Θεοσεβής Υποταγή​—⁠Γιατί και από Ποιους;

‘Ιεχωβά, γνωρίζω ότι η οδός του ανθρώπου δεν εξαρτάται απ’ αυτού· του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνη τα διαβήματα αυτού’.—ΙΕΡΕΜΙΑΣ 10:23.

1. Ποια είδη ανεξαρτησίας εκτιμούνται ευρύτατα;

ΑΝΑΜΕΣΑ στα πιο σημαντικά ανθρώπινα έγγραφα είναι η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, με την οποία 13 βρετανικές αποικίες στη Βόρεια Αμερική το 18ο αιώνα διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους από τη μητρόπολή τους, τη Βρετανία. Ήθελαν ελευθερία, και η ανεξαρτησία από τον ξένο έλεγχο πήγαινε χέρι-χέρι με την ελευθερία. Η πολιτική και η οικονομική ανεξαρτησία μπορούν να είναι μεγάλο πλεονέκτημα. Στα πρόσφατα χρόνια μερικές ανατολικοευρωπαϊκές χώρες απέκτησαν πολιτική ανεξαρτησία. Ωστόσο, πρέπει να ομολογήσουμε ότι αυτή η ανεξαρτησία επέφερε πολλά σοβαρά προβλήματα σε εκείνες τις χώρες.

2, 3. (α) Ποια μορφή ανεξαρτησίας δεν είναι επιθυμητή; (β) Πώς έγινε αυτό το γεγονός ξεκάθαρα σαφές από την αρχή;

² Όσο επιθυμητές και αν είναι οι διάφορες μορφές ανεξαρτησίας, υπάρχει μια μορφή που δεν είναι επιθυμητή. Ποια είναι αυτή; Η ανεξαρτησία από τον Πλάστη του ανθρώπου, τον Ιεχωβά Θεό. Αυτή δεν είναι ευλογία αλλά κατάρα. Γιατί; Επειδή ο άνθρωπος σε καμιά περίπτωση δεν είχε δημιουργηθεί για να ενεργεί ανεξάρτητα από τον Πλάστη του, όπως δείχνουν τόσο κατάλληλα τα λόγια του προφήτη Ιερεμία που παρατίθενται πιο πάνω. Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος δημιουργήθηκε για να υποτάσσεται στον Πλάστη του. Το να υποτασσόμαστε στον Δημιουργό μας σημαίνει να υπακούμε σε αυτόν.

³ Αυτό το γεγονός έγινε ξεκάθαρα σαφές στο πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι από την εντολή που τους έδωσε ο Ιεχωβά, η οποία είναι καταγραμμένη στα εδάφια Γένεσις 2:16, 17: «Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού· διότι καθ’ ην ημέραν φάγης απ’ αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει». Η άρνηση του Αδάμ να υποταχτεί στον Πλάστη του επέφερε σε αυτόν και σε όλους τους απογόνους του αμαρτία, παθήματα και θάνατο.—Γένεσις 3:19· Ρωμαίους 5:12.

4, 5. (α) Τι έχει προκύψει από την άρνηση των ανθρώπων να υποταχτούν στον Θεό; (β) Από ποιον ηθικό νόμο δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς;

⁴ Η άρνηση των ανθρώπων να υποταχτούν στον Θεό είναι άσοφη, καθώς επίσης ηθικά εσφαλμένη. Από αυτήν έχουν προκύψει στον κόσμο η διαδεδομένη ανομία, το έγκλημα, η βία και η σεξουαλική ανηθικότητα, καθώς επίσης η καρποφορία των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών που τη συνοδεύουν. Εκτός αυτού, δεν οφείλεται η σημερινή μάστιγα της νεανικής εγκληματικότητας σε μεγάλο βαθμό στην άρνηση των νέων να υποταχτούν στον Ιεχωβά, καθώς επίσης στους γονείς τους και στους νόμους της χώρας; Αυτό το πνεύμα της ανεξαρτησίας γίνεται φανερό από τον αλλόκοτο και ατημέλητο τρόπο με τον οποίο ντύνονται πολλοί άνθρωποι και από την αισχρή γλώσσα που χρησιμοποιούν.

⁵ Ωστόσο, κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει από τον ακατάλυτο ηθικό νόμο του Δημιουργού: «Μη πλανάσθε, ο Θεός δεν εμπαίζεται· επειδή ό,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει· διότι ο σπείρων εις την σάρκα εαυτού θέλει θερίσει εκ της σαρκός φθοράν».—Γαλάτας 6:7, 8.

6, 7. Ποια είναι η βασική αιτία της άρνησης για υποταγή, πράγμα που φαίνεται από ποια παραδείγματα;

⁶ Ποια είναι η βασική αιτία όλης αυτής της άρνησης για υποταγή; Για να το πούμε απλά, είναι η ιδιοτέλεια και η υπερηφάνεια. Για αυτόν το λόγο η Εύα, η πρώτη γυναίκα, άφησε τον εαυτό της να εξαπατηθεί από το φίδι και έφαγε από τον απαγορευμένο καρπό. Αν ήταν μετριόφρων και ταπεινή, ο πειρασμός να είναι σαν τον Θεό—να αποφασίζει η ίδια για το τι είναι καλό και τι κακό—δεν θα την έλκυε. Επίσης, αν ήταν ανιδιοτελής, δεν θα ήθελε κάτι το οποίο ήταν ρητά απαγορευμένο από τον Πλάστη της, τον Ιεχωβά Θεό.—Γένεσις 2:16, 17.

⁷ Λίγο μετά την πτώση του Αδάμ και της Εύας, η υπερηφάνεια και η ιδιοτέλεια έκαναν τον Κάιν να δολοφονήσει τον αδελφό του, τον Άβελ. Επίσης, η ιδιοτέλεια έκανε ορισμένους αγγέλους να ενεργήσουν ανεξάρτητα, με το να αφήσουν την αρχική τους θέση και να υλοποιηθούν προκειμένου να δοκιμάσουν αισθησιακές απολαύσεις. Η υπερηφάνεια και η ιδιοτέλεια ήταν το κίνητρο του Νεβρώδ, και αυτές χαρακτηρίζουν τους περισσότερους κοσμικούς κυβερνήτες από την εποχή του και ύστερα.—Γένεσις 3:6, 7· 4:6-8· 1 Ιωάννου 3:12· Ιούδα 6.

