Τελικά, το κύριο ραβινικό κέντρο στην Παλαιστίνη μεταφέρθηκε στην Τιβεριάδα. Άλλες σημαντικές ακαδημίες βρίσκονταν στη Σεπφορίδα, στην Καισάρεια και στη Λύδδα. Αλλά η επιδεινούμενη οικονομική κατάσταση, η συνεχής πολιτική αστάθεια και, τελικά, η πίεση και ο διωγμός που ασκούσε η αποστατική Χριστιανοσύνη οδήγησαν σε μια εκτεταμένη μετανάστευση σε ένα άλλο μεγάλο κέντρο Ιουδαϊκού πληθυσμού στην Ανατολή—στη Βαβυλωνία.

Προς το τέλος του τέταρτου και στις αρχές του πέμπτου αιώνα Κ.Χ., η κατάσταση έγινε ιδιαίτερα δύσκολη για τους Ιουδαίους της Παλαιστίνης. Κύματα απαγορεύσεων και διωγμού, υπό την αυξανόμενη εξουσία του αποστατικού Χριστιανικού κόσμου, οδήγησαν στη χαριστική βολή με την οποία καταλύθηκε τόσο το Σάνχεδριν όσο και η θέση του Νασί (πατριάρχη) περίπου το 425 Κ.Χ. Έτσι, οι Αμοραΐμ της Παλαιστίνης άρχισαν να παγιώνουν σε ένα ενιαίο έργο τις περιλήψεις των συζητήσεων που διεξάγονταν στις ακαδημίες ώστε να διασφαλίσουν τη διαφύλαξή τους. Αυτό το έργο, το οποίο συντάχθηκε βιαστικά κατά το τελευταίο μέρος του τέταρτου αιώνα Κ.Χ., έγινε γνωστό ως το Παλαιστινιακό Ταλμούδ.b

Τα Δυο Ταλμούδ—Πώς Παραβάλλονται Μεταξύ Τους;

Η εβραϊκή λέξη «Ταλμούδ» σημαίνει «μελέτη» ή «μάθηση». Οι Αμοραΐμ της Παλαιστίνης και της Βαβυλωνίας είχαν προσπαθήσει να μελετήσουν, ή να αναλύσουν, το Μισνά. Και τα δύο Ταλμούδ (Παλαιστινιακό και Βαβυλωνιακό) το κάνουν αυτό, αλλά πώς παραβάλλονται μεταξύ τους; Ο Γιάκομπ Νόισνερ γράφει: «Το πρώτο Ταλμούδ αναλύει τα στοιχεία, το δεύτερο ερευνά τις βάσεις των συλλογισμών· το πρώτο παραμένει αποκλειστικά μέσα στα πλαίσια που ορίζονται από το αντικείμενό του, το δεύτερο τα ξεπερνά κατά πολύ».

Η εκτενέστερη και πληρέστερη επεξεργασία στην οποία υποβλήθηκε το Βαβυλωνιακό Ταλμούδ το έκανε, όχι μόνο πολύ μεγαλύτερο, αλλά και βαθύτερο και πιο διεισδυτικό όσον αφορά την τεχνοτροπία της σκέψης και της ανάλυσης. Όταν αναφέρεται η λέξη «Ταλμούδ», συνήθως εννοείται το Βαβυλωνιακό Ταλμούδ. Αυτό είναι το Ταλμούδ το οποίο έχει μελετηθεί και σχολιαστεί περισσότερο στο πέρασμα των αιώνων. Κατά την άποψη του Νόισνερ, το Παλαιστινιακό Ταλμούδ «είναι αποτέλεσμα ικανοτήτων» ενώ το Βαβυλωνιακό Ταλμούδ «είναι αποτέλεσμα ιδιοφυΐας».