Συνεταιρισμοί με Σκοπό τον Πολλαπλασιασμό

Όταν μια μέλισσα κάθεται σε κάποιο λουλούδι, αρχίζει έναν συμβιωτικό συνεταιρισμό με τον ξενιστή της. Η μέλισσα παίρνει νέκταρ και γύρη ενώ το λουλούδι δέχεται μια ποσότητα γύρης από άλλα άνθη του ίδιου είδους. Αυτή η σχέση καθιστά δυνατή την αναπαραγωγή των ανθοφόρων φυτών. Μετά την επικονίασή τους, τα λουλούδια παύουν να παράγουν τροφή. Πώς γνωρίζουν τα έντομα ότι η «τραπεζαρία» έχει κλείσει; Τους το «λένε» τα λουλούδια με διάφορους τρόπους. Μπορεί να χάσουν το άρωμά τους, να ρίξουν τα πέταλά τους ή να αλλάξουν τον προσανατολισμό τους ή το χρώμα τους​—ίσως γίνουν πιο θαμπά. Για εμάς αυτό μπορεί να είναι απογοητευτικό, αλλά για τις εργατικές μέλισσες είναι μια μεγάλη «εξυπηρέτηση», εφόσον τώρα μπορούν να συγκεντρώσουν τις προσπάθειές τους στα φυτά που προσφέρουν ακόμη τις υπηρεσίες τους.

Τα πρόσφατα χρόνια παρατηρείται κατακόρυφη μείωση στον αριθμό των επικονιαστών, ιδιαίτερα των μελισσών, σε μερικές περιοχές. Αυτή είναι δυσοίωνη τάση, δεδομένου ότι σχεδόν το 70 τοις εκατό των ανθοφόρων φυτών βασίζονται σε έντομα για την επικονίασή τους. Επιπλέον, το 30 τοις εκατό της τροφής μας προέρχεται από καλλιέργειες που επικονιάζονται από μέλισσες.

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Οι μέλισσες καθιστούν δυνατή την αναπαραγωγή των ανθοφόρων φυτών