• Ταϊτή
    Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 2005

    • Η Πρώτη Αίθουσα Βασιλείας

      «Στη διάρκεια της δεύτερης επίσκεψής μας στην Ταϊτή», λέει ο αδελφός Χιούμπλερ, «είχα το προνόμιο να ξεκινήσω Γραφική μελέτη με μια πρώην δασκάλα, τη Μαρσέλ Αναχόα. Εκείνον τον καιρό ψάχναμε απεγνωσμένα για οικόπεδο προκειμένου να χτίσουμε τη δική μας Αίθουσα Βασιλείας. Υπήρχαν όμως δύο εμπόδια. Πρώτον, κανείς δεν φαινόταν να έχει διαθέσιμη γη και, δεύτερον, τα χρήματα της εκκλησίας ήταν πολύ λίγα. Εντούτοις, εμείς συνεχίζαμε να ψάχνουμε με την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα κατηύθυνε τα ζητήματα.

      »Ενώ διεξήγα τη μελέτη με τη Μαρσέλ, της ανέφερα την κατάσταση. “Θέλω να σου δείξω κάτι”, είπε. Με πήγε έξω και, δείχνοντας με το χέρι της, μου είπε: “Βλέπεις αυτή την έκταση; Είναι δική μου. Είχα σχεδιάσει να χτίσω διαμερίσματα αλλά τώρα που αρχίζω να μαθαίνω την αλήθεια άλλαξα γνώμη. Θα χαρίσω τη μισή έκταση για μια Αίθουσα Βασιλείας”. Ακούγοντάς το αυτό, έκανα αμέσως μια σιωπηλή, ευχαριστήρια προσευχή στον Ιεχωβά μέσα από την καρδιά μου».

      Μόλις τακτοποιήθηκαν οι νομικές διατυπώσεις, η Εκκλησία Παπεετέ έχτισε την πρώτη της Αίθουσα Βασιλείας, η οποία αποπερατώθηκε το 1962. Είχε απλό, νησιώτικο σχέδιο με ανοιχτά πλαϊνά και στέγη φτιαγμένη από φύλλα πάνδανου. Δυστυχώς, όμως, στα κοτόπουλα της γειτονιάς άρεσε πολύ να φωλιάζουν στα καθίσματα και να κουρνιάζουν στα δοκάρια. Όταν λοιπόν έρχονταν οι αδελφοί για τις συναθροίσεις, έβρισκαν αβγά και άλλα λιγότερο επιθυμητά σημάδια της παρουσίας των φτερωτών ενοίκων στο πάτωμα και στα έπιπλα. Παρ’ όλα αυτά, η αίθουσα αποδείχτηκε επαρκής, μέχρις ότου οι αδελφοί έχτισαν ένα μεγαλύτερο, πιο μόνιμο κτίριο.