Γιατί Οφείλουμε Υποταγή στον Ιεχωβά Θεό

8-11. Ποιοι είναι τέσσερις ισχυροί λόγοι για να ασκούμε θεοσεβή υποταγή;

⁸ Γιατί οφείλουμε υποταγή στον Πλάστη μας, τον Ιεχωβά Θεό; Πρώτα από όλα επειδή αυτός είναι ο Παγκόσμιος Κυρίαρχος. Κάθε εξουσία τού ανήκει δικαιωματικά. Αυτός είναι ο Κριτής, ο Νομοθέτης και ο Βασιλιάς μας. (Ησαΐας 33:22) Κατάλληλα γράφτηκαν για αυτόν τα εξής: «Πάντα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα εις τους οφθαλμούς αυτού, προς ον έχομεν να δώσωμεν λόγον».—Εβραίους 4:13.

⁹ Επιπλέον, εφόσον ο Πλάστης μας είναι παντοδύναμος, κανένας δεν μπορεί να του εναντιωθεί με επιτυχία· κανένας δεν μπορεί να αγνοήσει την υποχρέωση που έχει να υποτάσσεται σε Αυτόν. Αργά ή γρήγορα, εκείνοι που αρνούνται να υποταχτούν πρόκειται να καταστραφούν όπως καταστράφηκε ο Φαραώ της αρχαιότητας και όπως θα καταστραφεί ο Σατανάς ο Διάβολος στον ορισμένο καιρό του Θεού.—Ψαλμός 136:1, 11-15· Αποκάλυψις 11:17· 20:10, 14.

¹⁰ Η υποταγή είναι υποχρέωση όλων των νοήμονων πλασμάτων, επειδή ο σκοπός της ύπαρξής τους είναι να υπηρετούν τον Πλάστη τους. Το εδάφιο Αποκάλυψις 4:11 διακηρύττει: ‘Άξιος είσαι, Ιεχωβά, να λάβης την δόξαν και την τιμήν και την δύναμιν, διότι συ έκτισας τα πάντα, και δια το θέλημά σου υπάρχουσι και εκτίσθησαν’. Αυτός είναι ο Μεγάλος Κεραμέας, και φτιάχνει ανθρώπινα σκεύη για να υπηρετούν το σκοπό του.—Ησαΐας 29:16· 64:8.

¹¹ Δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι ο Πλάστης μας είναι πάνσοφος, επομένως γνωρίζει τι είναι το καλύτερο για εμάς. (Ρωμαίους 11:33) Οι νόμοι του είναι ‘για το καλό μας’. (Δευτερονόμιον 10:12, 13) Πάνω από όλα, «ο Θεός είναι αγάπη», επομένως θέλει μόνο το καλύτερο για εμάς. Πόσους επιτακτικούς λόγους έχουμε να υποτασσόμαστε στον Πλάστη μας, τον Ιεχωβά Θεό!—1 Ιωάννου 4:8.

Ο Ιησούς Χριστός, το Τέλειο Παράδειγμα Θεοσεβούς Υποταγής

12, 13. (α) Πώς εκδήλωσε ο Ιησούς Χριστός θεοσεβή υποταγή; (β) Ποια λόγια του Ιησού δείχνουν την υποτακτική του στάση;

¹² Πέρα από κάθε αμφιβολία, ο μονογενής Γιος του Ιεχωβά, ο Ιησούς Χριστός, μας δίνει το τέλειο παράδειγμα θεοσεβούς υποταγής. Ο απόστολος Παύλος το τονίζει αυτό στα εδάφια Φιλιππησίους 2:6-8: «[Ο Ιησούς] εν μορφή Θεού υπάρχων, δεν ενόμισεν αρπαγήν [δεν διανοήθηκε να αρπάξει κάτι, δηλαδή, ΜΝΚ] το να ήναι ίσα με τον Θεόν, αλλ’ εαυτόν εκένωσε λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους, και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος, εταπείνωσεν [περαιτέρω] εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού». Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, δήλωσε επανειλημμένα ότι δεν έκανε τίποτα με δική του πρωτοβουλία· δεν ενεργούσε ανεξάρτητα, αλλά πάντοτε παρέμενε σε υποταγή στον ουράνιο Πατέρα του.

¹³ Στα εδάφια Ιωάννης 5:19, 30 διαβάζουμε τα εξής: «Ο Ιησούς . . . είπε προς αυτούς· Αληθώς, αληθώς σας λέγω, Δεν δύναται ο Υιός να πράττη ουδέν αφ’ εαυτού, εάν δεν βλέπη τον Πατέρα πράττοντα τούτο· επειδή όσα εκείνος πράττει, ταύτα και ο Υιός πράττει ομοίως. Δεν δύναμαι εγώ να κάμνω απ’ εμαυτού ουδέν. Καθώς ακούω κρίνω, και η κρίσις η εμή δικαία είναι· διότι δεν ζητώ το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντός με Πατρός». Παρόμοια, τη νύχτα της προδοσίας του προσευχήθηκε επανειλημμένα: «Ουχί ως εγώ θέλω, αλλ’ ως συ».—Ματθαίος 26:39, 42, 44· βλέπε επίσης Ιωάννης 7:28· 8:28, 42.

Αρχαία Παραδείγματα Θεοσεβούς Υποταγής

14. Με ποιους τρόπους έδειξε ο Νώε θεοσεβή υποταγή;

¹⁴ Ανάμεσα στα πρώτα παραδείγματα ανθρώπου που έδειξε θεοσεβή υποταγή ήταν ο Νώε. Αυτός εκδήλωσε την υποταγή του με τρεις τρόπους. Πρώτον, με το να είναι δίκαιος, άψογος ανάμεσα στους συγχρόνους του, περπατώντας με τον αληθινό Θεό. (Γένεσις 6:9) Δεύτερον, με το να κατασκευάσει την κιβωτό. Αυτός «έκαμεν . . . κατά πάντα όσα προσέταξεν εις αυτόν ο Θεός· ούτως έκαμε». (Γένεσις 6:22) Τρίτον, με το να εξαγγείλει την προειδοποίηση για τον επερχόμενο Κατακλυσμό ως ‘κήρυκας δικαιοσύνης’.—2 Πέτρου 2:5.

