«Κανένας οργανισμός δεν είναι αυτόνομος—όλοι σχετίζονται με άλλους οργανισμούς, άμεσα ή έμμεσα».​—«Συμβίωση—​Εισαγωγή στις Βιολογικές Συνεργασίες» (“Symbiosis​—An Introduction to Biological Associations”).

Ο «ΙΣΤΟΣ της ζωής»​—πόσο εύστοχη είναι αυτή η φράση, εφόσον η ζωή είναι πράγματι ένα δίκτυο αλληλένδετων και αλληλεξαρτώμενων οργανισμών! Οι άνθρωποι αποτελούν σε μεγάλο βαθμό μέρος αυτού του ιστού. Για να το εξακριβώσετε, δεν έχετε παρά να κοιτάξετε το ίδιο σας το σώμα. Στον πεπτικό σας σωλήνα, ένας στρατός από φιλικά βακτήρια που εργάζονται αθόρυβα σας βοηθούν να διατηρείστε υγιείς καταστρέφοντας επιβλαβείς εισβολείς και διευκολύνοντας την πέψη και την παραγωγή των απαραίτητων βιταμινών. Σε αντάλλαγμα, εσείς, ως οικοδεσπότες, προμηθεύετε στα βακτήρια τροφή και ένα ευνοϊκό περιβάλλον.

Παρόμοιες σχέσεις υπάρχουν και στο ζωικό βασίλειο, ιδιαίτερα με τα μηρυκαστικά​—τα ζώα που αναμασούν την τροφή—όπως είναι τα βοοειδή, τα ελάφια και τα πρόβατα. Η μεγάλη κοιλία τους, το πρώτο τμήμα του στομαχιού τους που περιέχει πολλούς χώρους, φιλοξενεί ένα πραγματικό οικοσύστημα από βακτήρια, μύκητες και πρωτόζωα. Μέσω ζύμωσης, αυτοί οι μικροοργανισμοί διασπούν την κυτταρίνη, έναν ινώδη υδατάνθρακα που υπάρχει στη βλάστηση, σε διάφορα θρεπτικά στοιχεία. Ακόμη και ορισμένα έντομα που τρώνε κυτταρίνη, στα οποία περιλαμβάνονται μέλη της οικογένειας του σκαθαριού, της κατσαρίδας, του εντόμου «ασημόψαρο», του τερμίτη και της σφήκας, χρησιμοποιούν βακτήρια στη διαδικασία της πέψης.

Αυτή η στενή συνεργασία ανάμεσα σε ανόμοιους οργανισμούς ονομάζεται συμβίωση.a «Τέτοιες σχέσεις είναι αναγκαίες για την ανάπτυξη κάθε ζωντανού συστήματος», λέει ο Τομ Γουέικφορντ στο βιβλίο του Οι Σύνδεσμοι της Ζωής (Liaisons of Life).