Καμηλοπαρδάλεις, Μυρμήγκια και Ακακίες
Η ΚΑΜΗΛΟΠΑΡΔΑΛΗ τρελαίνεται για φύλλα ακακίας, αλλά η ακακία παίρνει τα μέτρα της. Η Σύνθια Μος μας λέει πώς γίνεται αυτό, στο Portraits in the Wild—Behavior Studies of East African Mammals, (Πορτραίτα της Ζούγκλας—Μελέτες στη Συμπεριφορά των Θηλαστικών της Ανατολικής Αφρικής), σελίδα 56:
«Το δέντρο φιλοξενεί αποικίες μυρμηγκιών, τα οποία ζουν μέσα στους μαύρους, κούφιους ρόζους που καλύπτουν τα κλαδιά. Ο μίσχος κάθε φύλλου εκκρίνει ένα χυμό ο οποίος προφανώς, χρησιμεύει μόνο και μόνο για τροφή των μυρμηγκιών. Όταν η καμηλοπάρδαλη πάει να κορφολογήσει το δέντρο, ενοχλεί τα μυρμήγκια και τα κάνει να ξεχυθούν πάνω στα κλαδιά και από ’κει στο ίδιο το ζώο. Επειδή το τσίμπημα αυτών ειδικά των μυρμηγκιών, του γένους Κρεματογαστήρ, είναι ιδιαίτερα οδυνηρό, η καμηλοπάρδαλη δεν κάθεται για πολύ στο ίδιο δέντρο, αλλά πηγαίνει από το ένα στο άλλο. Όλος αυτός ο μηχανισμός αν και δεν κάνει την καμηλοπάρδαλη να πάψει να κορφολογάει αυτό το είδος ακακίας, πετυχαίνει, απ’ ό,τι φαίνεται, να μην παθαίνει όλη τη ζημιά ένα δέντρο, αλλά όλα κι από λίγο».