15, 16. (α) Ποιο θαυμάσιο παράδειγμα έθεσε ο Αβραάμ όσον αφορά τη θεοσεβή υποταγή; (β) Πώς έδειξε υποταγή η Σάρρα;

¹⁵ Ο Αβραάμ ήταν άλλο ένα εξέχον παράδειγμα θεοσεβούς υποταγής. Εκδήλωσε υποταγή με το να υπακούσει στην εξής εντολή του Θεού: «Έξελθε εκ της γης σου». (Γένεσις 12:1) Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να αφήσει τα άνετα περίχωρα της Ουρ (η οποία δεν ήταν καθόλου ασήμαντη πόλη, όπως δείχνουν αρχαιολογικές ανακαλύψεις) για να περιπλανιέται ως νομάς σε μια ξένη γη επί εκατό χρόνια. Ιδιαίτερα, ο Αβραάμ έδειξε θεοσεβή υποταγή με το να ανταποκριθεί στη μεγάλη δοκιμασία τού αν θα ήταν πρόθυμος να προσφέρει το γιο του, τον Ισαάκ, ως θυσία.—Γένεσις 22:1-12.

¹⁶ Η σύζυγος του Αβραάμ, η Σάρρα, παρέχει σε εμάς άλλο ένα θαυμάσιο παράδειγμα θεοσεβούς υποταγής. Η περιπλάνηση σε μια ξένη γη, χωρίς αμφιβολία, συνεπαγόταν πολλές δυσκολίες, ωστόσο δεν διαβάζουμε πουθενά ότι αυτή παραπονέθηκε. Αυτή έθεσε ένα θαυμάσιο παράδειγμα θεοσεβούς υποταγής σε δυο περιπτώσεις, όταν ο Αβραάμ την παρουσίασε ως αδελφή του σε ειδωλολάτρες κυβερνήτες. Αυτή συνεργάστηκε και τις δυο φορές, μολονότι λίγο έλειψε να γίνει τελικά μέλος των χαρεμιών τους. Το γεγονός ότι αποκαλούσε μέσα της το σύζυγό της, τον Αβραάμ, ‘κύριό της’ πιστοποιεί τη θεοσεβή της υποταγή και δείχνει ότι αυτή ήταν η γνήσια διάθεση της καρδιάς της.—Γένεσις 12:11-20· 18:12· 20:2-18· 1 Πέτρου 3:6.

17. Γιατί μπορεί να λεχτεί ότι ο Ισαάκ έδειξε θεοσεβή υποταγή;

¹⁷ Ας μην παραβλέψουμε το παράδειγμα θεοσεβούς υποταγής που έδωσε ο γιος του Αβραάμ, ο Ισαάκ. Η Ιουδαϊκή παράδοση δείχνει ότι ο Ισαάκ ήταν περίπου 25 χρονών όταν ο Ιεχωβά διέταξε τον πατέρα του, τον Αβραάμ, να τον προσφέρει ως θυσία. Αν ο Ισαάκ το ήθελε, θα μπορούσε εύκολα να αντισταθεί στον πατέρα του, ο οποίος ήταν εκατό χρόνια μεγαλύτερός του. Αλλά δεν το έκανε. Μολονότι ο Ισαάκ αναρωτιόταν σε σχέση με το γεγονός ότι δεν υπήρχε ζώο για τη θυσία, αυτός υποτάχτηκε με πραότητα όταν ο πατέρας του τον έβαλε στο θυσιαστήριο και κατόπιν τον έδεσε χειροπόδαρα για να εμποδίσει ή να ελέγξει τυχόν ακούσιες αντιδράσεις που μπορεί να υπήρχαν αν είχε χρησιμοποιηθεί το μαχαίρι για τη σφαγή.—Γένεσις 22:7-9.

18. Πώς έδειξε ο Μωυσής υποδειγματική θεοσεβή υποταγή;

¹⁸ Χρόνια αργότερα, ο Μωυσής έθεσε ένα καλό παράδειγμα για εμάς όσον αφορά τη θεοσεβή υποταγή. Αυτό φαίνεται ασφαλώς από το ότι αυτός περιγράφεται ως «πραύς σφόδρα υπέρ πάντας τους ανθρώπους τούς επί της γης». (Αριθμοί 12:3) Το ότι εκτελούσε υπάκουα τις εντολές του Ιεχωβά επί 40 χρόνια στην έρημο, αν και είχε την επίβλεψη ενός στασιαστικού λαού που αριθμούσε δύο ή τρία εκατομμύρια, αποτελεί πρόσθετη επιβεβαίωση της θεοσεβούς υποταγής του. Έτσι, το υπόμνημα λέει ότι «έκαμεν ο Μωυσής κατά πάντα όσα προσέταξεν ο Ιεχωβά εις αυτόν· ούτως έκαμε».—Έξοδος 40:16.

19. Με ποιες εκφράσεις έδειξε ο Ιώβ την υποταγή του στον Ιεχωβά;

¹⁹ Ο Ιώβ είναι άλλο ένα εξέχον πρόσωπο το οποίο έθεσε για εμάς ένα εξαίρετο παράδειγμα θεοσεβούς υποταγής. Αφού ο Ιεχωβά επέτρεψε στον Σατανά να εξαλείψει όλα τα αποκτήματα του Ιώβ, να σκοτώσει τα παιδιά του και κατόπιν να τον πλήξει με «έλκος κακόν από του ίχνους των ποδών αυτού έως της κορυφής αυτού», η σύζυγος του Ιώβ τού είπε: «Έτι κρατείς την ακεραιότητά σου; βλασφήμησον τον Θεόν και απόθανε». Παρ’ όλα αυτά, ο Ιώβ έδειξε τη θεοσεβή του υποταγή λέγοντάς της: «Ελάλησας ως λαλεί μία εκ των αφρόνων γυναικών· τα αγαθά μόνον θέλομεν δεχθή εκ του Θεού, και τα κακά δεν θέλομεν δεχθή;» (Ιώβ 2:7-10) Τα λόγια του, τα οποία είναι καταγραμμένα στο εδάφιο Ιώβ 13:15, δείχνουν την ίδια διανοητική στάση: «Και αν με θανατόνη, εγώ θέλω ελπίζει εις αυτόν». Μολονότι ο Ιώβ, στην πραγματικότητα, ενδιαφερόταν πάρα πολύ για τη δική του δικαίωση, δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι τελικά ο Ιεχωβά είπε σε έναν από τους υποτιθέμενους παρηγορητές του: «Ο θυμός μου εξήφθη κατά σου και κατά των δύο φίλων σου· διότι δεν ελαλήσατε περί εμού το ορθόν ως ο δούλος μου Ιώβ». Αναμφίβολα ο Ιώβ παρέχει για εμάς ένα θαυμάσιο παράδειγμα θεοσεβούς υποταγής.—Ιώβ 42:7.

