτσι πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επέστρεψε έπειτα από τρία χρόνια με μια βαλίτσα γεμάτη με εντυπωσιακά δώρα για εμάς τα παιδιά και με μεταξένια υφάσματα και άλλα είδη για τη μητέρα. Αλλά τα πιο πολύτιμα αποκτήματά του ήταν οι τόμοι του Κάρολου Τέηζ Ρώσσελ που είχαν τίτλο Γραφικαί Μελέται.

Ο πατέρας άρχισε να λέει σε φίλους και συγγενείς τα πράγματα που είχε μάθει από αυτά τα βιβλία. Στις συγκεντρώσεις οι οποίες γίνονταν στο τοπικό παρεκκλήσι, χρησιμοποιούσε την Αγία Γραφή για να δείξει ότι δεν υπάρχει πύρινη κόλαση. (Εκκλησιαστής 9:5, 10) Το 1909, ένα έτος μετά την επιστροφή του πατέρα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο αδελφός Ρώσσελ επισκέφτηκε τη Νορβηγία και εκφώνησε ομιλίες στο Μπέργκεν και στη Χριστιανία, το σημερινό Όσλο. Ο πατέρας πήγε στο Μπέργκεν για να τον ακούσει.

«Έλα εδώ Οτίλγιε», με ενθάρρυνε, «και δες τι λέει η Αγία Γραφή». Κατόπιν μου διάβασε από τις Γραφές. Ως αποτέλεσμα, μεγάλωσε η εμπιστοσύνη μου σε αυτόν και σε όσα δίδασκε. Με ενθάρρυνε να διαβάσω τη σειρά Γραφικαί Μελέται, και έτσι, το καλοκαίρι του 1914, πήγαινα συχνά και καθόμουν σε ένα βουναλάκι και διάβαζα με θέα την πόλη.

Τον Αύγουστο του 1914, οι άνθρωποι, συνωστισμένοι έξω από το κτίριο της τοπικής εφημερίδας, διάβαζαν για το ξέσπασμα του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Ο πατέρας πήγε για να δει τι συνέβαινε. «Δόξα τω Θεώ!» αναφώνησε. Κατάλαβε ότι το ξέσπασμα του πολέμου αποτελούσε την εκπλήρωση Βιβλικών προφητειών σχετικά με τις οποίες κήρυττε. (Ματθαίος 24:7) Πολλοί Σπουδαστές της Γραφής πίστευαν τότε ότι σύντομα θα παίρνονταν στον ουρανό. Όταν δεν συνέβη αυτό, μερικοί απογοητεύτηκαν.

Τάσσομαι Υπέρ της Γραφικής Αλήθειας

Το 1915, σε ηλικία 17 ετών, τελείωσα το γυμνάσιο και βρήκα εργασία σε κάποιο γραφείο. Τότε άρχισα να διαβάζω τακτικά τη Σκοπιά. Αλλά στο Κόπερβικ, οι συναθροίσεις άρχισαν να διεξάγονται τακτικά από το 1918 και έπειτα. Στην αρχή, τις παρακολουθούσαν πέντε άτομα. Διαβάζαμε τα έντυπα της Εταιρίας Σκοπιά, όπως είναι η σειρά Γραφικαί Μελέται, και εξετάζαμε την ύλη με ερωτήσεις και απαντήσεις. Μολονότι η μητέρα έλεγε πάντοτε καλά λόγια στους άλλους για τους Σπουδαστές της Γραφής, η ίδια δεν ενώθηκε ποτέ μαζί μας.