20. Με ποιους τρόπους εκδήλωσε ο Δαβίδ θεοσεβή υποταγή;

²⁰ Θα αναφέρουμε ένα τελευταίο παράδειγμα από τις Εβραϊκές Γραφές, εκείνο του Δαβίδ. Όταν ο Βασιλιάς Σαούλ τον κυνηγούσε σαν να ήταν ζώο, δόθηκαν στον Δαβίδ δυο ευκαιρίες για να βάλει τέρμα στα προβλήματά του με το να θανατώσει τον Σαούλ. Εντούτοις, η θεοσεβής υποταγή του Δαβίδ τον εμπόδισε να το κάνει αυτό. Τα λόγια του είναι καταγραμμένα στο εδάφιο 1 Σαμουήλ 24:6: ‘Μη γένοιτο εις εμέ παρά Ιεχωβά να κάμω το πράγμα τούτο εις τον κύριόν μου, τον κεχρισμένον του Ιεχωβά, να επιβάλω την χείρα μου επ’ αυτόν· διότι είναι κεχρισμένος του Ιεχωβά’. (Βλέπε επίσης 1 Σαμουήλ 26:9-11). Παρόμοια, έδειξε τη θεοσεβή του υποταγή με το να δέχεται έλεγχο όταν έκανε λάθη ή όταν αμάρτανε.—2 Σαμουήλ 12:13· 24:17· 1 Χρονικών 15:13.

Το Παράδειγμα Υποταγής του Παύλου

21-23. Σε ποιες διαφορετικές περιπτώσεις έδειξε θεοσεβή υποταγή ο απόστολος Παύλος;

²¹ Στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, έχουμε το εξέχον παράδειγμα θεοσεβούς υποταγής του αποστόλου Παύλου. Αυτός μιμήθηκε τον Κύριό του, τον Ιησού Χριστό, σε αυτό, όπως έκανε και σε όλες τις άλλες πλευρές της αποστολικής του διακονίας. (1 Κορινθίους 11:1) Μολονότι ο Ιεχωβά Θεός τον χρησιμοποίησε πιο δυναμικά από οποιονδήποτε άλλον απόστολο, ο Παύλος ποτέ δεν ενήργησε ανεξάρτητα. Ο Λουκάς μάς λέει ότι, όταν εγέρθηκε το ζήτημα σχετικά με το αν οι Εθνικοί προσήλυτοι έπρεπε να περιτέμνονται, «[οι αδελφοί στην Αντιόχεια] ενέκριναν να αναβή ο Παύλος και ο Βαρνάβας και τινές άλλοι εξ αυτών προς τους αποστόλους και πρεσβυτέρους εις Ιερουσαλήμ περί του ζητήματος τούτου».—Πράξεις 15:2.

²² Όσον αφορά την ιεραποστολική δραστηριότητα του Παύλου, μας λέγονται τα εξής στο εδάφιο Γαλάτας 2:9: «Αφού εγνώρισαν την χάριν την δοθείσαν εις εμέ Ιάκωβος και Κηφάς και Ιωάννης, οι θεωρούμενοι ότι είναι στύλοι, δεξιάς έδωκαν κοινωνίας εις εμέ και εις τον Βαρνάβαν [έδωσαν σε εμένα και στον Βαρνάβα το δεξί χέρι της συμμετοχής, ΜΝΚ], δια να υπάγωμεν ημείς μεν εις τα έθνη, αυτοί δε εις τους περιτετμημένους». Ο Παύλος, αντί να ενεργεί ανεξάρτητα, επιζητούσε καθοδήγηση.

²³ Παρόμοια, την τελευταία φορά που βρέθηκε ο Παύλος στην Ιερουσαλήμ, δέχτηκε τη συμβουλή που του έδωσαν οι πρεσβύτεροι εκεί, δηλαδή να πάει στο ναό και να ακολουθήσει τη διαδικασία του Νόμου ώστε να μπορέσουν όλοι να δουν ότι δεν ήταν αποστάτης όσον αφορά το Νόμο του Μωυσή. Εφόσον το ότι το έκανε αυτό φάνηκε να έχει καταστροφικό τέλος, επειδή ένας όχλος ξεσηκώθηκε εναντίον του, μήπως ήταν λάθος το ότι υποτάχτηκε σε εκείνους τους πρεσβυτέρους; Ούτε κατά διάνοια, όπως γίνεται φανερό από αυτό που διαβάζουμε στο εδάφιο Πράξεις 23:11: «Την . . . ερχομένην νύκτα επιφανείς εις αυτόν ο Κύριος, είπε· Θάρρει, Παύλε, διότι καθώς εμαρτύρησας τα περί εμού εις Ιερουσαλήμ, ούτω πρέπει να μαρτυρήσης και εις Ρώμην».

24. Ποιες επιπρόσθετες πλευρές της υποταγής θα εξεταστούν στο επόμενο άρθρο;

²⁴ Πραγματικά, οι Γραφές μάς δίνουν ισχυρούς λόγους για να υποτασσόμαστε και αξιοσημείωτα παραδείγματα ατόμων που εκδήλωσαν τέτοια υποταγή. Στο επόμενο άρθρο θα εξετάσουμε τους διάφορους τομείς στους οποίους μπορούμε να δείξουμε υποταγή στον Ιεχωβά Θεό, τα βοηθήματα που έχουμε για να το κάνουμε αυτό και τις ανταμοιβές που θα προκύψουν.

Τι Απαιτεί από Εμάς η Θεοσεβής Υποταγή

«Υποτάχθητε λοιπόν εις τον Θεόν».—ΙΑΚΩΒΟΥ 4:7.

1. Τι μπορεί να λεχτεί για το είδος του Θεού που λατρεύουμε;

ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΟΣ Θεός είναι ο Ιεχωβά! Είναι απαράμιλλος, ανυπέρβλητος, ασύγκριτος, μοναδικός με τόσους τρόπους! Αυτός είναι ο Ύψιστος, ο Παγκόσμιος Κυρίαρχος, ο κάτοχος κάθε πραγματικής εξουσίας. Είναι από του αιώνος έως του αιώνος και είναι τόσο ένδοξος ώστε κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να τον δει και να ζήσει. (Έξοδος 33:20· Ρωμαίους 16:26) Έχει άπειρη δύναμη και σοφία, απολύτως τέλεια δικαιοσύνη και είναι η ίδια η προσωποποίηση της αγάπης. Είναι ο Δημιουργός μας, ο Κριτής μας, ο Νομοθέτης μας και ο Βασιλιάς μας. Κάθε καλή δόση και κάθε τέλειο δώρο προέρχεται από αυτόν.—Ψαλμός 100:3· Ησαΐας 33:22· Ιακώβου 1:17.

2. Ποια πράγματα περιλαμβάνει η θεοσεβής υποταγή;

² Ενόψει όλων αυτών των γεγονότων, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι είναι υποχρέωσή μας να υποτασσόμαστε σε αυτόν. Αλλά τι περιλαμβάνει αυτό για εμάς; Περιλαμβάνει αρκετά πράγματα. Εφόσον δεν μπορούμε να δούμε προσωπικά τον Ιεχωβά Θεό, η υποταγή σε αυτόν περιλαμβάνει το να δίνουμε προσοχή στη φωνή της εκπαιδευμένης συνείδησης, το να συνεργαζόμαστε με την επίγεια οργάνωση του Θεού, το να αναγνωρίζουμε τις κοσμικές εξουσίες και το να σεβόμαστε την αρχή της ηγεσίας μέσα στον οικογενειακό κύκλο.

Διακράτηση Καλής Συνείδησης

3. Για να διακρατούμε καλή συνείδηση, σε τι είδους απαγορεύσεις πρέπει να υπακούμε;

³ Για να διατηρούμε καλή συνείδηση πρέπει να υπακούμε σε πράγματα που δεν επιβάλλονται—δηλαδή, σε νόμους και αρχές που οι άνθρωποι δεν μπορούν να επιβάλλουν. Για παράδειγμα, τη δέκατη εντολή του Δεκαλόγου, η οποία στρεφόταν ενάντια στην πλεονεξία, δεν μπορούσαν να την επιβάλλουν οι ανθρώπινες εξουσίες. Παρεμπιπτόντως, αυτό πιστοποιεί τη θεϊκή προέλευση του Δεκαλόγου, επειδή κανένα ανθρώπινο νομοθετικό σώμα δεν θα έκανε κάποιο νόμο ο οποίος δεν θα μπορούσε να επιβληθεί μέσω κυρώσεων αν παραβιαζόταν. Με αυτόν το νόμο, ο Ιεχωβά Θεός έδωσε σε κάθε Ισραηλίτη την ευθύνη να είναι αστυνομικός του εαυτού του—αν ήθελε να έχει καλή συνείδηση. (Έξοδος 20:17) Παρόμοια, ανάμεσα στα έργα της σάρκας τα οποία θα μπορούσαν να αποκλείσουν κάποιον από το να κληρονομήσει τη Βασιλεία του Θεού είναι οι ‘ζηλοτυπίες’ και οι «φθόνοι»—αντιδράσεις για τις οποίες οι ανθρώπινοι δικαστές δεν μπορούν να επιβάλλουν κυρώσεις. (Γαλάτας 5:19-21) Ωστόσο, για να διακρατούμε καλή συνείδηση, πρέπει να αποφεύγουμε αυτά τα πράγματα.

4. Για να διατηρούμε καλή συνείδηση, σύμφωνα με ποιες Γραφικές αρχές πρέπει να ζούμε;

⁴ Ναι, πρέπει να ζούμε σύμφωνα με τις Γραφικές αρχές. Αυτές οι αρχές μπορούν να συνοψιστούν στις δυο εντολές που έδωσε ο Ιησούς Χριστός ως απάντηση στην ερώτηση σχετικά με το ποια είναι η μεγαλύτερη εντολή του Μωσαϊκού κώδικα. ‘Θέλεις αγαπά Ιεχωβά τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου. . . . Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν’. (Ματθαίος 22:36-40) Τα λόγια του Ιησού, τα οποία είναι καταγραμμένα στο εδάφιο Ματθαίος 7:12, δείχνουν παραστατικά το τι περιλαμβάνεται στη δεύτερη από αυτές τις εντολές: «Λοιπόν πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, ούτω και σεις κάμνετε εις αυτούς· διότι ούτος είναι ο νόμος και οι προφήται».

5. Πώς μπορούμε να διατηρούμε καλή σχέση με τον Ιεχωβά Θεό;

⁵ Πρέπει να κάνουμε αυτό που ξέρουμε ότι είναι σωστό και να μην κάνουμε αυτό που ξέρουμε ότι είναι εσφαλμένο, είτε οι άλλοι το παρατηρούν είτε όχι. Αυτό θα πρέπει να γίνεται ακόμα και αν θα μπορούσαμε να ξεφύγουμε είτε με το να μην κάνουμε αυτό που θα πρέπει να κάνουμε είτε με το να κάνουμε αυτό που δεν πρέπει. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διατηρούμε καλή σχέση με τον ουράνιο Πατέρα μας και να έχουμε συνέχεια στο νου μας την προειδοποίηση που εκφράζει ο απόστολος Παύλος στο εδάφιο Εβραίους 4:13: «Δεν είναι ουδέν κτίσμα αφανές ενώπιον αυτού, αλλά πάντα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα εις τους οφθαλμούς αυτού, προς ον έχομεν να δώσωμεν λόγον». Αν εμμένουμε στο να κάνουμε το σωστό, αυτό θα μας βοηθήσει να αγωνιζόμαστε ενάντια στις μεθοδείες του Διαβόλου, να αντιστεκόμαστε στις πιέσεις του κόσμου και να μαχόμαστε ενάντια στην κληρονομημένη τάση προς την ιδιοτέλεια.—Παράβαλε Εφεσίους 6:11.

Υποταγή στην Οργάνωση του Θεού

6. Ποιους αγωγούς επικοινωνίας χρησιμοποίησε ο Ιεχωβά στην προχριστιανική εποχή;

⁶ Ο Ιεχωβά Θεός δεν μας έχει δώσει το δικαίωμα να αποφασίζουμε ατομικά για το πώς πρέπει να εφαρμόζουμε τις Γραφικές αρχές στη ζωή μας. Από την αρχή της ιστορίας της ανθρωπότητας, ο Θεός έχει χρησιμοποιήσει ανθρώπους ως αγωγούς επικοινωνίας. Έτσι, ο Αδάμ ήταν ο εκπρόσωπος του Θεού για την Εύα. Η εντολή σχετικά με τον απαγορευμένο καρπό δόθηκε στον Αδάμ προτού δημιουργηθεί η Εύα, επομένως ο Αδάμ πρέπει να είχε ενημερώσει την Εύα σχετικά με το θέλημα του Θεού για εκείνη. (Γένεσις 2:16-23) Ο Νώε ήταν ο προφήτης του Θεού για την οικογένειά του και για τον προκατακλυσμιαίο κόσμο. (Γένεσις 6:13· 2 Πέτρου 2:5) Ο Αβραάμ ήταν ο εκπρόσωπος του Θεού για την οικογένειά του. (Γένεσις 18:19) Ο προφήτης του Θεού και ο αγωγός επικοινωνίας για το έθνος Ισραήλ ήταν ο Μωυσής. (Έξοδος 3:15, 16· 19:3, 7) Έπειτα από αυτόν, μέχρι τον Ιωάννη τον Βαφτιστή, χρησιμοποιήθηκαν από τον Θεό πολλοί προφήτες, ιερείς και βασιλιάδες για να μεταδίδουν το θέλημά Του στο λαό Του.

7, 8. (α) Αφότου ήρθε ο Μεσσίας, ποιοι έχουν χρησιμοποιηθεί ως εκπρόσωποι του Θεού; (β) Τι απαιτεί η θεοσεβής υποταγή από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα;

⁷ Αφότου ήρθε ο Μεσσίας, ο Ιησούς Χριστός, ο Θεός χρησιμοποίησε αυτόν και τους στενούς συνεργάτες του, τους αποστόλους και τους μαθητές, για να υπηρετούν ως εκπρόσωποί Του. Αργότερα, οι χρισμένοι πιστοί ακόλουθοι του Ιησού Χριστού επρόκειτο να υπηρετήσουν ως «πιστός και φρόνιμος δούλος» καθώς θα έδειχναν στα μέλη του λαού του Ιεχωβά πώς να εφαρμόζουν τις Γραφικές αρχές στη ζωή τους. Θεοσεβής υποταγή σήμαινε το να αναγνωρίζει κανείς το μέσο που χρησιμοποιούσε ο Ιεχωβά Θεός.—Ματθαίος 24:45-47· Εφεσίους 4:11-14.

⁸ Τα γεγονότα δείχνουν ότι σήμερα «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» είναι στενά συνδεδεμένος με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και αντιπροσωπεύεται από το Κυβερνών Σώμα αυτών των Μαρτύρων. Αυτό το σώμα, με τη σειρά του, διορίζει επισκόπους με διάφορες ιδιότητες—λόγου χάρη, πρεσβυτέρους και περιοδεύοντες αντιπροσώπους—για να κατευθύνουν το έργο σε τοπικό επίπεδο. Η θεοσεβής υποταγή απαιτεί να υποτάσσεται κάθε αφιερωμένος Μάρτυρας σε αυτούς τους επισκόπους, σύμφωνα με το εδάφιο Εβραίους 13:17, ΜΝΚ: ‘Να είστε υπάκουοι σε εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία ανάμεσά σας και να είστε υποτακτικοί, γιατί αυτοί αγρυπνούν για τις ψυχές σας, ως άτομα που θα αποδώσουν λογαριασμό· ώστε να το κάνουν αυτό με χαρά και όχι στενάζοντας, γιατί αυτό θα ήταν επιζήμιο για εσάς’.

Να Δεχόμαστε Διαπαιδαγώγηση

9. Τι περιλαμβάνει συχνά η θεοσεβής υποταγή;

⁹ Η θεοσεβής υποταγή συχνά περιλαμβάνει το να δεχόμαστε διαπαιδαγώγηση από εκείνους που υπηρετούν ως επίσκοποι. Αν δεν δίνουμε συνεχώς στον εαυτό μας την απαραίτητη διαπαιδαγώγηση, ίσως χρειαστεί να μας δοθεί συμβουλή και διαπαιδαγώγηση από εκείνους που έχουν την πείρα και την εξουσία να το κάνουν αυτό, λόγου χάρη από τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας μας. Αποτελεί πορεία σοφίας το να δεχόμαστε αυτή τη διαπαιδαγώγηση.—Παροιμίαι 12:15· 19:20, ΜΝΚ.

10. Ποια υποχρέωση έχουν εκείνοι που παρέχουν διαπαιδαγώγηση;

¹⁰ Είναι προφανές ότι οι πρεσβύτεροι οι οποίοι παρέχουν διαπαιδαγώγηση πρέπει να είναι οι ίδιοι παραδείγματα θεοσεβούς υποταγής. Πώς; Σύμφωνα με το εδάφιο Γαλάτας 6:1, αυτοί θα πρέπει όχι απλώς να δίνουν συμβουλή με καλό τρόπο, αλλά θα πρέπει να είναι και υποδειγματικοί: «Αδελφοί, και εάν άνθρωπος απερισκέπτως πέση εις κανέν αμάρτημα, σεις οι πνευματικοί [που έχετε πνευματικά προσόντα, ΜΝΚ] διορθόνετε τον τοιούτον με πνεύμα πραότητος, προσέχων εις σεαυτόν, μη και συ πειρασθής». Με άλλα λόγια, η συμβουλή ενός πρεσβυτέρου πρέπει να είναι σε αρμονία με το παράδειγμά του. Αυτό συμφωνεί με τη νουθεσία που δίνεται στα εδάφια 2 Τιμόθεον 2:24, 25 και στο εδάφιο Τίτον 1:9. Ναι, εκείνοι που παρέχουν έλεγχο ή διόρθωση πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί ώστε ποτέ να μην είναι σκληροί. Θα πρέπει πάντοτε να είναι πράοι, καλοσυνάτοι και ωστόσο σταθεροί υποστηρίζοντας τις αρχές του Λόγου του Θεού. Θα πρέπει να είναι αμερόληπτοι ακροατές, οι οποίοι αναζωογονούν τα άτομα που κοπιάζουν και είναι φορτωμένα.—Παράβαλε Ματθαίος 11:28-30.

Υποταγή στις Ανώτερες Εξουσίες

11. Τι απαιτείται από τους Χριστιανούς όσον αφορά τις σχέσεις τους με τις κοσμικές εξουσίες;

¹¹ Η θεοσεβής υποταγή απαιτεί επίσης να υπακούμε στις κοσμικές εξουσίες. Στο εδάφιο Ρωμαίους 13:1, μας δίνεται η εξής συμβουλή: «Πάσα ψυχή ας υποτάσσηται εις τας ανωτέρας εξουσίας. Διότι δεν υπάρχει εξουσία ειμή από Θεού· αι δε ούσαι εξουσίαι υπό του Θεού είναι τεταγμέναι». Σύμφωνα με αυτά τα λόγια, απαιτείται, μεταξύ άλλων, να υπακούμε στους νόμους οδικής κυκλοφορίας και να είμαστε ευσυνείδητοι ως προς την πληρωμή φόρων και δασμών, όπως επισημαίνει ο απόστολος Παύλος στο εδάφιο Ρωμαίους 13:7.

12. Με ποια έννοια είναι σχετική η υποταγή μας στον Καίσαρα;

¹² Είναι σαφές, ωστόσο, ότι κάθε τέτοιου είδους υποταγή στον Καίσαρα πρέπει να είναι σχετική. Πρέπει να έχουμε συνεχώς κατά νου την αρχή που δήλωσε ο Ιησούς Χριστός, η οποία καταγράφεται στο εδάφιο Ματθαίος 22:21: «Απόδοτε λοιπόν τα του Καίσαρος εις τον Καίσαρα και τα του Θεού εις τον Θεόν». Μια υποσημείωση που υπάρχει στη Βίβλο Μελέτης Σκόφιλντ, Νέα Διεθνής Μετάφραση, Έκδοση Οξφόρδης (Oxford NIV [New International Version] Scofield Study Bible) στο εδάφιο Ρωμαίους 13:1 παρατηρεί τα εξής: «Αυτό δεν σημαίνει ότι εκείνος πρέπει να υπακούει σε διατάξεις που είναι ανήθικες ή αντιχριστιανικές. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι καθήκον του να υπακούσει στον Θεό και όχι στους ανθρώπους (Πράξ. 5:29· παράβαλε Δαν. 3:16-18· 6:10 και η συνέχεια)».

Θεοσεβής Υποταγή Μέσα στον Οικογενειακό Κύκλο

13. Η θεοσεβής υποταγή μέσα στον οικογενειακό κύκλο απαιτεί ποιο πράγμα από τα μέλη του;

¹³ Μέσα στον οικογενειακό κύκλο, ο σύζυγος και πατέρας υπηρετεί ως κεφαλή. Αυτό απαιτεί από τις συζύγους να δίνουν προσοχή στη συμβουλή που δίνεται στα εδάφια Εφεσίους 5:22, 23: «Αι γυναίκες, υποτάσσεσθε εις τους άνδρας σας ως εις τον Κύριον, διότι ο ανήρ είναι κεφαλή της γυναικός, καθώς και ο Χριστός κεφαλή της εκκλησίας».a Όσο για τα παιδιά, αυτά δεν φτιάχνουν τους δικούς τους κανόνες, αλλά οφείλουν θεοσεβή υποταγή τόσο στον πατέρα όσο και στη μητέρα, όπως εξηγεί ο Παύλος στα εδάφια Εφεσίους 6:1-3: «Τα τέκνα, υπακούετε εις τους γονείς σας εν Κυρίω· διότι τούτο είναι δίκαιον. Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα, ήτις είναι εντολή πρώτη με επαγγελίαν, δια να γείνη εις σε καλόν και να ήσαι μακροχρόνιος επί της γης».

14. Τι απαιτεί η θεοσεβής υποταγή από τις κεφαλές των οικογενειών;

¹⁴ Φυσικά, γίνεται πιο εύκολο για τις γυναίκες συζύγους και τα παιδιά να αποδίδουν τέτοια θεοσεβή υποταγή όταν οι άντρες σύζυγοι και πατέρες εκδηλώνουν οι ίδιοι θεοσεβή υποταγή. Εκείνοι το κάνουν αυτό με το να ασκούν την ηγεσία τους σε αρμονία με τις Γραφικές αρχές, όπως αυτές που βρίσκονται στα εδάφια Εφεσίους 5:28, 29 και 6:4: «Ούτω χρεωστούσιν οι άνδρες να αγαπώσι τας εαυτών γυναίκας ως τα εαυτών σώματα. Όστις αγαπά την εαυτού γυναίκα εαυτόν αγαπά· διότι ουδείς εμίσησε ποτέ την εαυτού σάρκα, αλλ’ εκτρέφει και περιθάλπει αυτήν, καθώς και ο Κύριος την εκκλησίαν». ‘Οι πατέρες, μη παροργίζετε τα τέκνα σας, αλλ’ εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Ιεχωβά’.

Βοηθήματα για να Εκδηλώνουμε Θεοσεβή Υποταγή

15. Ποιος καρπός του πνεύματος θα μας βοηθήσει να εκδηλώνουμε θεοσεβή υποταγή;

¹⁵ Τι θα μας βοηθήσει να εκδηλώνουμε θεοσεβή υποταγή σε αυτούς τους διάφορους τομείς; Πρώτον, υπάρχει η ανιδιοτελής αγάπη—αγάπη για τον Ιεχωβά Θεό και για τα άτομα που εκείνος έχει θέσει για να μας επισκοπούν. Στο εδάφιο 1 Ιωάννου 5:3 μας αναφέρονται τα εξής: «Αύτη είναι η αγάπη του Θεού, το να φυλάττωμεν τας εντολάς αυτού· και αι εντολαί αυτού βαρείαι δεν είναι». Ο Ιησούς τόνισε το ίδιο σημείο στο εδάφιο Ιωάννης 14:15: «Εάν με αγαπάτε, τας εντολάς μου φυλάξατε». Πράγματι, η αγάπη—ο πρώτιστος καρπός του πνεύματος—θα μας βοηθήσει να εκτιμήσουμε όλα όσα έχει κάνει ο Ιεχωβά για εμάς και έτσι αυτό θα μας βοηθήσει να ασκούμε θεοσεβή υποταγή.—Γαλάτας 5:22.

16. Πώς βοηθάει ο θεοσεβής φόβος να δείχνουμε θεοσεβή υποταγή;

¹⁶ Δεύτερον, υπάρχει ο θεοσεβής φόβος. Ο φόβος μήπως δυσαρεστήσουμε τον Ιεχωβά Θεό θα μας βοηθάει επειδή αυτό σημαίνει το «να μισή τις το κακόν». (Παροιμίαι 8:13) Χωρίς αμφιβολία, ο φόβος μήπως δυσαρεστήσουμε τον Ιεχωβά θα μας εμποδίζει να συμβιβαζόμαστε εξαιτίας του φόβου του ανθρώπου. Θα μας βοηθάει επίσης να υπακούμε στις οδηγίες του Θεού άσχετα με το τι δυσκολίες πρέπει να ξεπεράσουμε. Επιπλέον, αυτός ο θεοσεβής φόβος θα μας εμποδίσει από το να υποκύψουμε σε πειρασμούς ή τάσεις που οδηγούν στην αδικοπραγία. Οι Γραφές δείχνουν ότι ο φόβος για τον Ιεχωβά ήταν αυτό που έδωσε τη δύναμη στον Αβραάμ να προσπαθήσει να προσφέρει ως θυσία τον αγαπημένο του γιο, τον Ισαάκ, και ότι ο φόβος μη τυχόν δυσαρεστήσει τον Ιεχωβά ήταν αυτό που έδωσε τη δύναμη στον Ιωσήφ να αντισταθεί με επιτυχία στις ανήθικες προτάσεις της συζύγου τού Πετεφρή.—Γένεσις 22:12· 39:9.

17. Ποιο ρόλο παίζει η πίστη καθώς ασκούμε θεοσεβή υποταγή;

¹⁷ Ένα τρίτο βοήθημα είναι η πίστη στον Ιεχωβά Θεό. Η πίστη θα μας βοηθάει να δίνουμε προσοχή στις συμβουλές που δίνονται στα εδάφια Παροιμίαι 3:5, 6, ΜΝΚ: ‘Να εμπιστεύεσαι στον Ιεχωβά με όλη σου την καρδιά και να μη στηρίζεσαι στη δική σου κατανόηση. Να λαβαίνεις υπόψη σου τον Ιεχωβά σε όλες σου τις οδούς και εκείνος θα ισιώσει το δρόμο σου’. Η πίστη θα μας βοηθάει ιδιαίτερα όταν φαίνεται πως υποφέρουμε άδικα ή όταν νιώθουμε ότι γίνονται διακρίσεις σε βάρος μας εξαιτίας της φυλής μας, της εθνικότητάς μας ή κάποιας σύγκρουσης προσωπικοτήτων. Μερικοί μπορεί επίσης να νιώθουν ότι τους παρέβλεψαν άδικα όταν δεν συστήθηκαν για να υπηρετούν ως πρεσβύτεροι ή διακονικοί υπηρέτες. Αν έχουμε πίστη, θα περιμένουμε να τακτοποιήσει ο Ιεχωβά τα ζητήματα στο δικό του κατάλληλο καιρό. Στο μεταξύ, μπορεί να χρειάζεται να καλλιεργούμε υπομονετική εγκαρτέρηση.—Θρήνοι 3:26, ΜΝΚ.

18. Ποιο είναι ένα τέταρτο βοήθημα για να εκδηλώνουμε θεοσεβή υποταγή;

¹⁸ Ένα τέταρτο βοήθημα είναι η ταπεινοφροσύνη. Το ταπεινό άτομο δεν δυσκολεύεται να εκδηλώνει θεοσεβή υποταγή επειδή ‘με ταπεινοφροσύνη θεωρεί τους άλλους υπερέχοντες εαυτού’. Το ταπεινό άτομο είναι πρόθυμο να συμπεριφέρεται ως «μικρότερος». (Φιλιππησίους 2:2-4· Λουκάς 9:48) Όμως, το υπερήφανο άτομο αγανακτεί επειδή πρέπει να υποτάσσεται και δυσανασχετεί. Έχει ειπωθεί ότι ένα τέτοιο άτομο προτιμάει να καταστραφεί από τους επαίνους παρά να σωθεί από την κριτική.

19. Ποιο θαυμάσιο παράδειγμα ταπεινοφροσύνης έδωσε ένας πρώην πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά;

¹⁹ Ένα θαυμάσιο παράδειγμα ταπεινοφροσύνης και θεοσεβούς υποταγής ήταν αυτό που έδωσε κάποτε ο Ιωσήφ Ρόδερφορντ, ο δεύτερος πρόεδρος της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά. Όταν ο Χίτλερ έθεσε υπό απαγόρευση το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Γερμανία, οι αδελφοί από εκεί του έγραψαν ρωτώντας τον τι έπρεπε να κάνουν ενόψει της απαγόρευσης που είχε επιβληθεί όσον αφορά τις συναθροίσεις και το έργο τους κηρύγματος. Εκείνος το ανέφερε αυτό στην οικογένεια Μπέθελ και παραδέχτηκε με ειλικρίνεια ότι δεν ήξερε τι να πει στους Γερμανούς αδελφούς, ιδιαίτερα ενόψει των σκληρών κυρώσεων που περιλαμβάνονταν. Είπε πως αν ήξερε κανείς τι έπρεπε να τους πει, θα χαιρόταν να το ακούσει. Τι ταπεινό πνεύμα!b

Οφέλη που Προκύπτουν από την Εκδήλωση Θεοσεβούς Υποταγής

20. Ποιες ευλογίες προκύπτουν από την εκδήλωση θεοσεβούς υποταγής;

²⁰ Θα μπορούσε κάποιος να ρωτήσει: Ποια οφέλη προκύπτουν από την εκδήλωση θεοσεβούς υποταγής; Είναι πράγματι πολλά! Αποφεύγουμε τις στενοχώριες και τις απογοητεύσεις που δοκιμάζουν εκείνοι που ενεργούν ανεξάρτητα. Απολαμβάνουμε καλή σχέση με τον Ιεχωβά Θεό. Έχουμε την καλύτερη δυνατή συναναστροφή με τους Χριστιανούς αδελφούς μας. Επιπλέον, επειδή συμμορφωνόμαστε με τους νόμους, δεν έχουμε προβλήματα χωρίς λόγο με τις κοσμικές εξουσίες. Επίσης, απολαμβάνουμε ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή ως άντρες και γυναίκες σύζυγοι, ως γονείς και ως παιδιά. Επιπρόσθετα, επειδή διατηρούμε θεοσεβή υποταγή, ενεργούμε σε αρμονία με τη συμβουλή που δίνεται στο εδάφιο Παροιμίαι 27:11: «Υιέ μου, γίνου σοφός και εύφραινε την καρδίαν μου, δια να έχω τι να αποκρίνωμαι προς τον ονειδίζοντά με».

[Υποσημειώσεις]